< Matthaeus 6 >
1 »Gebt acht darauf, daß ihr eure Gerechtigkeit nicht vor den Leuten ausübt, um von ihnen gesehen zu werden: sonst habt ihr keinen Lohn (zu erwarten) bei eurem Vater im Himmel!
ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, மநுஜாந் த³ர்ஸ²யிதும்’ தேஷாம்’ கோ³சரே த⁴ர்ம்மகர்ம்ம மா குருத, ததா² க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிது: ஸகாஸா²த் கிஞ்சந ப²லம்’ ந ப்ராப்ஸ்யத²|
2 Wenn du also Almosen spenden willst, so laß nicht vor dir her posaunen, wie es die Heuchler in den Synagogen und auf den Straßen tun, um von den Leuten gerühmt zu werden. Wahrlich ich sage euch: Sie haben ihren Lohn dahin.
த்வம்’ யதா³ த³தா³ஸி ததா³ கபடிநோ ஜநா யதா² மநுஜேப்⁴ய: ப்ரஸ²ம்’ஸாம்’ ப்ராப்தும்’ ப⁴ஜநப⁴வநே ராஜமார்கே³ ச தூரீம்’ வாத³யந்தி, ததா² மா குரி, அஹம்’ துப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, தே ஸ்வகாயம்’ ப²லம் அலப⁴ந்த|
3 Nein, wenn du Almosen gibst, so laß deine linke Hand nicht wissen, was deine rechte tut,
கிந்து த்வம்’ யதா³ த³தா³ஸி, ததா³ நிஜத³க்ஷிணகரோ யத் கரோதி, தத்³ வாமகரம்’ மா ஜ்ஞாபய|
4 damit deine Wohltätigkeit im Verborgenen geschehe; dein Vater aber, der auch ins Verborgene hineinsieht, wird es dir alsdann vergelten.«
தேந தவ தா³நம்’ கு³ப்தம்’ ப⁴விஷ்யதி யஸ்து தவ பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ², ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|
5 »Auch wenn ihr betet, sollt ihr es nicht wie die Heuchler machen; denn sie stellen sich gern in den Synagogen und an den Straßenecken auf und beten dort, um den Leuten in die Augen zu fallen; wahrlich ich sage euch: Sie haben ihren Lohn dahin.
அபரம்’ யதா³ ப்ரார்த²யஸே, ததா³ கபடிநஇவ மா குரு, யஸ்மாத் தே ப⁴ஜநப⁴வநே ராஜமார்க³ஸ்ய கோணே திஷ்ட²ந்தோ லோகாந் த³ர்ஸ²யந்த: ப்ரார்த²யிதும்’ ப்ரீயந்தே; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, தே ஸ்வகீயப²லம்’ ப்ராப்நுவந்|
6 Du aber, wenn du beten willst, so geh in deine Kammer, schließe deine Tür zu und bete zu deinem Vater, der im Verborgenen ist; dein Vater aber, der auch ins Verborgene hineinsieht, wird es dir alsdann vergelten.
தஸ்மாத் ப்ரார்த²நாகாலே அந்தராகா³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய த்³வாரம்’ ருத்³வ்வா கு³ப்தம்’ பஸ்²யதஸ்தவ பிது: ஸமீபே ப்ரார்த²யஸ்வ; தேந தவ ய: பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ², ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி
7 Und wenn ihr betet, sollt ihr nicht plappern wie die Heiden; denn sie meinen, Erhörung zu finden, wenn sie viele Worte machen.
அபரம்’ ப்ரார்த²நாகாலே தே³வபூஜகாஇவ முதா⁴ புநருக்திம்’ மா குரு, யஸ்மாத் தே போ³த⁴ந்தே, ப³ஹுவாரம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ தேஷாம்’ ப்ரார்த²நா க்³ராஹிஷ்யதே|
8 Darum macht es nicht wie sie; euer Vater weiß ja, was ihr bedürft, ehe ihr ihn bittet.
யூயம்’ தேஷாமிவ மா குருத, யஸ்மாத் யுஷ்மாகம்’ யத்³ யத் ப்ரயோஜநம்’ யாசநாத: ப்ராகே³வ யுஷ்மாகம்’ பிதா தத் ஜாநாதி|
9 Darum sollt ihr so beten: ›Unser Vater, der du bist im Himmel: Geheiligt werde dein Name!
அதஏவ யூயம ஈத்³ரு’க் ப்ரார்த²யத்⁴வம்’, ஹே அஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பித: , தவ நாம பூஜ்யம்’ ப⁴வது|
10 Dein Reich komme! Dein Wille geschehe wie im Himmel, so auch auf der Erde!
தவ ராஜத்வம்’ ப⁴வது; தவேச்சா² ஸ்வர்கே³ யதா² ததை²வ மேதி³ந்யாமபி ஸப²லா ப⁴வது|
11 Unser auskömmliches Brot gib uns heute!
அஸ்மாகம்’ ப்ரயோஜநீயம் ஆஹாரம் அத்³ய தே³ஹி|
12 Und vergib uns unsere Schulden, wie auch wir sie unsern Schuldnern vergeben haben!
வயம்’ யதா² நிஜாபராதி⁴ந: க்ஷமாமஹே, ததை²வாஸ்மாகம் அபராதா⁴ந் க்ஷமஸ்வ|
13 Und führe uns nicht in Versuchung, sondern erlöse uns von dem Bösen!‹
அஸ்மாந் பரீக்ஷாம்’ மாநய, கிந்து பாபாத்மநோ ரக்ஷ; ராஜத்வம்’ கௌ³ரவம்’ பராக்ரம: ஏதே ஸர்வ்வே ஸர்வ்வதா³ தவ; ததா²ஸ்து|
14 Denn wenn ihr den Menschen ihre Verfehlungen vergebt, so wird euer himmlischer Vater sie auch euch vergeben;
யதி³ யூயம் அந்யேஷாம் அபராதா⁴ந் க்ஷமத்⁴வே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிதாபி யுஷ்மாந் க்ஷமிஷ்யதே;
15 wenn ihr sie aber den Menschen nicht vergebt, so wird euer Vater euch eure Verfehlungen auch nicht vergeben.«
கிந்து யதி³ யூயம் அந்யேஷாம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமத்⁴வே, தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஜநகோபி யுஷ்மாகம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமிஷ்யதே|
16 »Weiter: Wenn ihr fastet, sollt ihr kein finsteres Gesicht machen wie die Heuchler; denn sie geben sich ein trübseliges Aussehen, um sich den Leuten mit ihrem Fasten zur Schau zu stellen. Wahrlich ich sage euch: Sie haben ihren Lohn dahin.
அபரம் உபவாஸகாலே கபடிநோ ஜநா மாநுஷாந் உபவாஸம்’ ஜ்ஞாபயிதும்’ ஸ்வேஷாம்’ வத³நாநி ம்லாநாநி குர்வ்வந்தி, யூயம்’ தஇவ விஷணவத³நா மா ப⁴வத; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி தே ஸ்வகீயப²லம் அலப⁴ந்த|
17 Du aber, wenn du fastest, salbe dir das Haupt und wasche dir das Gesicht,
யதா³ த்வம் உபவஸஸி, ததா³ யதா² லோகைஸ்த்வம்’ உபவாஸீவ ந த்³ரு’ஸ்²யஸே, கிந்து தவ யோ(அ)கோ³சர: பிதா தேநைவ த்³ரு’ஸ்²யஸே, தத்க்ரு’தே நிஜஸி²ரஸி தைலம்’ மர்த்³த³ய வத³நஞ்ச ப்ரக்ஷாலய;
18 um dich nicht mit deinem Fasten den Leuten zu zeigen, sondern deinem Vater, der im Verborgenen ist; dein Vater aber, der auch ins Verborgene hineinsieht, wird es dir alsdann vergelten.«
தேந தவ ய: பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ² ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|
19 »Sammelt euch nicht Schätze hier auf der Erde, wo Motten und Rost sie vernichten und wo Diebe einbrechen und stehlen!
அபரம்’ யத்ர ஸ்தா²நே கீடா: கலங்காஸ்²ச க்ஷயம்’ நயந்தி, சௌராஸ்²ச ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தயித்வா சோரயிதும்’ ஸ²க்நுவந்தி, தாத்³ரு’ஸ்²யாம்’ மேதி³ந்யாம்’ ஸ்வார்த²ம்’ த⁴நம்’ மா ஸம்’சிநுத|
20 Sammelt euch vielmehr Schätze im Himmel, wo weder Motten noch Rost sie vernichten und wo keine Diebe einbrechen und stehlen!
கிந்து யத்ர ஸ்தா²நே கீடா: கலங்காஸ்²ச க்ஷயம்’ ந நயந்தி, சௌராஸ்²ச ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தயித்வா சோரயிதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி, தாத்³ரு’ஸே² ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ஸஞ்சிநுத|
21 Denn wo dein Schatz ist, da wird auch dein Herz sein. –
யஸ்மாத் யத்ர ஸ்தா²நே யுஷ்மாம்’க த⁴நம்’ தத்ரைவ கா²நே யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸி|
22 Die Leuchte des Leibes ist das Auge. Wenn nun dein Auge richtig ist, so wird dein ganzer Leib voll Licht sein;
லோசநம்’ தே³ஹஸ்ய ப்ரதீ³பகம்’, தஸ்மாத் யதி³ தவ லோசநம்’ ப்ரஸந்நம்’ ப⁴வதி, தர்ஹி தவ க்ரு’த்ஸ்நம்’ வபு ர்தீ³ப்தியுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
23 wenn aber dein Auge nichts taugt, so wird dein ganzer Leib finster sein. Wenn also das in dir befindliche Licht Dunkelheit ist, wie groß muß dann die Dunkelheit sein! –
கிந்து லோசநே(அ)ப்ரஸந்நே தவ க்ரு’த்ஸ்நம்’ வபு: தமிஸ்ரயுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி| அதஏவ யா தீ³ப்திஸ்த்வயி வித்³யதே, ஸா யதி³ தமிஸ்ரயுக்தா ப⁴வதி, தர்ஹி தத் தமிஸ்ரம்’ கியந் மஹத்|
24 Niemand kann (gleichzeitig) zwei (sich widerstreitenden) Herren dienen; denn entweder wird er den einen hassen und den andern lieben, oder er wird dem einen ergeben sein und den andern mißachten: ihr könnt nicht (gleichzeitig) Gott und dem Mammon dienen.«
கோபி மநுஜோ த்³வௌ ப்ரபூ⁴ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யஸ்மாத்³ ஏகம்’ ஸம்’மந்ய தத³ந்யம்’ ந ஸம்மந்யதே, யத்³வா ஏகத்ர மநோ நிதா⁴ய தத³ந்யம் அவமந்யதே; ததா² யூயமபீஸ்²வரம்’ லக்ஷ்மீஞ்சேத்யுபே⁴ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
25 »Deswegen sage ich euch: Macht euch keine Sorgen um euer Leben, was ihr essen und was ihr trinken sollt, auch nicht um euren Leib, was ihr anziehen sollt. Ist nicht das Leben wertvoller als die Nahrung und der Leib wertvoller als die Kleidung?
அபரம் அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, கிம்’ ப⁴க்ஷிஷ்யாம: ? கிம்’ பாஸ்யாம: ? இதி ப்ராணதா⁴ரணாய மா சிந்தயத; கிம்’ பரிதா⁴ஸ்யாம: ? இதி காயரக்ஷணாய ந சிந்தயத; ப⁴க்ஷ்யாத் ப்ராணா வஸநாஞ்ச வபூம்’ஷி கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டா²ணி ந ஹி?
26 Sehet die Vögel des Himmels an: sie säen nicht und ernten nicht und sammeln nichts in Scheuern, und euer himmlischer Vater ernährt sie doch. Seid ihr denn nicht viel mehr wert als sie?
விஹாயஸோ விஹங்க³மாந் விலோகயத; தை ர்நோப்யதே ந க்ரு’த்யதே பா⁴ண்டா³கா³ரே ந ஸஞ்சீயதே(அ)பி; ததா²பி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா தேப்⁴ய ஆஹாரம்’ விதரதி|
27 Wer von euch vermöchte aber mit all seinem Sorgen der Länge seiner Lebenszeit auch nur eine einzige Spanne zuzusetzen?
யூயம்’ தேப்⁴ய: கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டா² ந ப⁴வத²? யுஷ்மாகம்’ கஸ்²சித் மநுஜ: சிந்தயந் நிஜாயுஷ: க்ஷணமபி வர்த்³த⁴யிதும்’ ஸ²க்நோதி?
28 Und was macht ihr euch Sorge um die Kleidung? Betrachtet die Lilien auf dem Felde, wie sie wachsen! Sie arbeiten nicht und spinnen nicht;
அபரம்’ வஸநாய குதஸ்²சிந்தயத? க்ஷேத்ரோத்பந்நாநி புஷ்பாணி கத²ம்’ வர்த்³த⁴ந்தே ததா³லோசயத| தாநி தந்தூந் நோத்பாத³யந்தி கிமபி கார்ய்யம்’ ந குர்வ்வந்தி;
29 und doch sage ich euch: Auch Salomo in aller seiner Pracht ist nicht so herrlich gekleidet gewesen wie eine von ihnen.
ததா²ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ஸுலேமாந் தாத்³ரு’க்³ ஐஸ்²வர்ய்யவாநபி தத்புஷ்பமிவ விபூ⁴ஷிதோ நாஸீத்|
30 Wenn nun Gott schon das Gras des Feldes, das heute steht und morgen in den Ofen geworfen wird, so kleidet: wird er das nicht viel mehr euch tun, ihr Kleingläubigen?
தஸ்மாத் க்ஷத்³ய வித்³யமாநம்’ ஸ்²ச: சுல்ல்யாம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யதே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ யத் க்ஷேத்ரஸ்தி²தம்’ குஸுமம்’ தத் யதீ³ஸ்²சர இத்த²ம்’ பி³பூ⁴ஷயதி, தர்ஹி ஹே ஸ்தோகப்ரத்யயிநோ யுஷ்மாந் கிம்’ ந பரிதா⁴பயிஷ்யதி?
31 Darum sollt ihr nicht sorgen und sagen: ›Was sollen wir essen, was trinken, womit sollen wir uns kleiden?‹
தஸ்மாத் அஸ்மாபி⁴: கிமத்ஸ்யதே? கிஞ்ச பாயிஷ்யதே? கிம்’ வா பரிதா⁴யிஷ்யதே, இதி ந சிந்தயத|
32 Denn auf alles derartige sind die Heiden bedacht. Euer himmlischer Vater weiß ja, daß ihr dies alles bedürft.
யஸ்மாத் தே³வார்ச்சகா அபீதி சேஷ்டந்தே; ஏதேஷு த்³ரவ்யேஷு ப்ரயோஜநமஸ்தீதி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா ஜாநாதி|
33 Nein, trachtet zuerst nach dem Reiche Gottes und nach seiner Gerechtigkeit, dann wird euch all das andere obendrein gegeben werden.
அதஏவ ப்ரத²மத ஈஸ்²வரீயராஜ்யம்’ த⁴ர்ம்மஞ்ச சேஷ்டத்⁴வம்’, தத ஏதாநி வஸ்தூநி யுஷ்மப்⁴யம்’ ப்ரதா³யிஷ்யந்தே|
34 Macht euch also keine Sorgen um den morgenden Tag! Denn der morgende Tag wird seine eigenen Sorgen haben; jeder Tag hat an seiner eigenen Mühsal genug.«
ஸ்²வ: க்ரு’தே மா சிந்தயத, ஸ்²வஏவ ஸ்வயம்’ ஸ்வமுத்³தி³ஸ்²ய சிந்தயிஷ்யதி; அத்³யதநீ யா சிந்தா ஸாத்³யக்ரு’தே ப்ரசுரதரா|