Hebraeer 4
1 Da nun die Verheißung des Eingehens in seine Ruhe noch unerfüllt geblieben ist, so wollen wir ängstlich darauf bedacht sein, daß es sich bei keinem von euch herausstelle, er sei zurückgeblieben.
අපරං තද්විශ්‍රාමප්‍රාප්තේඃ ප්‍රතිඥා යදි තිෂ්ඨති තර්හ්‍යස්මාකං කශ්චිත් චේත් තස්‍යාඃ ඵලේන වඤ්චිතෝ භවේත් වයම් ඒතස්මාද් බිභීමඃ|
2 Denn die Heilsbotschaft ist an uns ebensogut ergangen wie an jene; aber jenen hat das Wort, das sie zu hören bekamen, nichts genützt, weil es bei den Hörern nicht mit dem Glauben vereinigt war.
යතෝ (අ)ස්මාකං සමීපේ යද්වත් තද්වත් තේෂාං සමීපේ(අ)පි සුසංවාදඃ ප්‍රචාරිතෝ (අ)භවත් කින්තු තෛඃ ශ්‍රුතං වාක්‍යං තාන් ප්‍රති නිෂ්ඵලම් අභවත්, යතස්තේ ශ්‍රෝතාරෝ විශ්වාසේන සාර්ද්ධං තන්නාමිශ්‍රයන්|
3 Wir dagegen, die wir zum Glauben gekommen sind, gehen in die Ruhe ein, wie er gesagt hat: »So daß ich in meinem Zorn schwur: ›Sie sollen nimmermehr in meine Ruhe eingehen!‹« – wiewohl doch das Wirken (Gottes) seit der Vollendung der Weltschöpfung zum Abschluß gekommen war.
තද් විශ්‍රාමස්ථානං විශ්වාසිභිරස්මාභිඃ ප්‍රවිශ්‍යතේ යතස්තේනෝක්තං, "අහං කෝපාත් ශපථං කෘතවාන් ඉමං, ප්‍රවේක්‍ෂ්‍යතේ ජනෛරේතෛ ර්න විශ්‍රාමස්ථලං මම| " කින්තු තස්‍ය කර්ම්මාණි ජගතඃ සෘෂ්ටිකාලාත් සමාප්තානි සන්ති|
4 Er hat sich ja an einer Stelle über den siebten Tag so ausgesprochen: »Gott ruhte am siebten Tage von allen seinen Werken«;
යතඃ කස්මිංශ්චිත් ස්ථානේ සප්තමං දිනමධි තේනේදම් උක්තං, යථා, "ඊශ්වරඃ සප්තමේ දිනේ ස්වකෘතේභ්‍යඃ සර්ව්වකර්ම්මභ්‍යෝ විශශ්‍රාම| "
5 an anderer Stelle dagegen heißt es: »Sie sollen nimmermehr in meine Ruhe eingehen!«
කින්ත්වේතස්මින් ස්ථානේ පුනස්තේනෝච්‍යතේ, යථා, "ප්‍රවේක්‍ෂ්‍යතේ ජනෛරේතෛ ර්න විශ්‍රාමස්ථලං මම| "
6 Da also das Eingehen einiger in die Ruhe bestehen bleibt, andrerseits die, welche zuerst die beglückende Botschaft empfangen haben, infolge (ihres) Ungehorsams nicht hineingelangt sind,
ඵලතස්තත් ස්ථානං කෛශ්චිත් ප්‍රවේෂ්ටව්‍යං කින්තු යේ පුරා සුසංවාදං ශ්‍රුතවන්තස්තෛරවිශ්වාසාත් තන්න ප්‍රවිෂ්ටම්,
7 so setzt (Gott) aufs neue einen Tag fest, ein »Heute«, indem er nach so langer Zeit durch David, wie schon vorhin gesagt worden ist, verkündigt: »Heute, wenn ihr seine Stimme hört, verhärtet eure Herzen nicht!«
ඉති හේතෝඃ ස පුනරද්‍යනාමකං දිනං නිරූප්‍ය දීර්ඝකාලේ ගතේ(අ)පි පූර්ව්වෝක්තාං වාචං දායූදා කථයති, යථා, "අද්‍ය යූයං කථාං තස්‍ය යදි සංශ්‍රෝතුමිච්ඡථ, තර්හි මා කුරුතේදානීං කඨිනානි මනාංසි වඃ| "
8 Denn wenn Josua sie wirklich in die Ruhe eingeführt hätte, so würde (Gott) nicht von einem anderen, späteren Tage reden.
අපරං යිහෝශූයෝ යදි තාන් ව්‍යශ්‍රාමයිෂ්‍යත් තර්හි තතඃ පරම් අපරස්‍ය දිනස්‍ය වාග් ඊශ්වරේණ නාකථයිෂ්‍යත|
9 Somit bleibt dem Volk Gottes eine Sabbatruhe noch vorbehalten;
අත ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රජාභිඃ කර්ත්තව්‍ය ඒකෝ විශ්‍රාමස්තිෂ්ඨති|
10 denn wer in seine Ruhe eingegangen ist, der ist damit auch seinerseits zur Ruhe von seinen Werken gelangt, geradeso wie Gott von den seinigen.
අපරම් ඊශ්වරෝ යද්වත් ස්වකෘතකර්ම්මභ්‍යෝ විශශ්‍රාම තද්වත් තස්‍ය විශ්‍රාමස්ථානං ප්‍රවිෂ්ටෝ ජනෝ(අ)පි ස්වකෘතකර්ම්මභ්‍යෝ විශ්‍රාම්‍යති|
11 So wollen wir also eifrig darauf bedacht sein, in jene Ruhe einzugehen, damit keiner zu Fall kommt und dadurch das gleiche warnende Beispiel des Ungehorsams darbiete.
අතෝ වයං තද් විශ්‍රාමස්ථානං ප්‍රවේෂ්ටුං යතාමහෛ, තදවිශ්වාසෝදාහරණේන කෝ(අ)පි න පතතු|
12 Denn lebendig ist das Wort Gottes und wirkungskräftig und schärfer als jedes zweischneidige Schwert: es dringt hindurch, bis es Seele und Geist, Gelenke und Mark scheidet, und ist ein Richter über die Regungen und Gedanken des Herzens;
ඊශ්වරස්‍ය වාදෝ(අ)මරඃ ප්‍රභාවවිශිෂ්ටශ්ච සර්ව්වස්මාද් ද්විධාරඛඞ්ගාදපි තීක්‍ෂ්ණඃ, අපරං ප්‍රාණාත්මනෝ ර්ග්‍රන්ථිමජ්ජයෝශ්ච පරිභේදාය විච්ඡේදකාරී මනසශ්ච සඞ්කල්පානාම් අභිප්‍රේතානාඤ්ච විචාරකඃ|
13 und es gibt nichts Geschaffenes, das sich vor ihm verbergen könnte, nein, alles liegt entblößt und aufgedeckt vor den Augen dessen, dem wir Rechenschaft abzulegen haben.
අපරං යස්‍ය සමීපේ ස්වීයා ස්වීයා කථාස්මාභිඃ කථයිතව්‍යා තස්‍යාගෝචරඃ කෝ(අ)පි ප්‍රාණී නාස්ති තස්‍ය දෘෂ්ටෞ සර්ව්වමේවානාවෘතං ප්‍රකාශිතඤ්චාස්තේ|
14 Da wir nun einen großen Hohenpriester haben, der durch die Himmel hindurchgegangen ist, Jesus, den Sohn Gottes, so wollen wir am Bekenntnis (zu ihm) festhalten.
අපරං ය උච්චතමං ස්වර්ගං ප්‍රවිෂ්ට ඒතාදෘශ ඒකෝ ව්‍යක්තිරර්ථත ඊශ්වරස්‍ය පුත්‍රෝ යීශුරස්මාකං මහායාජකෝ(අ)ස්ති, අතෝ හේතෝ ර්වයං ධර්ම්මප්‍රතිඥාං දෘඪම් ආලම්බාමහෛ|
15 Wir haben ja (an ihm) nicht einen Hohenpriester, der nicht Mitgefühl mit unsern Schwachheiten haben könnte, sondern einen solchen, der in allen Stücken auf gleiche Weise (wie wir) versucht worden ist, nur ohne Sünde.
අස්මාකං යෝ මහායාජකෝ (අ)ස්ති සෝ(අ)ස්මාකං දුඃඛෛ ර්දුඃඛිතෝ භවිතුම් අශක්තෝ නහි කින්තු පාපං විනා සර්ව්වවිෂයේ වයමිව පරීක්‍ෂිතඃ|
16 So wollen wir denn mit freudiger Zuversicht zum Thron der Gnade hinzutreten, um Barmherzigkeit zu empfangen und Gnade zu finden zu rechtzeitiger Hilfe.
අතඒව කෘපාං ග්‍රහීතුං ප්‍රයෝජනීයෝපකාරාර්ථම් අනුග්‍රහං ප්‍රාප්තුඤ්ච වයම් උත්සාහේනානුග්‍රහසිංහාසනස්‍ය සමීපං යාමඃ|
