Jakobus 1
1 Ich, Jakobus, ein Knecht Gottes und des Herrn Jesus Christus, sende den zwölf in der Zerstreuung (unter den Heiden) lebenden Stämmen meinen Gruß.
ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රභෝ ර‍්‍යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ච දාසෝ යාකූබ් විකීර්ණීභූතාන් ද්වාදශං වංශාන් ප්‍රති නමස්කෘත්‍ය පත්‍රං ලිඛති|
2 Erachtet es für lauter Freude, meine Brüder, wenn ihr in mancherlei Versuchungen geratet;
හේ මම භ්‍රාතරඃ, යූයං යදා බහුවිධපරීක්‍ෂාෂු නිපතත තදා තත් පූර්ණානන්දස්‍ය කාරණං මන්‍යධ්වං|
3 ihr erkennt ja, daß die Bewährung eures Glaubens standhaftes Ausharren bewirkt.
යතෝ යුෂ්මාකං විශ්වාසස්‍ය පරීක්‍ෂිතත්වේන ධෛර‍්‍ය්‍යං සම්පාද්‍යත ඉති ජානීථ|
4 Das standhafte Ausharren muß aber zu voller Betätigung führen, damit ihr vollkommen und tadellos seid und sich in keiner Beziehung ein Mangel an euch zeigt.
තච්ච ධෛර‍්‍ය්‍යං සිද්ධඵලං භවතු තේන යූයං සිද්ධාඃ සම්පූර්ණාශ්ච භවිෂ්‍යථ කස්‍යාපි ගුණස්‍යාභාවශ්ච යුෂ්මාකං න භවිෂ්‍යති|
5 Sollte aber jemand von euch Mangel an Weisheit haben, so erbitte er sie sich von Gott, der allen ohne weiteres und ohne laute Vorwürfe gibt: dann wird sie ihm zuteil werden.
යුෂ්මාකං කස්‍යාපි ඥානාභාවෝ යදි භවේත් තර්හි ය ඊශ්වරඃ සරලභාවේන තිරස්කාරඤ්ච විනා සර්ව්වේභ්‍යෝ දදාති තතඃ ස යාචතාං තතස්තස්මෛ දායිෂ්‍යතේ|
6 Nur bitte er im Glauben, ohne irgendeinen Zweifel zu hegen; denn wer da zweifelt, der gleicht einer vom Wind getriebenen und hin und her geworfenen Meereswoge.
කින්තු ස නිඃසන්දේහඃ සන් විශ්වාසේන යාචතාං යතඃ සන්දිග්ධෝ මානවෝ වායුනා චාලිතස්‍යෝත්ප්ලවමානස්‍ය ච සමුද්‍රතරඞ්ගස්‍ය සදෘශෝ භවති|
7 Ein solcher Mensch darf nicht erwarten, daß er etwas vom Herrn empfangen werde,
තාදෘශෝ මානවඃ ප්‍රභෝඃ කිඤ්චිත් ප්‍රාප්ස්‍යතීති න මන්‍යතාං|
8 er, ein Mann mit zwei Seelen, unbeständig auf allen seinen Wegen.
ද්විමනා ලෝකඃ සර්ව්වගතිෂු චඤ්චලෝ භවති|
9 Es rühme sich aber der niedrig stehende Bruder seiner Höhe,
යෝ භ්‍රාතා නම්‍රඃ ස නිජෝන්නත්‍යා ශ්ලාඝතාං|
10 der reiche dagegen seiner Niedrigkeit, weil er wie die Blumen des Grases vergehen wird.
යශ්ච ධනවාන් ස නිජනම්‍රතයා ශ්ලාඝතාංයතඃ ස තෘණපුෂ්පවත් ක්‍ෂයං ගමිෂ්‍යති|
11 Denn die Sonne geht mit ihrer Glut auf und versengt das Gras; dann fallen seine Blumen ab, und seine ganze Schönheit ist dahin: so wird auch der Reiche in seinen Wegen verwelken. –
යතඃ සතාපේන සූර‍්‍ය්‍යේණෝදිත්‍ය තෘණං ශෝෂ්‍යතේ තත්පුෂ්පඤ්ච භ්‍රශ්‍යති තේන තස්‍ය රූපස්‍ය සෞන්දර‍්‍ය්‍යං නශ්‍යති තද්වද් ධනිලෝකෝ(අ)පි ස්වීයමූඪතයා ම්ලාස්‍යති|
12 Selig ist der Mann, der die Versuchung standhaft erträgt! Denn nachdem er sich bewährt hat, wird er das Leben als Siegeskranz empfangen, den er denen verheißen hat, die ihn lieben.
යෝ ජනඃ පරීක්‍ෂාං සහතේ ස ඒව ධන්‍යඃ, යතඃ පරීක්‍ෂිතත්වං ප්‍රාප්‍ය ස ප්‍රභුනා ස්වප්‍රේමකාරිභ්‍යඃ ප්‍රතිඥාතං ජීවනමුකුටං ලප්ස්‍යතේ|
13 Niemand sage, wenn er (zum Bösen) versucht wird: »Von Gott werde ich versucht«; denn Gott kann nicht vom Bösen versucht werden, versucht aber auch seinerseits niemand.
ඊශ්වරෝ මාං පරීක්‍ෂත ඉති පරීක්‍ෂාසමයේ කෝ(අ)පි න වදතු යතඃ පාපායේශ්වරස්‍ය පරීක්‍ෂා න භවති ස ච කමපි න පරීක්‍ෂතේ|
14 Nein, ein jeder wird (zum Bösen) versucht, indem er von seiner eigenen Lust gereizt und gelockt wird.
කින්තු යඃ කශ්චිත් ස්වීයමනෝවාඤ්ඡයාකෘෂ්‍යතේ ලෝභ්‍යතේ ච තස්‍යෛව පරීක්‍ෂා භවති|
15 Sodann, wenn die Lust empfangen hat, gebiert sie Sünde; die Sünde aber gebiert, wenn sie zur Vollendung gekommen ist, den Tod. –
තස්මාත් සා මනෝවාඤ්ඡා සගර්භා භූත්වා දුෂ්කෘතිං ප්‍රසූතේ දුෂ්කෘතිශ්ච පරිණාමං ගත්වා මෘත්‍යුං ජනයති|
16 Irret euch nicht, meine geliebten Brüder:
හේ මම ප්‍රියභ්‍රාතරඃ, යූයං න භ්‍රාම්‍යත|
17 lauter gute Gabe und lauter vollkommenes Geschenk kommt von oben herab, vom Vater der Himmelslichter, bei dem keine Veränderung und keine zeitweilige Verdunkelung stattfindet.
යත් කිඤ්චිද් උත්තමං දානං පූර්ණෝ වරශ්ච තත් සර්ව්වම් ඌර්ද්ධ්වාද් අර්ථතෝ යස්මින් දශාන්තරං පරිවර්ත්තනජාතච්ඡායා වා නාස්ති තස්මාද් දීප්ත්‍යාකරාත් පිතුරවරෝහති|
18 Aus freiem Liebeswillen hat er uns durch das Wort der Wahrheit ins Dasein gerufen, damit wir gewissermaßen die Erstlingsfrucht unter seinen Geschöpfen wären.
තස්‍ය සෘෂ්ටවස්තූනාං මධ්‍යේ වයං යත් ප්‍රථමඵලස්වරූපා භවාමස්තදර්ථං ස ස්වේච්ඡාතඃ සත්‍යමතස්‍ය වාක්‍යේනාස්මාන් ජනයාමාස|
19 Wisset, meine geliebten Brüder: es sei [aber] jeder Mensch schnell (bereit) zum Hören, langsam zum Reden und langsam zum Zorn;
අතඒව හේ මම ප්‍රියභ්‍රාතරඃ, යුෂ්මාකම් ඒකෛකෝ ජනඃ ශ්‍රවණේ ත්වරිතඃ කථනේ ධීරඃ ක්‍රෝධේ(අ)පි ධීරෝ භවතු|
20 denn der Zorn des Menschen tut nichts, was vor Gott recht ist.
යතෝ මානවස්‍ය ක්‍රෝධ ඊශ්වරීයධර්ම්මං න සාධයති|
21 Darum legt alle Unsauberkeit und den letzten Rest der Bosheit ab, und nehmt mit Sanftmut das euch eingepflanzte Wort an, das eure Seelen zu retten vermag.
අතෝ හේතෝ ර‍්‍යූයං සර්ව්වාම් අශුචික්‍රියාං දුෂ්ටතාබාහුල්‍යඤ්ච නික්‍ෂිප්‍ය යුෂ්මන්මනසාං පරිත්‍රාණේ සමර්ථං රෝපිතං වාක්‍යං නම්‍රභාවේන ගෘහ්ලීත|
22 Seid aber Täter des Wortes und nicht bloß Hörer, sonst betrügt ihr euch selbst.
අපරඤ්ච යූයං කේවලම් ආත්මවඤ්චයිතාරෝ වාක්‍යස්‍ය ශ්‍රෝතාරෝ න භවත කින්තු වාක්‍යස්‍ය කර්ම්මකාරිණෝ භවත|
23 Denn wer nur ein Hörer des Wortes ist, aber kein Täter, der gleicht einem Menschen, der sein leibliches Gesicht im Spiegel beschaut;
යතෝ යඃ කශ්චිද් වාක්‍යස්‍ය කර්ම්මකාරී න භූත්වා කේවලං තස්‍ය ශ්‍රෝතා භවති ස දර්පණේ ස්වීයශාරීරිකවදනං නිරීක්‍ෂමාණස්‍ය මනුජස්‍ය සදෘශඃ|
24 denn nachdem er sich beschaut hat und weggegangen ist, vergißt er alsbald, wie er ausgesehen hat.
ආත්මාකාරේ දෘෂ්ටේ ස ප්‍රස්ථාය කීදෘශ ආසීත් තත් තත්ක්‍ෂණාද් විස්මරති|
25 Wer dagegen in das vollkommene Gesetz der Freiheit hineingeschaut hat und bei ihm verbleibt, indem er nicht ein vergeßlicher Hörer, sondern ein wirklicher Täter ist, der wird in seinem Tun selig sein.
කින්තු යඃ කශ්චිත් නත්වා මුක්තේඃ සිද්ධාං ව්‍යවස්ථාම් ආලෝක්‍ය තිෂ්ඨති ස විස්මෘතියුක්තඃ ශ්‍රෝතා න භූත්වා කර්ම්මකර්ත්තෛව සන් ස්වකාර‍්‍ය්‍යේ ධන්‍යෝ භවිෂ්‍යති|
26 Wenn jemand Gott zu dienen meint und dabei seine Zunge nicht im Zaume hält, vielmehr sein Herz betrügt, dessen Gottesdienst ist nichtig.
අනායත්තරසනඃ සන් යඃ කශ්චිත් ස්වමනෝ වඤ්චයිත්වා ස්වං භක්තං මන්‍යතේ තස්‍ය භක්ති ර්මුධා භවති|
27 Ein reiner und fleckenloser Gottesdienst vor Gott dem Vater besteht darin, daß man Waisen und Witwen in ihrer Trübsal besucht und sich selbst von der Welt unbefleckt erhält.
ක්ලේශකාලේ පිතෘහීනානාං විධවානාඤ්ච යද් අවේක්‍ෂණං සංසාරාච්ච නිෂ්කලඞ්කේන යද් ආත්මරක්‍ෂණං තදේව පිතුරීශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාත් ශුචි ර්නිර්ම්මලා ච භක්තිඃ|
