Sprueche 5
1 Mein Kind, merke auf meine Weisheit; neige dein Ohr zu meiner Lehre,
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 daß du bewahrest guten Rat und dein Mund wisse Unterschied zu halten.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 Denn die Lippen der Hure sind süß wie Honigseim, und ihre Kehle ist glätter als Öl,
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 aber hernach bitter wie Wermut und scharf wie ein zweischneidiges Schwert.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 Sie geht nicht stracks auf dem Wege des Lebens; unstet sind ihre Tritte, daß sie nicht weiß, wo sie geht.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 So gehorchet mir nun, meine Kinder, und weichet nicht von der Rede meines Mundes.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Laß deine Wege ferne von ihr sein, und nahe nicht zur Tür ihres Hauses,
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 daß du nicht den Fremden gebest deine Ehre und deine Jahre dem Grausamen;
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und deine Arbeit nicht sei in eines andern Haus,
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 und müssest hernach seufzen, wenn du Leib und Gut verzehrt hast,
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 und sprechen: “Ach, wie habe ich die Zucht gehaßt und wie hat mein Herz die Strafe verschmäht!
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 wie habe ich nicht gehorcht der Stimme meiner Lehrer und mein Ohr nicht geneigt zu denen, die mich lehrten!
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 Ich bin schier in alles Unglück gekommen vor allen Leuten und allem Volk.”
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Trink Wasser aus deiner Grube und Flüsse aus deinem Brunnen.
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 Laß deine Brunnen herausfließen und die Wasserbäche auf die Gassen.
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Habe du aber sie allein, und kein Fremder mit dir.
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend.
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Sie ist lieblich wie die Hinde und holdselig wie ein Reh. Laß dich ihre Liebe allezeit sättigen und ergötze dich allewege in ihrer Liebe.
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 Mein Kind, warum willst du dich an der Fremden ergötzen und herzest eine andere?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Denn jedermanns Wege sind offen vor dem HERRN, und er mißt alle ihre Gänge.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 Die Missetat des Gottlosen wird ihn fangen, und er wird mit dem Strick seiner Sünde gehalten werden.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 Er wird sterben, darum daß er sich nicht will ziehen lassen; und um seiner großen Torheit willen wird's ihm nicht wohl gehen.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
