Job 39
1 Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? Oder hast du gemerkt, wann die Hirsche schwanger gehen?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Hast du erzählet ihre Monden, wann sie voll werden? Oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Sie beugen sich, wenn sie gebären, und reißen sich und lassen aus ihre Jungen.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Ihre Jungen werden feist und mehren sich im Getreide; und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Wer hat das Wild so frei lassen gehen? Wer hat die Bande des Wildes aufgelöset,
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 dem ich das Feld zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Es verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers höret es nicht.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Es schauet nach den Bergen, da seine Weide ist, und suchet, wo es grün ist.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Meinest du, das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Kannst du ihm dein Joch anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Gründen?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Magst du dich auf es verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Die Federn des Pfauen sind schöner denn die Flügel und Federn des Storchs,
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 der seine Eier auf der Erde lässet und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Er vergisset, daß sie möchten zertreten werden und ein wild Tier sie zerbreche.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet es nicht, daß er umsonst arbeitet.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand mitgeteilet.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Zu der Zeit, wenn er hoch fähret, erhöhet er sich und verlachet beide Roß und Mann.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Kannst du dem Roß Kräfte geben, oder seinen Hals zieren mit seinem Geschrei?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Kannst du es schrecken wie die Heuschrecken? Das ist Preis seiner Nase, was schrecklich ist.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Es stampfet auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zeucht aus den Geharnischten entgegen.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und fleucht vor dem Schwert nicht,
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 wenngleich wider es klinget der Köcher und glänzet beide Spieß und Lanze.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Es zittert und tobet und scharret in die Erde und achtet nicht der Trommeten Hall.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Wenn die Trommete fast klinget, spricht es: Hui! und riecht den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Fleuget der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Fleuget der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 In Felsen wohnet er und bleibt auf den Klippen an Felsen und in festen Orten.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Von dannen schauet er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Seine Jungen saufen Blut; und wo ein Aas ist, da ist er.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
