Job 17
1 Mein Odem ist schwach, und meine Tage sind abgekürzt, das Grab ist da.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Niemand ist von mir getäuschet, noch muß mein Auge darum bleiben in Betrübnis.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Ob du gleich einen Bürgen für mich wolltest, wer will für mich geloben?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Du hast ihrem Herzen den Verstand verborgen, darum wirst du sie nicht erhöhen.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Er rühmet wohl seinen Freunden die Ausbeute; aber seiner Kinder Augen werden verschmachten.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Er hat mich zum Sprichwort unter den Leuten gesetzt, und muß ein Wunder unter ihnen sein.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Meine Gestalt ist dunkel worden vor Trauern, und alle meine Glieder sind wie ein Schatten.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Darüber werden die Gerechten übel sehen, und die Unschuldigen werden sich setzen wider die Heuchler.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Der Gerechte wird seinen Weg behalten, und der von reinen Händen wird stark bleiben.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Wohlan, so kehret euch alle her und kommt; ich werde doch keinen Weisen unter euch finden.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Meine Tage sind vergangen, meine Anschläge sind zertrennet, die mein Herz besessen haben,
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 und haben aus der Nacht Tag gemacht und aus dem Tage Nacht.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Wenn ich gleich lange harre, so ist doch die Hölle mein Haus, und in Finsternis ist mein Bett gemacht. (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Die Verwesung heiße ich meinen Vater und die Würmer meine Mutter und meine Schwester.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Was soll ich harren? und wer achtet mein Hoffen?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
