< Psalm 92 >

1 Ein Psalm. Ein Lied, für den Sabbattag. Köstlich ist's, Jahwe zu danken und deinem Namen zu lobsingen, du Höchster,
Maayo ang magpasalamat ngadto kang Yahweh ug mag-awit sa mga alawiton alang sa imong ngalan, o Labing Halangdon,
2 am Morgen deine Gnade zu verkündigen und deine Treue in den Nächten
aron imantala ang imong matinud-anong kasabotan sa kabuntagon ug ang imong pagkamatinud-anon sa matag kagabhion,
3 zum zehnsaitigen Psalter und zur Harfe, zu Saitenspiel auf der Zither.
inubanan sa alpa nga may napulo ka mga kuwerdas ug inubanan sa tono sa mga lira.
4 Denn du hast mich fröhlich gemacht, Jahwe, durch dein Thun; ich juble über die Werke deiner Hände.
Kay ikaw, Yahweh, ang naglipay kanako pinaagi sa imong mga buhat. Magaawit ako sa kalipay tungod sa mga buhat sa imong mga kamot.
5 Wie sind deine Werke so groß, Jahwe, deine Gedanken so sehr tief!
Pagkabantogan gayod sa imong mga buhat, Yahweh! Pagkalalom gayod sa imong hunahuna.
6 Der tierische Mensch erkennt es nicht, und der Thor begreift es nicht.
Ang tawong hayopnon ang kinaiya wala masayod, ni ang buangbuang nga tawo makasabot niini:
7 Wenn die Gottlosen wie das Gras sprossen, und alle Übelthäter blühen, so geschieht das, damit sie für immer vertilgt werden.
Sa dihang manalinsing ang daotan sama sa sagbot, ug bisan pa ug molambo ang tanang nagabuhat sa daotan, magpabilin gihapon (sila) sa walay kataposang kalaglagan.
8 Du aber, Jahwe, thronst auf ewig in der Himmelshöhe.
Apan ikaw, Yahweh, maghari sa walay kataposan.
9 Denn fürwahr, deine Feinde, Jahwe, denn fürwahr, deine Feinde werden vergehen, alle Übelthäter werden sich zerstreuen.
Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway, Yahweh! Sa pagkatinuod, tan-awa ang imong mga kaaway. Mangamatay (sila) Ang tanan nga nagbuhat ug daotan magkatibulaag.
10 Und du ließest mein Horn hoch erhoben sein wie das eines Wildochsen, kräftigtest mein Alter durch frisches Öl.
Gibayaw mo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan ako sa bag-ong lana.
11 Mein Auge blickte mit Lust auf meine Feinde, und meine Ohren hörten ihre Freude an den Bösewichtern, die sich wider mich erhoben hatten.
Nakita sa akong mga mata ang kalaglagan sa akong mga kaaway, nadungog sa akong mga dalunggan ang kataposan sa mga daotan kong kaaway.
12 Der Fromme sproßt wie die Palme; er wächst wie die Ceder auf dem Libanon.
Ang mga matarong molambo sama sa kahoy nga palmera; motubo (sila) sama sa sedro sa Lebanon.
13 Im Tempel Jahwes gepflanzt, treiben sie in den Vorhöfen unseres Gottes Sprossen.
Gitanom (sila) sa balay ni Yahweh; molambo (sila) sa templo sa atong Dios.
14 Noch im Alter tragen sie Frucht, sind saftvoll und frisch,
Mamunga gihapon (sila) bisan mga tigulang na (sila) magpabilin gihapon (sila) nga bag-o ug lunhaw,
15 zu verkünden, daß Jahwe gerecht ist, mein Fels, an dem kein Unrecht ist.
aron sa pagmantala nga si Yahweh makataronganon. Siya ang akong bato, ug walay dili pagkamatarong kaniya.

< Psalm 92 >