Romains 7
1 Ignorez-vous, mes frères (je parle à ceux qui connaissent la loi), que la loi ne domine sur l’homme que pendant le temps qu’il vit?
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண வ்யவஸ்தா²வித³: ப்ரதி மமேத³ம்’ நிவேத³நம்’| விதி⁴: கேவலம்’ யாவஜ்ஜீவம்’ மாநவோபர்ய்யதி⁴பதித்வம்’ கரோதீதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²?
2 Car la femme, qui est soumise à un mari, le mari vivant, est liée par la loi; mais si son mari meurt, elle est affranchie de la loi du mari.
யாவத்காலம்’ பதி ர்ஜீவதி தாவத்காலம் ஊடா⁴ பா⁴ர்ய்யா வ்யவஸ்த²யா தஸ்மிந் ப³த்³தா⁴ திஷ்ட²தி கிந்து யதி³ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா நாரீ பத்யு ர்வ்யவஸ்தா²தோ முச்யதே|
3 Donc, son mari vivant, elle sera appelée adultère, si elle s’unit à un autre homme; mais si son mari meurt, elle est affranchie de la loi du mari, de sorte qu’elle n’est point adultère, si elle s’unit à un autre homme.
ஏதத்காரணாத் பத்யுர்ஜீவநகாலே நாரீ யத்³யந்யம்’ புருஷம்’ விவஹதி தர்ஹி ஸா வ்யபி⁴சாரிணீ ப⁴வதி கிந்து யதி³ ஸ பதி ர்ம்ரியதே தர்ஹி ஸா தஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா முக்தா ஸதீ புருஷாந்தரேண வ்யூடா⁴பி வ்யபி⁴சாரிணீ ந ப⁴வதி|
4 Ainsi, mes frères, vous aussi vous êtes morts à la loi par le corps du Christ, pour être à un autre qui est ressuscité d’entre les morts, afin que nous portions des fruits pour Dieu.
ஹே மம ப்⁴ராத்ரு’க³ண, ஈஸ்²வரநிமித்தம்’ யத³ஸ்மாகம்’ ப²லம்’ ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதேந புருஷேண ஸஹ யுஷ்மாகம்’ விவாஹோ யத்³ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரேண யூயம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரதி ம்ரு’தவந்த: |
5 Car, lorsque nous étions dans la chair, les passions du péché qui étaient occasionnées par la loi agissaient dans nos membres, en sorte qu’elles leur faisaient produire des fruits pour la mort;
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸா²ரீரிகாசரணஸமயே மரணநிமித்தம்’ ப²லம் உத்பாத³யிதும்’ வ்யவஸ்த²யா தூ³ஷித: பாபாபி⁴லாஷோ(அ)ஸ்மாகம் அங்கே³ஷு ஜீவந் ஆஸீத்|
6 Mais maintenant nous sommes affranchis de la loi de mort dans laquelle nous étions retenus, afin que nous servions dans la nouveauté de l’esprit, et non dans la vétusté de la lettre.
கிந்து ததா³ யஸ்யா வ்யவஸ்தா²யா வஸே² ஆஸ்மஹி ஸாம்ப்ரதம்’ தாம்’ ப்ரதி ம்ரு’தத்வாத்³ வயம்’ தஸ்யா அதீ⁴நத்வாத் முக்தா இதி ஹேதோரீஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாபி⁴: புராதநலிகி²தாநுஸாராத் ந ஸேவிதவ்ய: கிந்து நவீநஸ்வபா⁴வேநைவ ஸேவிதவ்ய:
7 Que dirons-nous donc? La loi est-elle péché? Point du tout. Mais je n’ai connu le péché que par la loi; car je ne connaîtrais pas la concupiscence si la loi n’eût dit: Tu ne convoiteras point.
தர்ஹி வயம்’ கிம்’ ப்³ரூம: ? வ்யவஸ்தா² கிம்’ பாபஜநிகா ப⁴வதி? நேத்த²ம்’ ப⁴வது| வ்யவஸ்தா²ம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ கிம் இத்யஹம்’ நாவேத³ம்’; கிஞ்ச லோப⁴ம்’ மா கார்ஷீரிதி சேத்³ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தம்’ நாப⁴விஷ்யத் தர்ஹி லோப⁴: கிம்பூ⁴தஸ்தத³ஹம்’ நாஜ்ஞாஸ்யம்’|
8 Or, prenant occasion du commandement, le péché a opéré en moi toute concupiscence. Car sans la loi, le péché était mort.
கிந்து வ்யவஸ்த²யா பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்யாஸ்மாகம் அந்த: ஸர்வ்வவித⁴ம்’ குத்ஸிதாபி⁴லாஷம் அஜநயத்; யதோ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம்’ பாபம்’ ம்ரு’தம்’|
9 Et moi je vivais autrefois sans loi. Mais quand est venu le commandement, le péché a revécu.
அபரம்’ பூர்வ்வம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் அவித்³யமாநாயாம் அஹம் அஜீவம்’ தத: பரம் ஆஜ்ஞாயாம் உபஸ்தி²தாயாம் பாபம் அஜீவத் ததா³ஹம் அம்ரியே|
10 Et moi je suis mort; et il s’est trouvé que ce commandement qui devait me donner la vie a causé ma mort.
இத்த²ம்’ ஸதி ஜீவநநிமித்தா யாஜ்ஞா ஸா மம ம்ரு’த்யுஜநிகாப⁴வத்|
11 Ainsi le péché, prenant occasion du commandement, m’a séduit, et par lui m’a tué.
யத: பாபம்’ சி²த்³ரம்’ ப்ராப்ய வ்யவஸ்தி²தாதே³ஸே²ந மாம்’ வஞ்சயித்வா தேந மாம் அஹந்|
12 Ainsi la loi est sainte, et le commandement saint, juste et bon.
அதஏவ வ்யவஸ்தா² பவித்ரா, ஆதே³ஸ²ஸ்²ச பவித்ரோ ந்யாய்யோ ஹிதகாரீ ச ப⁴வதி|
13 Ce qui est bon est donc devenu pour moi la mort? Loin de là; car le péché, pour paraître péché, a, par une chose bonne, opéré la mort, de sorte qu’il est devenu par le commandement une source extrêmement abondante dépêché.
தர்ஹி யத் ஸ்வயம்’ ஹிதக்ரு’த் தத் கிம்’ மம ம்ரு’த்யுஜநகம் அப⁴வத்? நேத்த²ம்’ ப⁴வது; கிந்து பாபம்’ யத் பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே ததா² நிதே³ஸே²ந பாபம்’ யத³தீவ பாதகமிவ ப்ரகாஸ²தே தத³ர்த²ம்’ ஹிதோபாயேந மம மரணம் அஜநயத்|
14 Car nous savons que la loi est spirituelle, et moi je suis charnel, vendu comme esclave au péché.
வ்யவஸ்தா²த்மபோ³தி⁴கேதி வயம்’ ஜாநீம: கிந்த்வஹம்’ ஸா²ரீரதாசாரீ பாபஸ்ய க்ரீதகிங்கரோ வித்³யே|
15 Aussi ce que je fais, je ne le comprends pas; car le bien que je veux, je ne le fais pas, mais le mal que je hais, je le fais.
யதோ யத் கர்ம்ம கரோமி தத் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ நஹி; அபரம்’ யந் மம மநோ(அ)பி⁴மதம்’ தந்ந கரோமி கிந்து யத்³ ரு’தீயே தத் கரோமி|
16 Or si je fais ce que je ne veux pas, j’acquiesce à la loi comme étant bonne.
ததா²த்வே யந் மமாநபி⁴மதம்’ தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி வ்யவஸ்தா² ஸூத்தமேதி ஸ்வீகரோமி|
17 Ainsi ce n’est plus moi qui fais cela, mais le péché qui habite en moi.
அதஏவ ஸம்ப்ரதி தத் கர்ம்ம மயா க்ரியத இதி நஹி கிந்து மம ஸ²ரீரஸ்தே²ந பாபேநைவ க்ரியதே|
18 Car je sais que le bien n’habite pas en moi, c’est-à-dire dans ma chair. En effet, le vouloir réside en moi, mais accomplir le bien, je ne l’y trouve pas.
யதோ மயி, அர்த²தோ மம ஸ²ரீரே, கிமப்யுத்தமம்’ ந வஸதி, ஏதத்³ அஹம்’ ஜாநாமி; மமேச்சு²கதாயாம்’ திஷ்ட²ந்த்யாமப்யஹம் உத்தமகர்ம்மஸாத⁴நே ஸமர்தோ² ந ப⁴வாமி|
19 Ainsi le bien que je veux, je ne le fais point; mais le mal que je ne veux pas, je le fais.
யதோ யாமுத்தமாம்’ க்ரியாம்’ கர்த்துமஹம்’ வாஞ்சா²மி தாம்’ ந கரோமி கிந்து யத் குத்ஸிதம்’ கர்ம்ம கர்த்தும் அநிச்சு²கோ(அ)ஸ்மி ததே³வ கரோமி|
20 Si donc je fais ce que je ne veux pas, ce n’est pas moi qui le fais, mais le péché qui habite en moi.
அதஏவ யத்³யத் கர்ம்ம கர்த்தும்’ மமேச்சா² ந ப⁴வதி தத்³ யதி³ கரோமி தர்ஹி தத் மயா ந க்ரியதே, மமாந்தர்வர்த்திநா பாபேநைவ க்ரியதே|
21 Je trouve donc, quand je veux faire le bien, cette loi, parce que le mal réside en moi;
ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும் இச்சு²கம்’ மாம்’ யோ (அ)ப⁴த்³ரம்’ கர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தயதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வபா⁴வமேகம்’ மயி பஸ்²யாமி|
22 Je me complais dans la loi de Dieu, selon l’homme intérieur;
அஹம் ஆந்தரிகபுருஷேணேஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யாம்’ ஸந்துஷ்ட ஆஸே;
23 Mais je vois dans mes membres une autre loi qui combat la loi de mon esprit, et me captive sous la loi du péché, laquelle est dans mes membres.
கிந்து தத்³விபரீதம்’ யுத்⁴யந்தம்’ தத³ந்யமேகம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தம்’ ப்ரபஸ்²யாமி, ஸ மதீ³யாங்க³ஸ்தி²தபாபஸ்வபா⁴வஸ்யாயத்தம்’ மாம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டதே|
24 Malheureux homme que je suis, qui me délivrera du corps de cette mort?
ஹா ஹா யோ(அ)ஹம்’ து³ர்பா⁴க்³யோ மநுஜஸ்தம்’ மாம் ஏதஸ்மாந் ம்ரு’தாச்ச²ரீராத் கோ நிஸ்தாரயிஷ்யதி?
25 La grâce de Dieu par Jésus-Christ Notre Seigneur. Ainsi j’obéis moi-même par l’esprit à la loi de Dieu, et par la chair à la loi du péché.
அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந நிஸ்தாரயிதாரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி| அதஏவ ஸ²ரீரேண பாபவ்யவஸ்தா²யா மநஸா து ஈஸ்²வரவ்யவஸ்தா²யா: ஸேவநம்’ கரோமி|
