Psaumes 147
1 Louez l'Etemel! car il est beau de chanter notre Dieu; c'est une douceur, la louange est séante.
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 L'Éternel relève Jérusalem; Il rassemble les bannis d'Israël.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Il guérit ceux dont le cœur est blessé, et Il adoucit leurs douleurs.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Il fixe le nombre des étoiles, et à toutes Il donne leur nom.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Notre Seigneur est grand, sa puissance est immense, et son intelligence sans mesure.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 L'Éternel restaure les affligés, et Il humilie les impies jusques à terre.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Chantez l'Éternel en lui rendant grâces, célébrez notre Dieu avec la harpe!
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Il couvre le ciel de nuages, prépare la pluie pour la terre, fait croître l'herbe sur les montagnes;
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 Il donne aux animaux leur pâture, aux petits du corbeau qui appellent.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 Ce n'est pas la force du coursier qui lui plaît, ni les jambes du piéton qui lui sont agréables;
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 l'Éternel se complaît dans ceux qui le craignent, dans ceux qui espèrent en sa grâce.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Jérusalem, loue l'Éternel! Célèbre ton Dieu, ô Sion!
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Car Il affermit les verroux de tes Portes, et bénit tes fils dans ton enceinte.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Il met la paix à tes frontières, Il te rassasie de la moelle du froment.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 Il envoie ses ordres à la terre, sa parole court avec célérité.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 Il fait tomber la pluie, comme de la laine, et Il répand le givre, comme de la cendre.
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 Il précipite sa glace en parcelles menues; qui pourra tenir devant ses frimas?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 Il émet sa parole, et Il les fait fondre, Il fait souffler le vent, et les eaux sont fluides.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Il a révélé sa parole à Jacob, ses statuts et ses lois à Israël.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 Il ne l'a pas fait pour tous les peuples, qui de ses lois n'ont point connaissance. Louez l'Éternel!
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
