Job 21
1 Et Job prit la parole, et dit:
Tetapi Ayub menjawab:
2 Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
"Dengarkanlah baik-baik perkataanku dan biarlah itu menjadi penghiburanmu.
3 Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
Bersabarlah dengan aku, aku akan berbicara; sehabis bicaraku bolehlah kamu mengejek.
4 Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
Kepada manusiakah keluhanku tertuju? Mengapa aku tidak boleh kesal hati?
5 Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
Berpalinglah kepadaku, maka kamu akan tercengang, dan menutup mulutmu dengan tangan!
6 Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
Kalau aku memikirkannya, aku menjadi takut, dan gemetarlah tubuhku.
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
Mengapa orang fasik tetap hidup, menjadi tua, bahkan menjadi bertambah-tambah kuat?
8 Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
Keturunan mereka tetap bersama mereka, dan anak cucu diperhatikan mereka.
9 Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
Rumah-rumah mereka aman, tak ada ketakutan, pentung Allah tidak menimpa mereka.
10 Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
Lembu jantan mereka memacek dan tidak gagal, lembu betina mereka beranak dan tidak keguguran.
11 Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
Kanak-kanak mereka dibiarkan keluar seperti kambing domba, anak-anak mereka melompat-lompat.
12 Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Mereka bernyanyi-nyanyi dengan iringan rebana dan kecapi, dan bersukaria menurut lagu seruling.
13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
Mereka menghabiskan hari-hari mereka dalam kemujuran, dan dengan tenang mereka turun ke dalam dunia orang mati. (Sheol h7585)
14 Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
Tetapi kata mereka kepada Allah: Pergilah dari kami! Kami tidak suka mengetahui jalan-jalan-Mu.
15 Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
Yang Mahakuasa itu apa, sehingga kami harus beribadah kepada-Nya, dan apa manfaatnya bagi kami, kalau kami memohon kepada-Nya?
16 Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
Memang, kemujuran mereka tidak terletak dalam kuasa mereka sendiri! Rancangan orang fasik adalah jauh dari padaku.
17 Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
Betapa sering pelita orang fasik dipadamkan, kebinasaan menimpa mereka, dan kesakitan dibagikan Allah kepada mereka dalam murka-Nya!
18 Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
Mereka menjadi seperti jerami di depan angin, seperti sekam yang diterbangkan badai.
19 Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
Bencana untuk dia disimpan Allah bagi anak-anaknya. Sebaiknya, orang itu sendiri diganjar Allah, supaya sadar;
20 Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
sebaiknya matanya sendiri melihat kebinasaannya, dan ia sendiri minum dari murka Yang Mahakuasa!
21 Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
Karena peduli apa ia dengan keluarganya sesudah ia mati, bila telah habis jumlah bulannya?
22 Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
Masakan kepada Allah diajarkan orang pengetahuan, kepada Dia yang mengadili mereka yang di tempat tinggi?
23 L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
Yang seorang mati dengan masih penuh tenaga, dengan sangat tenang dan sentosa;
24 Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
pinggangnya gemuk oleh lemak, dan sumsum tulang-tulangnya masih segar.
25 Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
Yang lain mati dengan sakit hati, dengan tidak pernah merasakan kenikmatan.
26 Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
Tetapi sama-sama mereka terbaring di dalam debu, dan berenga-berenga berkeriapan di atas mereka.
27 Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
Sesungguhnya, aku mengetahui pikiranmu, dan muslihat yang kamu rancangkan terhadap aku.
28 Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
Katamu: Di mana rumah penguasa? Di mana kemah tempat kediaman orang-orang fasik?
29 N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
Belum pernahkah kamu bertanya-tanya kepada orang-orang yang lewat di jalan? Dapatkah kamu menyangkal petunjuk-petunjuk mereka,
30 Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
bahwa orang jahat terlindung pada hari kebinasaan, dan diselamatkan pada hari murka Allah?
31 Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
Siapa yang akan langsung menggugat kelakuannya, dan mengganjar perbuatannya?
32 Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
Dialah yang dibawa ke kuburan, dan jiratnya dirawat orang.
33 Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
Dengan nyaman ia ditutupi oleh gumpalan-gumpalan tanah di lembah; setiap orang mengikuti dia, dan yang mendahului dia tidak terbilang banyaknya.
34 Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
Alangkah hampanya penghiburanmu bagiku! Semua jawabanmu hanyalah tipu daya belaka!"
