Psaumes 50
1 Psaume d’Asaph. Dieu, Dieu, l’Éternel, parle, et convoque la terre, Depuis le soleil levant jusqu’au soleil couchant.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 De Sion, beauté parfaite, Dieu resplendit.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Il vient, notre Dieu, il ne reste pas en silence; Devant lui est un feu dévorant, Autour de lui une violente tempête.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 Il crie vers les cieux en haut, Et vers la terre, pour juger son peuple:
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Rassemblez-moi mes fidèles, Qui ont fait alliance avec moi par le sacrifice!
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 Et les cieux publieront sa justice, Car c’est Dieu qui est juge. (Pause)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Écoute, mon peuple! Et je parlerai; Israël! Et je t’avertirai. Je suis Dieu, ton Dieu.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 Ce n’est pas pour tes sacrifices que je te fais des reproches; Tes holocaustes sont constamment devant moi.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 Je ne prendrai pas de taureau dans ta maison, Ni de bouc dans tes bergeries.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 Car tous les animaux des forêts sont à moi, Toutes les bêtes des montagnes par milliers;
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 Je connais tous les oiseaux des montagnes, Et tout ce qui se meut dans les champs m’appartient.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 Si j’avais faim, je ne te le dirais pas, Car le monde est à moi et tout ce qu’il renferme.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Est-ce que je mange la chair des taureaux? Est-ce que je bois le sang des boucs?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Offre pour sacrifice à Dieu des actions de grâces, Et accomplis tes vœux envers le Très-Haut.
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 Et invoque-moi au jour de la détresse; Je te délivrerai, et tu me glorifieras.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 Et Dieu dit au méchant: Quoi donc! Tu énumères mes lois, Et tu as mon alliance à la bouche,
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Toi qui hais les avis, Et qui jettes mes paroles derrière toi!
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 Si tu vois un voleur, tu te plais avec lui, Et ta part est avec les adultères.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Tu livres ta bouche au mal, Et ta langue est un tissu de tromperies.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Tu t’assieds, et tu parles contre ton frère, Tu diffames le fils de ta mère.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 Voilà ce que tu as fait, et je me suis tu. Tu t’es imaginé que je te ressemblais; Mais je vais te reprendre, et tout mettre sous tes yeux.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Prenez-y donc garde, vous qui oubliez Dieu, De peur que je ne déchire, sans que personne délivre.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Celui qui offre pour sacrifice des actions de grâces me glorifie, Et à celui qui veille sur sa voie Je ferai voir le salut de Dieu.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
