Proverbes 31
1 Paroles du roi Lemuel. Sentences par lesquelles sa mère l’instruisit.
Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2 Que te dirai-je, mon fils? Que te dirai-je, fils de mes entrailles? Que te dirai-je, mon fils, objet de mes vœux?
Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3 Ne livre pas ta vigueur aux femmes, Et tes voies à celles qui perdent les rois.
Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
4 Ce n’est point aux rois, Lemuel, Ce n’est point aux rois de boire du vin, Ni aux princes de rechercher des liqueurs fortes,
Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5 De peur qu’en buvant ils n’oublient la loi, Et ne méconnaissent les droits de tous les malheureux.
By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Donnez des liqueurs fortes à celui qui périt, Et du vin à celui qui a l’amertume dans l’âme;
Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7 Qu’il boive et oublie sa pauvreté, Et qu’il ne se souvienne plus de ses peines.
Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8 Ouvre ta bouche pour le muet, Pour la cause de tous les délaissés.
Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Ouvre ta bouche, juge avec justice, Et défends le malheureux et l’indigent.
Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10 Qui peut trouver une femme vertueuse? Elle a bien plus de valeur que les perles.
Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11 Le cœur de son mari a confiance en elle, Et les produits ne lui feront pas défaut.
Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12 Elle lui fait du bien, et non du mal, Tous les jours de sa vie.
Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13 Elle se procure de la laine et du lin, Et travaille d’une main joyeuse.
Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14 Elle est comme un navire marchand, Elle amène son pain de loin.
Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15 Elle se lève lorsqu’il est encore nuit, Et elle donne la nourriture à sa maison Et la tâche à ses servantes.
Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16 Elle pense à un champ, et elle l’acquiert; Du fruit de son travail elle plante une vigne.
Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17 Elle ceint de force ses reins, Et elle affermit ses bras.
Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18 Elle sent que ce qu’elle gagne est bon; Sa lampe ne s’éteint point pendant la nuit.
Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19 Elle met la main à la quenouille, Et ses doigts tiennent le fuseau.
Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20 Elle tend la main au malheureux, Elle tend la main à l’indigent.
Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21 Elle ne craint pas la neige pour sa maison, Car toute sa maison est vêtue de cramoisi.
Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22 Elle se fait des couvertures, Elle a des vêtements de fin lin et de pourpre.
Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23 Son mari est considéré aux portes, Lorsqu’il siège avec les anciens du pays.
Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24 Elle fait des chemises, et les vend, Et elle livre des ceintures au marchand.
Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25 Elle est revêtue de force et de gloire, Et elle se rit de l’avenir.
Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26 Elle ouvre la bouche avec sagesse, Et des instructions aimables sont sur sa langue.
Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
27 Elle veille sur ce qui se passe dans sa maison, Et elle ne mange pas le pain de paresse.
Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28 Ses fils se lèvent, et la disent heureuse; Son mari se lève, et lui donne des louanges:
Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29 Plusieurs filles ont une conduite vertueuse; Mais toi, tu les surpasses toutes.
Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30 La grâce est trompeuse, et la beauté est vaine; La femme qui craint l’Éternel est celle qui sera louée.
Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
31 Récompensez-la du fruit de son travail, Et qu’aux portes ses œuvres la louent.
Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
