Job 19
1 Job prit la parole et dit:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Jusques à quand affligerez-vous mon âme, Et m’écraserez-vous de vos discours?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 Voilà dix fois que vous m’outragez; N’avez-vous pas honte de m’étourdir ainsi?
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 Si réellement j’ai péché, Seul j’en suis responsable.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 Pensez-vous me traiter avec hauteur? Pensez-vous démontrer que je suis coupable?
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Sachez alors que c’est Dieu qui me poursuit, Et qui m’enveloppe de son filet.
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Voici, je crie à la violence, et nul ne répond; J’implore justice, et point de justice!
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 Il m’a fermé toute issue, et je ne puis passer; Il a répandu des ténèbres sur mes sentiers.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 Il m’a dépouillé de ma gloire, Il a enlevé la couronne de ma tête.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 Il m’a brisé de toutes parts, et je m’en vais; Il a arraché mon espérance comme un arbre.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 Il s’est enflammé de colère contre moi, Il m’a traité comme l’un de ses ennemis.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 Ses troupes se sont de concert mises en marche, Elles se sont frayées leur chemin jusqu’à moi, Elles ont campé autour de ma tente.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 Il a éloigné de moi mes frères, Et mes amis se sont détournés de moi;
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 Je suis abandonné de mes proches, Je suis oublié de mes intimes.
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 Je suis un étranger pour mes serviteurs et mes servantes, Je ne suis plus à leurs yeux qu’un inconnu.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 J’appelle mon serviteur, et il ne répond pas; Je le supplie de ma bouche, et c’est en vain.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 Mon humeur est à charge à ma femme, Et ma plainte aux fils de mes entrailles.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Je suis méprisé même par des enfants; Si je me lève, je reçois leurs insultes.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 Ceux que j’avais pour confidents m’ont en horreur, Ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 Mes os sont attachés à ma peau et à ma chair; Il ne me reste que la peau des dents.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Ayez pitié, ayez pitié de moi, vous, mes amis! Car la main de Dieu m’a frappé.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Pourquoi me poursuivre comme Dieu me poursuit? Pourquoi vous montrer insatiables de ma chair?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 Oh! Je voudrais que mes paroles fussent écrites, Qu’elles fussent écrites dans un livre;
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 Je voudrais qu’avec un burin de fer et avec du plomb Elles fussent pour toujours gravées dans le roc…
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 Mais je sais que mon rédempteur est vivant, Et qu’il se lèvera le dernier sur la terre.
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 Quand ma peau sera détruite, il se lèvera; Quand je n’aurai plus de chair, je verrai Dieu.
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Je le verrai, et il me sera favorable; Mes yeux le verront, et non ceux d’un autre; Mon âme languit d’attente au-dedans de moi.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 Vous direz alors: Pourquoi le poursuivions-nous? Car la justice de ma cause sera reconnue.
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Craignez pour vous le glaive: Les châtiments par le glaive sont terribles! Et sachez qu’il y a un jugement.
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
