Psaumes 43

1 Rends-moi justice, ô Dieu, et prends en main ma cause contre un peuple sans piété; délivre-moi de gens perfides et iniques;

Juĝu min, ho Dio, kaj defendu mian aferon kontraŭ popolo nepia; De homo malverema kaj maljusta savu min.

2 car tu es mon Dieu, ma forteresse. Pourquoi m’as-tu délaissé? Pourquoi marché-je, voilé de tristesse, sous l’oppression de l’ennemi?

Ĉar Vi estas la Dio de mia forto; kial Vi forpuŝis min? Kial mi iradas malĝoja pro la premado de la malamiko?

3 Envoie ta lumière et ta vérité: qu’elles soient mes guides, qu’elles me conduisent à ta montagne sainte, dans ta demeure!

Sendu Vian lumon kaj Vian veron, ke ili min gvidu, Ke ili alvenigu min al Via sankta monto kaj al Via loĝejo.

4 Je voudrais revenir auprès de l’autel de Dieu, du Dieu qui est ma joie et mon bonheur; je voudrais te louer avec la harpe, ô Dieu, mon Dieu!

Kaj mi venos al la altaro de Dio, Al la Dio de mia ĝojo kaj ĝuo; Kaj mi gloros Vin per harpo, ho Dio, mia Dio.

5 Pourquoi es-tu affaissée, mon âme? Pourquoi t’agites-tu dans mon sein? Mets ton espoir en Dieu, car j’aurai encore à le louer, lui, mon sauveur et mon Dieu!

Kial vi malĝojas, ho mia animo? Kaj kial vi konsterniĝas en mi? Esperu al Dio; Ĉar ankoraŭ mi dankos Lin, La savanton de mia vizaĝo kaj mian Dion.