Proverbes 14
1 La sagesse des femmes édifie la maison; leur folie la renverse de ses propres mains.
Rumah tangga dibangun oleh kebijaksanaan wanita, tapi diruntuhkan oleh kebodohannya.
2 Qui craint l’Eternel va droit son chemin; qui le méprise suit des voies obliques.
Orang yang jujur takut dan hormat kepada TUHAN Allah; orang yang hidupnya tidak lurus menghina Dia.
3 Dans la bouche de l’insensé éclôt l’orgueil; mais les lèvres des sages les en préservent.
Karena pongahnya, orang bodoh suka membesarkan diri; orang bijaksana akan dilindungi oleh kata-katanya sendiri.
4 Faute de bétail, le râtelier reste vide; c’est la vigueur du bœuf qui produit les riches moissons.
Tanpa lembu, hasil di ladang tak ada; dengan kekuatan lembu, panen akan berlimpah.
5 Un témoin loyal ne ment pas; un témoin mensonger n’exhale que faussetés.
Saksi yang jujur selalu mengatakan yang sesungguhnya, saksi yang tak dapat dipercaya selalu berdusta.
6 Le persifleur recherche la sagesse: elle lui échappe; mais le savoir est facilement abordable à l’homme intelligent.
Orang sombong tak akan menjadi bijaksana, tapi orang cerdas belajar dengan mudah.
7 Quand tu te sépareras d’un homme sot, tu n’auras pas appris ce que c’est que des lèvres raisonnables.
Janganlah berkawan dengan orang dungu; tak ada yang dapat diajarkannya kepadamu.
8 C’Est une sagesse chez l’homme prudent de bien discerner sa voie; la sottise des fous est une cause de tromperie.
Orang bijaksana tahu bagaimana harus bertindak, orang bodoh tertipu oleh kebodohannya.
9 Le péché se joue des insensés; parmi les hommes droits règne le contentement.
Orang bodoh tidak peduli apakah dosanya diampuni atau tidak; orang baik ingin diampuni dosanya.
10 Le cœur seul sent l’amertume qui l’envahit; de même ses joies, l’étranger n’y est pour rien.
Suka maupun duka tersimpan dalam kalbu; orang lain tak dapat turut merasakannya.
11 La maison des méchants sera ruinée; la tente des hommes droits est florissante.
Rumah orang baik tetap kokoh; rumah orang jahat akan roboh.
12 Tel chemin se présente tout uni devant l’homme et, finalement, il conduit à la mort.
Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.
13 Même dans le rire le cœur peut souffrir, et la joie elle-même finit en tristesse.
Di balik tawa mungkin ada tangis; kegembiraan dapat berakhir dengan kedukaan.
14 Un cœur dévoyé recueille le fruit de sa conduite; et l’homme de bien trouve sa satisfaction en lui-même.
Orang jahat akan memetik buah kejahatannya, orang baik akan memetik buah kebaikannya.
15 Le niais croit tout; l’homme réfléchi considère chacun de ses pas.
Orang bodoh percaya kepada setiap perkataan, orang bijaksana bertindak hati-hati.
16 Le sage est craintif et évite le mal; le sot se laisse entraîner et se croit en sûreté.
Orang berbudi selalu waspada dan menjauhi kejahatan, orang bodoh naik pitam, lalu merasa aman.
17 Un homme prompt à la colère fait des sottises; l’homme fertile en roueries s’attire la haine.
Orang yang suka marah bertindak bodoh; orang bijaksana bersikap sabar.
18 Les niais ont en partage la sottise; la raison est la couronne des gens avisés.
Orang yang tak berpengalaman akan menjadi bodoh; orang bijaksana akan bertambah pengetahuannya.
19 Les méchants baissent la tête devant les bons; et les impies se tiennent à la porte du juste.
Orang jahat akan tunduk kepada orang yang lurus hati, untuk mohon supaya dikasihani.
20 Même pour son intime le pauvre est un objet d’antipathie; mais nombreux sont les amis du riche.
Orang miskin tidak disenangi bahkan oleh kawan-kawannya; tetapi orang kaya banyak sahabatnya.
21 Qui méprise son prochain est fautif; mais heureux qui prend pitié des humbles!
Siapa menghina orang lain, berbuat dosa; siapa baik hati kepada orang miskin, akan bahagia.
22 Certes, ils font fausse route, ceux qui machinent le mal; amour et bienveillance récompensent ceux qui méditent le bien.
Siapa mengusahakan yang baik, akan dipercaya dan mendapat hormat; siapa merencanakan yang jahat ada di jalan yang sesat.
23 Tout effort sérieux donne du profit; les vaines paroles ne causent que des pertes.
Dalam setiap usaha ada keuntungan; obrolan yang kosong membuat orang jatuh miskin.
24 Pour les sages la richesse est une couronne; la folie des sots reste toujours folie.
Orang bijaksana dipuji karena kebijaksanaannya, orang bodoh terkenal karena kebodohannya.
25 Un témoin véridique sauve des existences; un témoin déloyal débite des faussetés.
Kalau seorang saksi berkata benar, ia menyelamatkan nyawa; kalau ia berbohong, ia mengkhianati sesamanya.
26 La crainte de l’Eternel vaut une place forte; on en fait un abri pour ses enfants.
Orang yang takwa kepada TUHAN menjadi tentram, dan keluarganya akan mempunyai perlindungan.
27 La crainte de l’Eternel est une source de vie; elle éloigne des pièges de la mort.
Takwa kepada TUHAN adalah pangkal kebahagiaan; dan jalan untuk menghindari kematian.
28 Quand la nation s’accroit, c’est une gloire pour le roi; quand la population vient à manquer, c’est une ruine pour le prince.
Kejayaan raja terletak pada jumlah rakyatnya; tanpa rakyat ia tidak dapat berkuasa.
29 Etre longanime, c’est faire preuve de grande intelligence; se montrer irascible, c’est mettre en relief sa sottise.
Orang bijaksana tidak cepat marah; orang bodoh tidak dapat menahan dirinya.
30 Un cœur paisible est un gage de vie pour le corps mais la jalousie est la carie des os.
Hati yang tenang menyehatkan badan; iri hati bagaikan penyakit yang mematikan.
31 Qui opprime le pauvre outrage son Créateur; qui a pitié de l’indigent l’honore.
Siapa berbuat baik kepada orang miskin, menghormati Allahnya; siapa menindas orang lemah, menghina Penciptanya.
32 Le méchant est accablé par son malheur; le juste a confiance jusque dans la mort.
Orang jahat binasa karena kejahatan, orang baik terlindung oleh ketulusannya.
33 La sagesse réside dans un cœur intelligent; elle se fait remarquer parmi les sots.
Hikmat selalu ada di dalam pikiran orang berbudi; tapi tertindas dalam pikiran orang bodoh.
34 La justice grandit une nation; le crime est l’opprobre des peuples.
Keadilan dan kebaikan mengangkat martabat bangsa, tapi dosa membuat bangsa menjadi hina.
35 La faveur du roi va au serviteur intelligent; celui qui agit sans vergogne est l’objet de sa colère.
Raja senang kepada pegawai yang cakap; tapi ia marah kepada pegawai yang tak dapat menjalankan tugas.
