Job 20
1 Et Zophar, le Naamathite, prit la parole,
Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 « C'est pourquoi mes pensées me répondent, à cause de la précipitation qui est en moi.
Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
3 J'ai entendu la réprimande qui me couvre de honte. L'esprit de mon intelligence me répond.
Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
4 Tu ne connais pas ça depuis longtemps, depuis que l'homme a été placé sur terre,
Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
5 que le triomphe des méchants est court, la joie des impies, mais pour un moment?
Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
6 Même si sa hauteur s'élève jusqu'aux cieux, et sa tête s'élève vers les nuages,
Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
7 mais il périra à jamais comme son propre fumier. Ceux qui l'ont vu diront: « Où est-il? ».
Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
8 Il s'envolera comme un rêve, et on ne le retrouvera pas. Oui, il sera chassé comme une vision de la nuit.
Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
9 L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et sa place ne le verra plus.
Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
10 Ses enfants rechercheront la faveur des pauvres. Ses mains lui rendront sa richesse.
Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
11 Ses os sont pleins de sa jeunesse, mais la jeunesse se couchera avec lui dans la poussière.
Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
12 « Bien que la méchanceté soit douce dans sa bouche, bien qu'il le cache sous sa langue,
Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
13 bien qu'il l'épargne, et ne le lâche pas, mais la garder dans sa bouche,
Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
14 mais sa nourriture dans ses entrailles est transformée. C'est du venin de cobra en lui.
Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
15 Il a englouti les richesses, et il les vomira. Dieu les chassera de son ventre.
Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
16 Il sucera du venin de cobra. La langue de la vipère va le tuer.
Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
17 Il ne regardera pas les fleuves, les ruisseaux de miel et de beurre qui coulent.
Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
18 Il rétablira ce pour quoi il a travaillé, et ne l'engloutira pas. Il ne se réjouira pas selon la substance qu'il a obtenue.
Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
19 Car il a opprimé et abandonné les pauvres. Il a violemment enlevé une maison, et il ne la reconstruira pas.
Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
20 « Parce qu'il ne connaissait pas le calme en lui, il n'épargnera rien de ce qui lui fait plaisir.
Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
21 Il ne restait rien qu'il ne dévorât, donc sa prospérité ne durera pas.
Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
22 Dans la plénitude de sa suffisance, la détresse le saisira. La main de tous ceux qui sont dans la misère viendra sur lui.
Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
23 Quand il sera sur le point de se remplir le ventre, Dieu jettera sur lui l'ardeur de sa colère. Il va pleuvoir sur lui pendant qu'il mange.
Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
24 Il fuira devant l'arme de fer. La flèche de bronze le transpercera.
Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
25 Il la tire, et elle sort de son corps. Oui, le point brillant sort de son foie. Les terreurs sont sur lui.
Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
26 Toutes les ténèbres sont mises en réserve pour ses trésors. Un feu non attisé le dévorera. Il consumera ce qui reste dans sa tente.
Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
27 Les cieux révéleront son iniquité. La terre se soulèvera contre lui.
La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
28 L'accroissement de sa maison s'en ira. Ils s'enfuiront au jour de sa colère.
Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
29 C'est la part de Dieu pour un méchant, l'héritage qui lui a été attribué par Dieu ».
Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
