Job 19
1 Alors Job répondit,
Ijob respondis kaj diris:
2 « Jusqu'à quand me tourmenterez-vous, et m'écraser avec des mots?
Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
3 Vous m'avez fait dix fois des reproches. Vous n'avez pas honte de m'attaquer.
Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
4 S'il est vrai que j'ai fait une erreur, mon erreur reste avec moi-même.
Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
5 Si vous vous glorifiez contre moi, et plaidez contre moi mon opprobre,
Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
6 savent maintenant que Dieu m'a subverti, et m'a entouré de son filet.
Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
7 « Voici, je crie au mal, mais on ne m'écoute pas. Je crie à l'aide, mais il n'y a pas de justice.
Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
8 Il a muré mon chemin pour que je ne puisse pas passer, et a mis les ténèbres sur mes chemins.
Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
9 Il m'a dépouillé de ma gloire, et a enlevé la couronne de ma tête.
Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
10 Il m'a brisé de toutes parts, et je suis parti. Il a arraché mon espoir comme un arbre.
Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
11 Il a aussi enflammé sa colère contre moi. Il me compte parmi ses adversaires.
Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
12 Ses troupes montent ensemble, construire une rampe de siège contre moi, et camper autour de ma tente.
Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
13 « Il a éloigné mes frères de moi. Mes connaissances sont complètement éloignées de moi.
Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
14 Mes proches sont partis. Mes amis familiers m'ont oublié.
Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
15 Ceux qui habitent dans ma maison et mes servantes me considèrent comme un étranger. Je suis un étranger à leurs yeux.
La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
16 J'appelle mon serviteur, et il ne me répond pas. Je le supplie avec ma bouche.
Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
17 Mon souffle est offensant pour ma femme. Je suis détestable pour les enfants de ma propre mère.
Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
18 Même les jeunes enfants me méprisent. Si je me lève, ils parlent contre moi.
Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
19 Tous mes amis familiers m'abhorrent. Ceux que j'aimais se sont retournés contre moi.
Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
20 Mes os collent à ma peau et à ma chair. Je m'en suis sorti par la peau des dents.
Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
21 « Ayez pitié de moi. Ayez pitié de moi, vous mes amis, car la main de Dieu m'a touché.
Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
22 Pourquoi me persécutez-vous comme Dieu, et ne sont pas satisfaits de ma chair?
Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
23 « Oh, si mes paroles étaient maintenant écrites! Oh, qu'ils soient inscrits dans un livre!
Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
24 Qu'avec une plume de fer et du plomb ils ont été gravés dans la roche pour toujours!
Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
25 Quant à moi, je sais que mon Rédempteur est vivant. A la fin, il se tiendra sur la terre.
Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
26 Après que ma peau soit détruite, alors je verrai Dieu dans ma chair,
Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
27 que je verrai, moi aussi, de mon côté. Mes yeux verront, et pas comme un étranger. « Mon cœur se consume en moi.
Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
28 Si vous dites: « Comme nous le persécuterons! parce que la racine du problème se trouve en moi,
Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
29 craignez l'épée, car la colère amène les châtiments de l'épée, afin que vous sachiez qu'il y a un jugement. »
Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.
