< Sananlaskujen 11 >
1 Väärä vaaka on Herralle kauhistus, mutta täysi paino on hänelle otollinen.
Мерила льстивая мерзость пред Господем, вес же праведный приятен Ему.
2 Mihin ylpeys tulee, sinne tulee häpeäkin, mutta nöyräin tykönä on viisaus.
Идеже аще внидет досаждение, тамо и безчестие: уста же смиренных поучаются премудрости.
3 Oikeamielisiä ohjaa heidän nuhteettomuutensa, mutta uskottomat hävittää heidän vilppinsä.
Умираяй праведник остави раскаяние, удобна же бывает и посмеятелна нечестивых погибель.
4 Ei auta tavara vihan päivänä, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.
Совершенство правых наставит их, и поползновение отрицающихся пленит их. Не упользуют имения в день ярости: правда же избавит от смерти.
5 Nuhteettoman vanhurskaus tasoittaa hänen tiensä, mutta jumalaton sortuu jumalattomuuteensa.
Правда непорочнаго исправляет пути, нечестие же впадает в неправду.
6 Oikeamieliset vapahtaa heidän vanhurskautensa, mutta uskottomat vangitsee heidän oma himonsa.
Правда мужей правых избавит их, безсоветием же уловляются беззаконнии.
7 Jumalattoman ihmisen kuollessa hukkuu hänen toivonsa, ja vääräin odotus hukkuu.
Скончавшуся мужу праведну, не погибнет надежда: похвала же нечестивых погибнет.
8 Vanhurskas pelastetaan hädästä, ja jumalaton joutuu hänen sijaansa.
Праведный от лова убегнет, в негоже место предается нечестивый.
9 Rietas suullansa turmelee lähimmäisensä, mutta taito on vanhurskaitten pelastus.
Во устех нечестивых сеть гражданом, чувство же праведных благопоспешно.
10 Vanhurskaitten onnesta kaupunki iloitsee, ja jumalattomain hukkumisesta syntyy riemu.
Во благих праведных исправится град, и в погибели нечестивых радование.
11 Oikeamielisten siunauksesta kaupunki kohoaa, mutta jumalattomain suu sitä hajottaa.
В благословении правых возвысится град, усты же нечестивых раскопается.
12 Mieltä vailla on, joka lähimmäistänsä halveksii, mutta ymmärtäväinen mies on vaiti.
Ругается гражданом лишенный разума, муж же мудр безмолвие водит.
13 Joka panettelijana käy, ilmaisee salaisuuden, mutta jolla luotettava henki on, se säilyttää asian.
Муж двоязычен открывает советы в сонмищи, верный же духом таит вещы.
14 Missä ohjausta ei ole, sortuu kansa, mutta neuvonantajain runsaus tuo menestyksen.
Умже и несть управления, падают аки листвие, спасение же есть во мнозе совете.
15 Joka vierasta takaa, sen käy pahoin, mutta joka kädenlyöntiä vihaa, se on turvattu.
Лукавый злодействует, егда сочетавается с праведным, ненавидит же гласа утверждения.
16 Suloinen nainen saa kunniaa, ja voimalliset saavat rikkautta.
Жена благодатна возносит мужу славу: престол же безчестия жена ненавидящая правды. Богатства ленивии скудни бывают, крепцыи же утверждаются богатством.
17 Armelias mies tekee hyvää itsellensä, mutta armoton syöksee onnettomuuteen oman lihansa.
Души своей благотворит муж милостивый, погубляет же тело свое немилостивый.
18 Jumalaton hankkii pettäväistä voittoa, mutta joka vanhurskautta kylvää, saa pysyvän palkan.
Нечестивый творит дела неправедная: семя же праведных мзда истины.
19 Joka on vakaa vanhurskaudessa, saa elämän; mutta joka pahaa tavoittaa, saa kuoleman.
Сын праведный раждается в живот: гонение же нечестиваго в смерть.
20 Väärämieliset ovat Herralle kauhistus, mutta nuhteettomasti vaeltaviin hän mielistyy.
Мерзость Господеви путие развращенни, приятни же Ему вси непорочнии в путех своих.
21 Totisesti: paha ei jää rankaisematta, mutta vanhurskasten jälkeläiset pelastuvat.
В руку руце вложив неправедно, не без муки будет злых: сеяй же правду приимет мзду верну.
22 Kultarengas sian kärsässä on kaunis nainen, älyä vailla.
Якоже усерязь златый в ноздрех свинии, тако жене злоумней лепота.
23 Vanhurskaitten halajaminen vie onneen, jumalattomien toivo vihaan.
Желание праведных все благое, надежда же нечестивых погибнет.
24 Toinen on antelias ja saa yhä lisää, toinen säästää yli kohtuuden ja vain köyhtyy.
Суть, иже своя сеюще, множайшая творят: суть же и собирающе чуждая, умаляются.
25 Hyväätekeväinen sielu tulee ravituksi, ja joka muita virvoittaa, se itse kostuu.
Душа благословенна всякая простая: муж ярый неблагообразен.
26 Joka viljan pitää takanaan, sitä kansa kiroaa, mutta joka viljan kaupaksi antaa, sen pään päälle tulee siunaus.
Удержаваяй пшеницу оставит ю языком: продаяй пшеницу скупо, от народа проклят, благословение же Господне на главе подавающаго.
27 Joka hyvään pyrkii, etsii sitä, mikä otollista on, mutta joka pahaa etsii, sille se tulee.
Творяй благая ищет благодати добры: ищущаго же злая постигнут его.
28 Joka rikkauteensa luottaa, se kukistuu, mutta vanhurskaat viheriöitsevät niinkuin lehvä.
Надеяйся на богатство свое, сей падет: заступаяй же праведных, той возсияет.
29 Joka talonsa rappiolle saattaa, perii tuulta, ja hullu joutuu viisaan orjaksi.
Не сматряяй своего дому наследит ветры: поработает же безумный разумному.
30 Vanhurskaan hedelmä on elämän puu, ja viisas voittaa sieluja.
От плода правды древо жизни прозябает: отемлются же безвременно души беззаконных.
31 Katso, vanhurskas saa palkkansa maan päällä, saati sitten jumalaton ja syntinen.
Аще праведный едва спасается, нечестивый же и грешный где явится?