Sananlaskujen 10
1 Salomon sananlaskut. Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä poika on äidillensä murheeksi.
Сын премудр веселит отца, сын же безумен печаль матери.
2 Vääryyden aarteet eivät auta, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.
Не пользуют сокровища беззаконных, правда же избавит от смерти.
3 Herra ei salli vanhurskaan nälkää nähdä, mutta jumalattomien himon hän luotansa työntää.
Не убиет гладом Господь душу праведную, живот же нечестивых низвратит.
4 Köyhtyy, joka laiskasti kättä käyttää, mutta ahkerain käsi rikastuttaa.
Нищета мужа смиряет: руце же мужественных обогащаются.
5 Taitava poika kokoaa kesällä, kunnoton poika elonaikana nukkuu.
Сын наказан премудр будет, безумный же слугою употребится: спасется от зноя сын разумный, ветротленен же бывает на жатве сын беззаконный.
6 Siunaus on vanhurskaan pään päällä, mutta väkivaltaa kätkee jumalattomien suu.
Благословение Господне на главе праведнаго: уста же нечестивых покрыет плачь безвременный.
7 Vanhurskaan muistoa siunataan, mutta jumalattomien nimi lahoaa.
Память праведных с похвалами: имя же нечестивых угасает.
8 Viisassydäminen ottaa käskyt varteen, mutta hulluhuulinen kukistuu.
Премудр сердцем приимет заповеди: непокровенный же устнама остроптевая запнется.
9 Joka nuhteettomasti vaeltaa, vaeltaa turvassa, jonka tiet ovat väärät, se joutuu ilmi.
Иже ходит просто, ходит надеяся: развращая же пути своя, познан будет.
10 Joka silmää iskee, saa aikaan tuskaa, ja hulluhuulinen kukistuu.
Намизаяй оком с лестию собирает мужем печали: обличаяй же со дерзновением миротворит.
11 Vanhurskaan suu on elämän lähde, mutta jumalattomien suu kätkee väkivaltaa.
Источник жизни в руце праведнаго: уста же нечестиваго покрыет пагуба.
12 Viha virittää riitoja, mutta rakkaus peittää rikkomukset kaikki.
Ненависть воздвизает распрю: всех же нелюбопрителных покрывает любовь.
13 Ymmärtäväisen huulilta löytyy viisaus, mutta joka on mieltä vailla, sille vitsa selkään!
Иже от устен произносит премудрость, жезлом биет мужа безсердечна.
14 Viisaat kätkevät, minkä tietävät, mutta hullun suu on läheinen turmio.
Премудрии скрыют чувство, уста же продерзаго приближаются сокрушению.
15 Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, mutta vaivaisten köyhyys on heidän turmionsa.
Стяжание богатых град тверд, сокрушение же нечестивых нищета.
16 Vanhurskaan hankkima on elämäksi, jumalattoman saalis koituu synniksi.
Дела праведных живот творят, плодове же нечестивых грехи.
17 Kuritusta noudattava on elämän tiellä, mutta nuhteet hylkäävä eksyy.
Пути жизни хранит наказание: наказанием же не обличеный заблуждает.
18 Joka salavihaa pitää, sen huulilla on valhe, ja joka parjausta levittää, on tyhmä.
Покрывают вражду устне правыя: износящии же укоризну безумнейшии суть.
19 Missä on paljon sanoja, siinä ei syntiä puutu; mutta joka huulensa hillitsee, se on taitava.
От многословия не избежиши греха: щадя же устне, разумен будеши.
20 Vanhurskaan kieli on valituin hopea, jumalattomien äly on tyhjän veroinen.
Сребро разжженое язык праведнаго: сердце же нечестиваго изчезнет.
21 Vanhurskaan huulet kaitsevat monia, mutta hullut kuolevat mielettömyyteensä.
Устне праведных ведят высокая: безумнии же в скудости скончаваются.
22 Herran siunaus rikkaaksi tekee, ei oma vaiva siihen mitään lisää.
Благословение Господне на главе праведнаго, сие обогащает, и не имать приложитися ему печаль в сердцы.
23 Tyhmälle on iloksi ilkityön teko, mutta ymmärtäväiselle miehelle viisaus.
Смехом безумный творит злая: премудрость же мужеви раждает разум.
24 Mitä jumalaton pelkää, se häntä kohtaa; mutta mitä vanhurskaat halajavat, se annetaan.
В погибели нечестивый обносится: желание же праведнаго приятно.
25 Tuulispään käytyä ei jumalatonta enää ole, mutta vanhurskaan perustus pysyy iäti.
Преходящей бури, нечестивый изчезает, праведный же уклонився спасается во веки.
26 Mitä hapan hampaille ja savu silmille, sitä laiska lähettäjillensä.
Якоже гроздие зеленое вред зубом и дым очима, тако законопреступление творящым е.
27 Herran pelko elinpäiviä jatkaa, mutta jumalattomien vuodet lyhenevät.
Страх Господень прилагает дни: лета же нечестивых умалятся.
28 Vanhurskasten odotus koituu iloksi, mutta jumalattomien toivo hukkuu.
Пребывает с праведными веселие, упование же нечестивых погибает.
29 Herran johdatus on nuhteettoman turva, mutta väärintekijäin turmio.
Утверждение преподобному страх Господень, сокрушение же творящым злая.
30 Vanhurskas ei ikinä horju, mutta jumalattomat eivät saa asua maassa.
Праведник во веки не поколеблется: нечестивии же не населят земли.
31 Vanhurskaan suu kasvaa viisauden hedelmän, mutta kavala kieli hävitetään.
Уста праведнаго каплют премудрость, язык же неправеднаго погибнет:
32 Vanhurskaan huulet tietävät, mikä otollista on, mutta jumalattomien suu on sulaa kavaluutta.
устне мужей праведных каплют благодати, уста же нечестивых развращаются.
