Psalmien 107
1 Kiittäkäät Herraa; sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.
Славете Господа, защото е благ, Защото неговата милост трае до века.
2 Sanokaan Herran lunastetut, jotka hän on tuskasta vapahtanut,
Така нека говорят изкупените от Господа, Които Той изкупи от ръката на противника,
3 Ja jotka hän on maakunnista koonnut, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja etelästä,
Като ги събра от страните, От изток и от запад, от север и от юг
4 Jotka eksyksissä vaelsivat korvessa umpitietä, ja ei he löytäneet kaupunkia asuaksensa,
Едни се скитат по пустинята, по усамотен път, Без да намират населен град
5 Isoovaiset ja janoovaiset; ja heidän sielunsa vaipui heissä.
Гладни и жадни, Душата им примираше в тях.
6 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän pelasti heitä heidän hädistänsä,
Тогава извикаха към Господа в бедствието си; И Той ги избави от утеснениеята им,
7 Ja vei heitä oikiaa tietä, että he menivät asuinkaupunkiin.
И заведе ги през прав път, За да отидат в населен град
8 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:
Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
9 Että hän ravitsee himoitsevaisen sielun ja täyttää isoovaisen sielun hyvyydellä.
Защото насища жадна душа, И гладна душа изпълня с блага.
10 Jotka istuvat pimeässä ja kuoleman varjossa, vangitut ahdistuksessa ja raudoissa:
Други седяха в тъмнина и в мрачна сянка, Вързани със скръб и и с желязо,
11 Että he olivat Jumalan käskyä vastaan kovakorvaiset, ja olivat katsoneet ylön ylimmäisen lain;
Защото се разбунтуваха против Божиите слова. И презряха съвета на Всевишния.
12 Sentähden täytyi heidän sydämensä onnettomuudella vaivattaa, niin että he lankesivat, ja ei kenkään heitä auttanut.
Затова смири сърцето им с труд; Те паднаха и нямаше кой да им помогне.
13 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä,
Тогава извикаха към Господа в бедствието си; И Той ги избави от утесненията им;
14 Ja vei heitä pimeydestä ulos ja kuoleman varjosta, ja särki heidän siteensä.
Изведе ги из тъмнината и мрачната сянка. И разкъса оковите им.
15 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:
Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
16 Että hän särkee vaskiportit, ja rikkoo rautaiset salvat.
Защото разби медните порти, И железните лостове сломи.
17 Hullut, jotka rangaistiin ylitsekäymisensä tähden, ja synteinsä tähden,
А пък безумните са в скръб поради беззаконните си пътища И поради неправдите си.
18 Heidän sielunsa kauhistui kaikkea ruokaa, ja saivat kuolintautinsa.
Душата им се гнуси от всяко ястие, А те се приближават до портите на смъртта.
19 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.
Тогава викат към Господа в бедствието си; И Той ги избавя от утесненията им.
20 Hän lähetti sanansa ja paransi heitä, ja pelasti heitä, ettei he kuolleet.
Изпраща словото Си та ги изцелява, И ги отървава от ямите, в които лежат.
21 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee,
Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
22 Ja uhratkaan kiitosuhria, ja luetelkaan hänen tekojansa ilolla.
И нека принасят жертви на хвала, И радостно възвестяват делата Му.
23 Jotka haaksilla meressä vaeltavat, ja asiansa toimittavat suurilla vesillä,
Ония пък, които слизат на морето в кораби, И вършат работи в големи води,
24 He näkivät Herran työt, ja hänen ihmeensä syvyydessä.
Те виждат делата на Господа, И чудесата Му в дълбочините,
25 Kuin hän sanoi, ja paisutti suuren ilman, joka aallot nosti ylös,
Защото, когато заповядва и дига бурния вятър, Който повдига морските вълни,
26 Niin he menivät ylös taivasta kohden ja menivät syvyyteen alas, että heidän sielunsa ahdistuksesta epäili,
Те се издигат до небесата, и пак се спущат до дълбочините Душата им се топи от бедствие.
27 Että he horjuivat ja hoipertelivat niinkuin juopuneet, ja ei silleen neuvoa tietäneet;
Люлеят се и политат като пияни, И целият им разсъдък ги напуща.
28 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.
Тогава викат към Господа в бедствието си; И Той ги извежда от утесненията им;
29 Ja hän hillitsi kovan ilman, että aallot asettuivat.
Превръща бурята в тишина, И вълните й утихват.
30 Ja he tulivat iloisiksi, että tyveni, ja hän vei heitä satamaan heidän mielensä jälkeen.
Тогава те се веселят защото са утихнали; Така Той ги завежда на желаното от тях пристанище.
31 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee.
Да славословят Господа за неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
32 Ja ylistäkään häntä kansan seurakunnassa, ja kiittäkään häntä vanhimpain seassa,
Нека Го и възвисяват в събранието на людете, И нека Го хвалят в заседанието на старейшините.
33 Joka virrat teki erämaaksi, ja vesilähteet kuivaksi maaksi,
Той превръща реки в пустиня, И водни извори в суша,
34 Ettei hedelmällinen maa mitään kantanut, heidän pahuutensa tähden, jotka siinä asuivat.
Плодородна земя в солена пустота, Поради нечестието на жителите й.
35 Erämaan teki hän vesilammiksi ja kuivan maan vesilähteeksi,
Превръща пустиня във водни езера, И суха земя във водни извори;
36 Ja asetti sinne isoovaiset; ja he valmistivat siihen kaupunkia, jossa he asuivat,
И там заселва гладните, За да си основават градове за живеене,
37 Ja kylvivät pellot ja viinapuita istuttivat, ja saivat jokavuotisen hedelmän.
И сеят ниви и садят лозя, И си добиват плодове и рожба.
38 Ja hän siunasi heitä ja he sangen suuresti enenivät, ja hän antoi paljon karjaa heille;
Той ги и благославя, тъй щото те много се умножават, И не дава да се намалява добитъкът им.
39 Jotka olivat painetut alas ja sorretut pahain väkivallalta ja ahdistukselta,
Но пак, те се намаляват и се смиряват От угнетение, бедствие и тъга.
40 Koska ylönkatse päämiesten päälle vuodatettu oli, ja kaikki maa eksyksissä ja autiona oli.
Той излива презрение върху князете, И ги правят да се скитат в пустиня, гдето няма път;
41 Ja hän varjeli köyhää raadollisuudesta, ja enensi hänen sukunsa niinkuin lauman.
А немотният поставя на високо от неволя, И му дава челяд като стадо.
42 Näitä vanhurskaat näkevät ja iloitsevat, ja jokainen paha suu pitää tukittaman.
Праведните виждат това и се радват; А всяко беззаконие си затваря устата.
43 Kuka on taitava ja näitä kätkee, se ymmärtää Herran moninaisen laupiuden.
Който е мъдър нека внимава на това; И нека размишляват човеците за Господните милости.
