Hiob 27
1 Tete Hiob yi eƒe nuƒoa dzi be,
Job heldt fram med talen sin og sagde:
2 “Meta Mawu si gbe afiatsotso nam la ƒe agbe kple Ŋusẽkatãtɔ, ame si do vevesese na nye luʋɔ be,
«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
3 zi ale si agbe le menye, Mawu ƒe gbɔgbɔ le nye ŋɔti me la,
- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
4 nye nuyi magblɔ nya vɔ̃ɖi o eye nye aɖe magblɔ beblenya aɖeke o.
Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
5 Nyemalɔ̃ gbeɖe be tɔwò dzɔ o va se ɖe esi maku la, nyemasẽ nu le nye blibodede ŋu o.
D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
6 Malé nye dzɔdzɔenyenye me ɖe asi ɖaa eye nyemaɖe asi le eŋu akpɔ o. Zi ale si mele agbe la, nye dzitsinya mado vlom o.
Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
7 “Nye futɔwo nenɔ abe ame vɔ̃ɖiwo ene eye nye ketɔwo abe ame madzɔmadzɔwo ene!
Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
8 Elabena mɔkpɔkpɔ kae le ame vlo si ne wolãe ɖa eye Mawu ɖe eƒe agbe ɖa?
Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
9 Ɖe Mawu ase eƒe ɣlidodo, ne eɖo xaxa mea?
Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
10 Ɖe eƒe nu anyo Ŋusẽkatãtɔ la ŋua? Ɖe wòayɔ Mawu ɣe sia ɣia?
Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
11 “Mafia nu mi tso Mawu ƒe ŋusẽ ŋuti eye nyemaɣla Ŋusẽkatãtɔ la ƒe mɔwo ɖe mi o.
Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
12 Miawo ŋutɔ miekpɔ esiawo katã. Ekema nu kae nye nuƒo manyatalenu gbogbo siawo?
Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
13 “Esia nye gome si Mawu ɖo ɖi na ame vɔ̃ɖiwo kple domenyinyi si ŋutasẽla xɔna tso Ŋusẽkatãtɔ la gbɔ.
Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
14 Aleke ke viawo sɔ gbɔe hã la, woɖo wo ɖi na yi eye eƒe dzidzimeviwo makpɔ nu aɖu aɖi ƒo akpɔ gbeɖe o.
Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
15 Dɔvɔ̃ awu ame siwo susɔ nɛ eye woƒe ahosiwo mafa na wo o.
dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
16 Togbɔ be eli kɔ klosalo abe ke ene, wòdo agba avɔ wòkɔ abe to ene hã la,
Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
17 ame dzɔdzɔewo ado nu siwo wòli kɔe eye ame maɖifɔwo ama eƒe klosalo.
Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
18 Xɔ si wòtu la anɔ abe gbagblaʋui ƒe azi si wòƒo teti ko la ene eye wòanɔ abe zãɖialawo ƒe agbadɔ si wòwɔ la ene.
Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
19 Emlɔ anyi abe hotsuitɔ ene gake esusɔ vie maganɔ nɛ nenema o elabena esi wòʋu eƒe ŋkuwo la, naneke megali o.
Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
20 Ŋɔdzi ƒona ɖe edzi abe tɔɖɔɖɔ ene eye ahom kplɔnɛ dzonae le zã me.
Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
21 Ɣedzeƒeya kɔe dzoe eye wòdzo, ale wòkplɔe ɖa le enɔƒe.
Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
22 Etsɔ eɖokui xlã ɖe edzi nublanuimakpɔmakpɔtɔe, esi wòsi le eƒe ŋusẽ nu afɔtsɔtsɔe.
Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
23 Esi akpe ɖe eta fewuɖutɔe eye wònyae ɖa le enɔƒe.”
Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
