Psalmaro 89
1 Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.
Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
2 Ĉar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.
Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
3 Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:
“Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
4 Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. (Sela)
Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
5 Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.
Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
6 Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?
Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
7 Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.
Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
8 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.
Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
9 Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.
Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
10 Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.
Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
11 Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.
Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
12 La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.
Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
13 Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.
Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
14 Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.
Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
15 Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;
Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
16 Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.
Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
17 Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.
Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
18 Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.
Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
19 Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.
Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
20 Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.
Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
21 Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.
Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
22 Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.
Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
23 Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.
Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
24 Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.
Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
25 Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.
Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
26 Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.
On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
27 Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.
I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
28 Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.
Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
29 Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.
Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
30 Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;
Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
31 Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:
Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
32 Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;
Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
33 Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;
Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
34 Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.
Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
35 Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;
Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
36 Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.
Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
37 Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. (Sela)
On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
38 Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.
A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
39 Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.
Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
40 Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.
Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
41 Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.
Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
42 Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.
Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
43 Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.
Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
44 Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.
Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
45 Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. (Sela)
Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
46 Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?
Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
47 Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.
Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
48 Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? (Sela) (Sheol h7585)
Koji je èovjek živio i nije smrti vidio, i izbavio dušu svoju iz ruku paklenijeh? (Sheol h7585)
49 Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?
Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
50 Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,
Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
51 Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.
Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
52 Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!
Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.
