< Psalmaro 132 >

1 Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
Cantique de Maaloth. Éternel, souviens-toi de David et de toute son affliction;
2 Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
Lui qui jura à l'Éternel, et fit ce vœu au Puissant de Jacob:
3 Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
Si j'entre sous l'abri de ma maison, et si je monte sur le lit où je repose;
4 Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
Si je donne du sommeil à mes yeux, du repos à mes paupières;
5 Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
Jusqu'à ce que j'aie trouvé un lieu pour l'Éternel, une demeure pour le Puissant de Jacob!
6 Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
Voici, nous en avons entendu parler à Éphrath; nous l'avons trouvée dans les champs de Jaar.
7 Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
Entrons dans ses demeures; prosternons-nous devant son marche-pied!
8 Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
Lève-toi, ô Éternel, viens au lieu de ton repos, toi et l'arche de ta force!
9 Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes bien-aimés chantent de joie!
10 Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
Pour l'amour de David, ton serviteur, ne rejette pas la face de ton Oint!
11 La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
L'Éternel a juré la vérité à David, et il n'en reviendra pas: Je mettrai sur ton trône le fruit de tes entrailles.
12 Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
Si tes fils gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi, à perpétuité, seront assis sur ton trône.
13 Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
Car l'Éternel a fait choix de Sion; il l'a préférée pour y faire son séjour.
14 Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
Elle est, dit-il, le lieu de mon repos, à perpétuité; j'y habiterai, car je l'ai choisie.
15 Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
Je bénirai abondamment ses vivres; je rassasierai de pain ses pauvres.
16 Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses fidèles chanteront d'une grande joie.
17 Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
C'est là que je ferai lever une corne à David, et que je prépare une lampe à mon Oint.
18 Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
Je couvrirai de honte ses ennemis, et sur lui brillera son diadème.

< Psalmaro 132 >