Ijob 7
1 Difinita estas ja por la homo la limtempo sur la tero, Kaj liaj tagoj estas kiel la tagoj de dungito.
The life of a man on the earth is a battle, and his days are like the days of a hired hand.
2 Kiel sklavo, kiu sopiras al ombro, Kaj kiel dungito, kiu atendas sian pagon,
Just as a servant desires the shade, and just as the hired hand looks forward to the end of his work,
3 Tiel mi ricevis sorte monatojn vantajn, Kaj noktoj turmentaj estas nombritaj al mi.
so also have I had empty months and have counted my burdensome nights.
4 Kiam mi kuŝiĝas, mi diras: Kiam mi leviĝos? Sed la vespero fariĝas longa, kaj mi satiĝas de maltrankvileco ĝis la tagiĝo.
If I lie down to sleep, I will say, “When will I rise?” And next I will hope for the evening and will be filled with sorrows even until darkness.
5 Mia korpo estas kovrita de vermoj kaj de pecoj da tero; Mia haŭto krevis kaj putras.
My flesh is clothed with particles of rottenness and filth; my skin is dried up and tightened.
6 Miaj tagoj forflugis pli facile, ol bobeno de teksisto, Kaj pasis, lasinte nenian esperon.
My days have passed by more quickly than threads are cut by a weaver, and they have been consumed without any hope.
7 Memoru, ke mia vivo estas bloveto, Ke miaj okuloj ne plu revidos bonon;
Remember that my life is wind, and my eye will not return to see good things.
8 Ne plu revidos min okulo de vidanto; Vi volos ekrigardi min, sed mi jam ne ekzistos.
Neither will the sight of man gaze upon me; your eyes are upon me, and I will not endure.
Just as a cloud is consumed and passes away, so he who descends to hell will not ascend. (Sheol h7585)
10 Li ne plu revenas en sian domon; Lia loko ne plu rekonos lin.
He will not return again to his house, nor will his own place know him any longer.
11 Tial mi ne detenos mian buŝon; Mi parolos en la premiteco de mia spirito, Mi plendos en la maldolĉeco de mia animo.
And because of this, I will not restrain my mouth. I will speak in the affliction of my spirit. I will converse from the bitterness of my soul.
12 Ĉu mi estas maro aŭ mara monstro, Ke Vi starigis gardon por mi?
Am I an ocean or a whale, that you have encircled me in a prison?
13 Kiam mi pensas, ke mia lito min konsolos, Ke mia kuŝejo plifaciligos mian suferadon,
If I say, “My bed will comfort me, and I will find rest, speaking with myself on my blanket,”
14 Tiam Vi teruras min per sonĝoj, Timigas min per vizioj;
then you will frighten me with dreams, and strike dread through visions,
15 Kaj mia animo deziras sufokiĝon, Miaj ostoj la morton.
so that, because of these things, my soul would choose hanging, and my bones, death.
16 Tedis al mi; ne eterne mi vivu; Forlasu min, ĉar miaj tagoj estas vantaĵo.
I despair; by no means will I live any longer. Spare me, for my days are nothing.
17 Kio estas homo, ke Vi faras lin granda, Ke Vi zorgas pri li,
What is man, that you should praise him? Or why do you place your heart near him?
18 Ke Vi rememoras lin ĉiumatene, Elprovas lin ĉiumomente?
You visit him at dawn, and you test him unexpectedly.
19 Kial Vi ne deturnas Vin de mi, Ne lasas min libera eĉ tiom, ke mi povu engluti mian salivon?
How long will you not spare me, nor release me to ingest my saliva?
20 Se mi pekis, kion mi per tio faris al Vi, ho gardanto de la homoj? Kial Vi faris min celo de Viaj atakoj, Ke mi fariĝis ŝarĝo por mi mem?
I have sinned; what should I do for you, O keeper of men? Why have you set me against you, so that I have become burdensome even to myself?
21 Kaj kial Vi ne deprenas mian pekon, ne pardonas mian malbonagon? Jen mi ja baldaŭ kuŝos en la tero; Kaj kiam Vi morgaŭ serĉos min, mi ne ekzistos.
Why do you not steal away my sin, and why do you not sweep away my iniquity? Behold, now I will sleep in the dust, and if you seek me in the morning, I will not remain.
