Ijob 32
1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.
S megszűnt ez a három férfi felelni Jóbnak, mert igaz volt a maga szemeiben.
2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;
Akkor föllobbant haragja Elihúnak, a Búzbeli Barakél fiának a Rám nemzetségből; Jób ellen lobbant föl haragja, mivelhogy igazabbnak vélte magát Istennél,
3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.
s három barátja ellen lobbant föl haragja, mivelhogy nem találtak feleletet, de Jóbot gonosznak ítélték.
4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.
Elihú pedig kivárta Jóbot szavaival, mert azok korra öregebbek voltak nálánál.
5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.
De látta Elíhú, hogy nincsen felelet a. három férfi szájában, akkor föllobbant haragja.
6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.
S megszólalt Elíhú, a Búzbeli Barakélnek fia és mondta: Fiatal vagyok én korra, ti pedig aggastyánok, azért tartózkodtam és féltem attól, hogy tudásomat közöljem veletek.
7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.
Azt mondtam: Napok beszéljenek és az évek sokasága tudasson bölcsséget.
8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.
Ámde a szellem az a halandóban s a Mindenható lehelete, a mi értelmessé teszi őket.
9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,
Nem a sokévűek bölcsek, s nem a vének értenek ítéletet;
10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
azért mondtam: hallgass reám, hadd közöljem én is tudásomat.
11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.
Lám, várakoztam szavaitokra, figyeltem értelmezéseitekre, míg átkutatnátok a beszédeket.
12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.
Ügyeltem is reátok, de íme nincs, ki Jóbot megczáfolná, ki közületek mondásaira felelne.
13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.
Nehogy mondjátok: találtunk bölcsességet; Isten taszítsa őt el, nem ember!
14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.
De nem én hozzám intézett beszédet, nem is a ti mondásaitokkal válaszolnék neki.
15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.
Megrettentek, nem feleltek többet, elszakadtak tőlük a szavak.
16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,
Várakozzam-e, mert ők nem beszélnek, mert elállottak, nem feleltek többé?
17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.
Hadd felelek: én is a részemmel, hadd közlöm én is tudásomat.
18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.
Mert tele vagyok szavakkal, szorít engem bensőm szelleme.
19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.
Íme bensőm olyan, mint nyitatlan bor, mint a mely új tömlőkből kifakad.
20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.
Hadd beszélek, hogy megkönnyebbüljek, kinyitom ajkaimat és felelek.
21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;
Nem kell senki személyét tekintenem és embernek nem fogok hízelkedni;
22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.
mert nem is tudok én hízelkedni; csakhamar elvinne engem alkotóm.
