Ijob 31
1 Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.
Szövetséget kötöttem szemeimmel, hogyan vetnék hát ügyet hajadonra?
2 Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?
Hisz mely osztályrész jut Istentől felülről s mely örökség a Mindenhatótól a magasból?
3 Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?
Nemde balsors a jogtalannak s viszontagság a gonosztevőknek.
4 Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?
Nemde ő látja útaimat s mind a lépéseimet megszámlálja!
5 Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?
Ha hamissággal jártam és csalárdságra sietett a lábam –
6 Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.
mérjen meg engem igaz serpenyőn s tudja meg Isten gáncstalanságomat –
7 Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:
ha léptem elhajolt az útról és szemeim után járt a szívem, kezeimhez hiba tapadt:
8 Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.
hadd vessek és más egyék, és sarjaim tépessenek ki gyökerestül!
9 Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:
Ha szívem elcsábíttatta magát asszony miatt, felebarátom ajtaján leskelődtem:
10 Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.
másnak őröljön a feleségem és mások hajoljanak reá;
11 Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.
mert gazság az, s bírák elé való bűn az,
12 Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.
mert tűz az, mely az enyészetig emészt, s minden termésemet gyökerestül tépi ki!
13 Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?
Ha megvetettem szolgám és szolgálóm jogát, mikor pöröltek velem –
14 Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?
hiszen mit teszek majd, midőn Isten fölkel s midőn számon kér, mit felelek neki,
15 Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.
hiszen az anyaméhben ki engem alkotott, alkotta őt és Egy formált minket a méhben –
16 Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?
ha megvontam a kívántat a szegényektől s az özvegy szemeit epesztettem,
17 Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?
s én egyedül ettem falatomat s árva nem evett belőle
18 Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.
– hisz ifjúkorom óta nálam nőtt fel, mint atyánál, s mint anyám méhéből valót úgy vezettem -;
19 Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,
ha láttam bujdosót öltözet nélkül s takarója nincs a szűkölködőnek,
20 Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?
ha nem áldottak engem ágyékai s bárányaim nyíretéből fel nem melegedett;
21 Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,
ha fölemeltem kezemet az árvára, midőn a kapuban láttam segítségemet:
22 En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.
vállam essék ki a lapoczkájából és törjék el karom a szárából;
23 Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.
mert rettenet nekem az Istentől való balsors, s fensége miatt nem tehetném!
24 Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?
Ha aranyat tettem bizalmammá és a színaranyat mondtam bizodalmamnak;
25 Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?
ha örültem, hogy nagy a vagyonom s hogy sokat ért el kezem;
26 Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,
ha láttam a napvilágot, hogy ragyog, s a holdat, a mint dicsőn halad,
27 Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?
és szívem elcsábult titokban és kezem csókra nyúlt a szájamhoz:
28 Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.
az is bíró elé való bűn, mert megtagadtam volna Istent felülről!
29 Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?
Ha örültem gyűlölőm elesésén s felbuzdultam, midőn baj érte –
30 Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.
hisz nem engedtem ínyemet, hogy vétkezzen, hogy átokkal kérjem lelkét -;
31 Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!
ha nem mondták sátram emberei: bár volna, ki húsából nem lakott jól
32 Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.
az utczán nem hált meg jövevény, az út felé tártam ki ajtaimat -;
33 Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?
ha emberek módjára takargattam bűntetteimet, keblemre rejtve bűnömet,
34 En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.
mert rettegtem a nagy tömegtől s megijesztett a családok gúnyja, úgy hogy csendben voltam, nem mentem ki a kapun!
35 Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,
Vajha volna, ki rám hallgatna – íme jegyem, feleljen nekem a Mindenható – és a vádlevél, melyet írt a pörös felem:
36 Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,
bizony, vállamon hordanám azt, felfűzném koszorúnak magamra,
37 Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.
lépéseim számát bevallanám neki, akár egy fejedelem közeledném hozzá!
38 Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,
Ha ellenem kiáltott földem s egyaránt sírtak barázdái;
39 Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:
ha erejét emésztettem pénz nélkül és gazdájával kileheltettem lelkét:
40 Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.
búza helyett sarjadjon bogáncs, és árpa helyett gazfű! Vége Jób beszédeinek.
