Ijob 20
1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Tsophar, de Naama, prit la parole et dit:
2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
C'est pour cela que mes pensées me poussent à répondre, et c'est pour cette raison que j'ai hâte de le faire:
3 Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
J'ai entendu une leçon outrageante, mais l'esprit tire de mon intelligence une réponse.
4 Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
Ne sais-tu pas que, de tout temps, depuis que Dieu a mis l'homme sur la terre,
5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
Le triomphe du méchant est de peu de durée, et la joie de l'impie n'a qu'un moment?
6 Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
Quand son élévation monterait jusqu'aux cieux, et quand sa tête atteindrait les nues,
7 Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
Il périra pour toujours, comme son ordure; ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
8 Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; il s'évanouira comme un rêve de la nuit.
9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et son lieu ne l'apercevra plus.
10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
Ses enfants feront la cour aux pauvres, et ses propres mains restitueront ses biens.
11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
Ses os sont pleins de jeunesse, mais elle reposera avec lui dans la poussière.
12 Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
Si le mal est doux à sa bouche, s'il le cache sous sa langue,
13 Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
S'il le ménage et ne le rejette point, s'il le retient dans son palais,
14 Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
Sa nourriture se changera dans ses entrailles, et deviendra dans son sein du fiel d'aspic.
15 Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
Il a englouti des richesses, et il les vomira; Dieu les arrachera de son ventre.
16 Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
Il sucera du venin d'aspic; la langue de la vipère le tuera.
17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
Il ne verra plus les ruisseaux, les fleuves, les torrents de miel et de lait.
18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
Il rendra le fruit de son travail, et ne l'avalera pas; il restituera à proportion de ce qu'il aura amassé, et ne s'en réjouira pas.
19 Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
Parce qu'il a foulé, abandonné le pauvre, pillé la maison au lieu de la bâtir;
20 Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
Parce qu'il n'a pas connu le repos dans son avidité, il ne sauvera rien de ce qu'il a tant désiré;
21 Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
Rien n'échappait à sa voracité, c'est pourquoi son bonheur ne durera pas.
22 Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
Au comble de l'abondance, il sera dans la gêne; les mains de tous les malheureux se jetteront sur lui.
23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
Il arrivera que pour lui remplir le ventre, Dieu enverra contre lui l'ardeur de sa colère; il la fera pleuvoir sur lui et entrer dans sa chair.
24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
Il fuira devant les armes de fer, l'arc d'airain le transpercera.
25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
Il arrachera la flèche, et elle sortira de son corps, et le fer étincelant, de son foie; les frayeurs de la mort viendront sur lui.
26 Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
Toutes les calamités sont réservées à ses trésors, un feu qu'on n'aura pas besoin de souffler le dévorera, et ce qui restera dans sa tente sera consumé.
27 La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
Les cieux découvriront son iniquité, et la terre s'élèvera contre lui.
28 Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
Le revenu de sa maison sera emporté. Tout s'écoulera au jour de la colère.
29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
Telle est la part que Dieu réserve à l'homme méchant, tel est l'héritage que Dieu lui assigne.
