Ijob 14
1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
“We humans are very frail. We live only a short time, and we experience a lot of trouble.
2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
We disappear quickly, like flowers that grow from the ground quickly and then wither and die [SIM]. We are like shadows that disappear [when the sun stops shining].
3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
[Yahweh, ] why do you keep watching me [to see if I am doing something that is wrong] [RHQ]? Are you wanting to take me to court to judge me?
4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
People are sinners from the time when they are born; who can cause them to be sinless? No one [RHQ]!
5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
You have decided how long our lives will be. You have decided how many months we will live, and we cannot live more months than the (limit/number of months) that you have decided.
6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
So please stop examining us, and allow us to be alone, until/while we finish our time [here on earth], like a man finishes his work [at the end of the day].
7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
If someone cuts a tree down, we hope that it will sprout again and grow new branches.
8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
Its roots in the ground may be very old, and its stump may decay,
9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
but if some water falls on it, it may bud/sprout and send up shoots like a young plant.
10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
But when we people lose all our strength and die, we stop breathing and then we are gone [forever].
11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
Just like water evaporates from the ocean, or like a riverbed dries up,
12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
people [lie down and die and] do not get up again. Until the heavens disappear, people who die [EUP] do not wake up, and no one can wake them up.
13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
[“Yahweh, ] I wish that you would put me safely in the place of the dead and forget about me until you are no longer angry with me. I wish that you would decide how much time I would spend there, and then remember [that] I [am there]. (Sheol h7585)
14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
When we humans die, we will certainly not live again [RHQ]. If [I knew that] we would live again, I would wait patiently, and I would wait for you to release me [from my sufferings].
15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
You would call me, and I would answer. You would be eager to see me, one of the creatures that you had made.
16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
You would take care of [MET] me, instead of watching me to see if I would sin.
17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
[It is as though the record of] my sins would be sealed in a small bag, and you would cover them up.
18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
“But, just like mountains crumble and rocks fall down from a cliff,
19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
and just like water slowly wears away the stones, and just like floods wash away soil, [you eventually destroy us]; you do not allow us to continue to (hope/confidently expect) [that we will keep on living].
20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
You always defeat us, and then we die [EUP]. You cause our faces to look ugly after we die, and you send us away.
21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
[When we die] we do not know if our sons will grow up and [do things that will cause them to] be honored. And if they become disgraced, we do not see that, [either].
22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
We will feel our own pains; we will not feel anything else; we will be sorry for ourselves, not for anyone else.”
