Ijob 13
1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
“Behold, my eye has seen all, My ear has heard, and it attends to it.
2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
According to your knowledge I have known—also I. I am not more fallen than you.
3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
Yet I speak for the Mighty One, And I delight to argue for God.
4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
And yet, you [are] forgers of falsehood, Physicians of nothing—all of you,
5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
O that you would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
Please hear my argument, And attend to the pleadings of my lips,
7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
Do you speak perverseness for God? And do you speak deceit for Him?
8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
Do you accept His face, if you strive for God?
9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
Is [it] good that He searches you, If, as one mocks at a man, you mock at Him?
10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
He surely reproves you, if you accept faces in secret.
11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
Does His excellence not terrify you? And His dread fall on you?
12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
Your remembrances [are] allegories of ashes, For high places of clay [are] your heights.
13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
Keep silent from me, and I speak, And pass over me what will.
14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
Why do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
Behold, He slays me—I do not wait! Only, I argue my ways to His face.
16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
Also—He [is] to me for salvation, For the profane do not come before Him.
17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
Hear my word diligently, And my declaration with your ears.
18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
Now behold, I have set the cause in order, I have known that I am righteous.
19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
Who [is] he that strives with me? For now I keep silent and gasp.
20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
Only two things, O God, do with me, Then I am not hidden from Your face:
21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
Put Your hand far off from me, And do not let Your terror terrify me.
22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
And You call, and I answer, Or—I speak, and You answer me.
23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
How many iniquities and sins do I have? Let me know my transgression and my sin.
24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
Why do You hide Your face? And reckon me for an enemy to You?
25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
Do You terrify a leaf driven away? And do You pursue the dry stubble?
26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
For You write bitter things against me, And cause me to possess iniquities of my youth,
27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
And you put my feet in the stocks, And observe all my paths—You set a print on the roots of my feet,
28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
And he, as a rotten thing, wears away, A moth has consumed him as a garment.”
