Psalms 107
1 'Give ye thanks to Jehovah, For good, for to the age [is] His kindness:'
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Let the redeemed of Jehovah say, Whom He redeemed from the hand of an adversary.
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 And from the lands hath gathered them, From east and from west, From north, and from the sea.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 They wandered in a wilderness, in a desert by the way, A city of habitation they have not found.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Hungry — yea — thirsty, Their soul in them becometh feeble,
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 And they cry unto Jehovah in their adversity, From their distress He delivereth them,
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 And causeth them to tread in a right way, To go unto a city of habitation.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 For He hath satisfied a longing soul, And a hungry soul hath filled [with] goodness.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Because they changed the saying of God, And the counsel of the Most High despised.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 And He humbleth with labour their heart, They have been feeble, and there is no helper.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 And they cry unto Jehovah in their adversity, From their distresses He saveth them.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 He bringeth them out from the dark place, And death-shade, And their bands He draweth away.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 For He hath broken doors of brass, And bars of iron He hath cut.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 All food doth their soul abominate, And they come nigh unto the gates of death,
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 And cry unto Jehovah in their adversity, From their distresses He saveth them,
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 He sendeth His word and healeth them, And delivereth from their destructions.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 They have seen the works of Jehovah, And His wonders in the deep.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 And He saith, and appointeth a tempest, And it lifteth up its billows,
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul in evil is melted.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 And they cry to Jehovah in their adversity, And from their distresses He bringeth them out.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 He establisheth a whirlwind to a calm, And hushed are their billows.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 And they rejoice because they are quiet, And He leadeth them to the haven of their desire.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 They confess to Jehovah His kindness, And His wonders to the sons of men,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 And they exalt Him in the assembly of the people, And in the seat of the elders praise Him.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 He maketh rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 A fruitful land becometh a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 He maketh a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 And He causeth the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 And He blesseth them, and they multiply exceedingly, And their cattle He doth not diminish.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 He is pouring contempt upon nobles, And causeth them to wander in vacancy — no way.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 And setteth on high the needy from affliction, And placeth families as a flock.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 The upright do see and rejoice, And all perversity hath shut her mouth.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Who [is] wise, and observeth these? They understand the kind acts of Jehovah!
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
