Job 18
1 And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
2 When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.
Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
3 Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!
Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
4 (He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?
Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
5 Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.
Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
6 The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
7 Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.
Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
8 For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.
Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
9 Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.
Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
10 Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.
Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
11 Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.
Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
12 Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.
Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
13 It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.
Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
14 Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.
Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
15 It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.
Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
16 From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.
Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
17 His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.
Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
18 They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.
Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
19 He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
20 At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.
Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
21 Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.
Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
