< Job 17 >

1 My spirit hath been destroyed, My days extinguished — graves [are] for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 If not — mockeries [are] with me. And in their provocations mine eye lodgeth.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 Place, I pray Thee, my pledge with Thee; Who is he that striketh hand with me?
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 For their heart Thou hast hidden From understanding, Therefore Thou dost not exalt them.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 For a portion he sheweth friendship, And the eyes of his sons are consumed.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 And he set me up for a proverb of the peoples, And a wonder before them I am.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 And dim from sorrow is mine eye, And my members as a shadow all of them.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 Astonished are the upright at this, And the innocent against the profane Stirreth himself up.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 And the righteous layeth hold [on] his way, And the clean of hands addeth strength, And — dumb are they all.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 Return, and come in, I pray you, And I find not among you a wise man.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My days have passed by, My devices have been broken off, The possessions of my heart!
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 Night for day they appoint, Light [is] near because of darkness.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
13 If I wait — Sheol [is] my house, In darkness I have spread out my couch. (Sheol h7585)
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 To corruption I have called: — 'Thou [art] my father.' 'My mother' and 'my sister' — to the worm.
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 And where [is] now my hope? Yea, my hope, who doth behold it?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
16 [To] the parts of Sheol ye go down, If together on the dust we may rest. (Sheol h7585)
Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok. (Sheol h7585)

< Job 17 >