Hebrews 3
1 Therefore, holy brothers, partakers of a heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession: Jesus,
| پس ای برادران و خواهران عزیز، ای جداشدگان و برگزیدگان خدا که برای رسیدن به آسمان دعوت شده‌اید، بیایید به عیسی بیندیشیم، به کسی که اعتراف می‌کنیم رسول خدا و کاهن اعظم ما است. |
2 who was faithful to him who appointed him, as also Moses was in all his house.
| عیسی به خدا که وی را به این مقام منصوب کرد، وفادار بود، همان‌گونه که موسی در تمام امور خانۀ خدا وفادارانه خدمت می‌کرد. |
3 For he has been counted worthy of more glory than Moses, because he who built the house has more honor than the house.
| اما عیسی، از عزت و جلالی به مراتب بیشتر از موسی برخوردار بود، همان‌طور که احترامِ سازندهٔ خانه، بیشتر از خود خانه است. |
4 For every house is built by someone; but he who built all things is God.
| در ضمن، هر خانه‌ای به دست کسی بنا می‌شود، اما فقط خداست که آفرینندهٔ همه چیز است. |
5 Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken,
| موسی در تمام امور خانۀ خدا با وفاداری خدمت کرد، اما او فقط یک خدمتگزار بود؛ و اصولاً کار او بیشتر شهادت دادن دربارۀ اموری بود که خدا می‌بایست بعدها در زمینۀ آنها سخن گوید. |
6 but Christ is faithful as a Son over his house. We are his house, if we hold fast our confidence and the glorying of our hope firm to the end.
| اما مسیح در مقام «پسر» است که مسئول تمام خانۀ خداست. و این «خانه» ما ایمانداران هستیم، به شرطی که شهامت خود را حفظ کنیم و در امیدی که در مسیح داریم، راسخ و استوار بمانیم. |
7 Therefore, even as the Holy Spirit says, “Today if you will hear his voice,
| به همین دلیل است که روح‌القدس به ما هشدار داده، می‌فرماید: «امروز اگر صدای خدا را می‌شنوید، |
8 don’t harden your hearts as in the rebellion, in the day of the trial in the wilderness,
| دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما به‌هنگام سرکشی‌شان انجام دادند، و در بیابان مرا آزمایش کردند. |
9 where your fathers tested me and tried me, and saw my deeds for forty years.
| در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه چهل سال کارهای مرا دیده بودند. |
10 Therefore I was displeased with that generation, and said, ‘They always err in their heart, but they didn’t know my ways.’
| لذا از آن نسل به خشم آمدم و گفتم:”دلشان پیوسته از من برمی‌گردد و دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.“ |
11 As I swore in my wrath, ‘They will not enter into my rest.’”
| پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.» |
12 Beware, brothers, lest perhaps there might be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God;
| پس ای برادران و خواهران عزیز، مراقب باشید که از شما کسی دلی گناهکار و بی‌ایمان نداشته باشد که او را از خدای زنده دور سازد. |
13 but exhort one another day by day, so long as it is called “today”, lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin.
| بلکه هر روز، مادام که هنوز «امروز» خوانده می‌شود، یکدیگر را تشویق نمایید، مبادا هیچ‌یک از شما فریب گناه را بخورد و دلش سخت گردد. |
14 For we have become partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence firm to the end,
| زیرا اگر تا به آخر وفادار بمانیم و مانند روزهای نخست ایمانمان، اعتماد خود را به خدا حفظ کنیم، آنگاه در جلال مسیح سهیم خواهیم شد. |
15 while it is said, “Today if you will hear his voice, don’t harden your hearts, as in the rebellion.”
| و این هشدار کتب مقدّس را فراموش نکنید که می‌فرماید: «امروز اگر صدای خدا را می‌شنوید، دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما به‌هنگام سرکشی‌شان انجام دادند.» |
16 For who, when they heard, rebelled? Wasn’t it all those who came out of Egypt led by Moses?
| آیا می‌دانید آنانی که صدای خدا را شنیدند و سرکشی کردند، چه کسانی بودند؟ آیا همان کسانی نبودند که به رهبری موسی، از سرزمین مصر بیرون آمدند؟ |
17 With whom was he displeased forty years? Wasn’t it with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
| آیا می‌دانید چه کسانی برای مدت چهل سال، خدا را به خشم می‌آوردند؟ مگر همان اشخاصی نبودند که گناه کردند و در نتیجه، جنازه‌هایشان در بیابان افتاد و از میان رفت؟ |
18 To whom did he swear that they wouldn’t enter into his rest, but to those who were disobedient?
| و خدا دربارهٔ چه کسانی قسم خورد و گفت که هرگز داخل آسایش او نخواهند شد؟ مگر دربارهٔ همان اشخاصی نبود که از او سرکشی کرده بودند؟ |
19 We see that they weren’t able to enter in because of unbelief.
| پس مشاهده می‌کنیم که به دلیل بی‌ایمانی نتوانستند داخل شوند. |
