Mark 11
1 When they came near to Jerusalem, to Bethsphage and Bethany, at the Mount of Olives, he sent two of his disciples
Karon samtang nagpadulong sila ngadto sa Jerusalem, nagkaduol sila sa Betfage ug sa Betania, didto sa Bukid sa mga Olibo, si Jesus nagpadala sa iyang duha ka disipulo
2 and said to them, “Go your way into the village that is opposite you. Immediately as you enter into it, you will find a young donkey tied, on which no one has sat. Untie him and bring him.
ug giingnan sila, “Pangadto kamo sa baryo nga atbang kanato. Sa makasulod na kamo didto, makakita kamo ug usa ka asno nga wala pa sukad masakyi. Badbari kini ug dad-a dinhi kanako.
3 If anyone asks you, ‘Why are you doing this?’ say, ‘The Lord needs him;’ and immediately he will send him back here.”
Kung adunay moingon kaninyo, 'Nganong gibuhat ninyo kini?' kinahanglan moingon kamo, 'Ang Ginoo nagkinahanglan niini ug iuli ra dayon kini.'”
4 They went away, and found a young donkey tied at the door outside in the open street, and they untied him.
Nanglakaw sila ug ilang nakaplagan ang usa ka asno nga gihigot sa usa ka pultahan sa gawas sa dalan, ug gibadbaran nila kini.
5 Some of those who stood there asked them, “What are you doing, untying the young donkey?”
Ang pipila nga mga tawo nga nagbarog didto ug nagsulti kanila, “Unsa kanang inyong gibuhat nga gibadbaran man kanang asno?”
6 They said to them just as Jesus had said, and they let them go.
Ug gisultihan nila sila sumala sa giingon ni Jesus kanila, ug gipalakaw sila sa mga tawo sa ilang panaw.
7 They brought the young donkey to Jesus and threw their garments on it, and Jesus sat on it.
Gidala sa duha ka disipulo ang asno ngadto kang Jesus ug gihapin ang ilang mga bisti niini aron masakyan ni Jesus.
8 Many spread their garments on the way, and others were cutting down branches from the trees and spreading them on the road.
Daghang mga tawo nagbukhad sa mga panapton nila ngadto sa dalan, ug ang uban nagkatag sa mga sanga nga gipamutol nila gikan sa mga kaumahan.
9 Those who went in front and those who followed cried out, “Hosanna! Blessed is he who comes in the name of the Lord!
Kadtong nag-una kaniya ug kadtong nagsunod kaniya naninggit, “Hosana! Bulahan ang nag-anhi sa ngalan sa Ginoo.
10 Blessed is the kingdom of our father David that is coming in the name of the Lord! Hosanna in the highest!”
Bulahan ang pag-abot sa gingharian sa atong amahan nga si David! Hosana sa kahitas-an!”
11 Jesus entered into the temple in Jerusalem. When he had looked around at everything, it being now evening, he went out to Bethany with the twelve.
Unya si Jesus misulod sa Jerusalem ug miadto sa templo. Nagtan-aw siya sa tanang butang sa palibot. Padulong na sa pagkagabii niadtong tungora, ug miadto siya sa Betania kauban ang Napulog Duha.
12 The next day, when they had come out from Bethany, he was hungry.
Sa pagkasunod adlaw, sa dihang mibalik sila sa Betania, gigutom siya.
13 Seeing a fig tree afar off having leaves, he came to see if perhaps he might find anything on it. When he came to it, he found nothing but leaves, for it was not the season for figs.
Nakita niya ang kahoy nga igera sa unahan nga daghan ang mga dahon, busa miduol siya aron tan-awon kung makakita ba siya ug bunga niini. Sa nakaduol na siya niini, wala siyay nakit-an gawas sa mga dahon, tungod kay dili man kadto tingbunga sa mga igera.
14 Jesus told it, “May no one ever eat fruit from you again!” and his disciples heard it. (aiōn g165)
Giingnan niya kini, “Wala nay makakaon sa mga bunga gikan kanimo.” Ang iyang mga disipulo nakadungog sa iyang gisulti. (aiōn g165)
15 They came to Jerusalem, and Jesus entered into the temple and began to throw out those who sold and those who bought in the temple, and overthrew the money changers’ tables and the seats of those who sold the doves.
Nangabot sila sa Jerusalem, ug misulod siya sa templo ug nagsugod sa pag-abog sa mga namaligya ug mga mamalitay sulod sa templo. Giyabo niya ang mga lamesa sa mga magbabaylo sa salapi ug mga lingkoranan niadtong namaligya sa mga salampati.
16 He would not allow anyone to carry a container through the temple.
Wala siya magtugot kang bisan kinsa nga magdala sa bisan unsa nga mabaligya didto sa templo.
17 He taught, saying to them, “Isn’t it written, ‘My house will be called a house of prayer for all the nations’? But you have made it a den of robbers!”
Nagtudlo siya kanila ug nag-ingon, “Wala ba kini mahisulat, 'Ang akong balay pagatawgon nga usa ka balay alampoanan alang sa tanang kanasoran?' Apan gihimo ninyo kini nga tagoanan sa mga kawatan.”
18 The chief priests and the scribes heard it, and sought how they might destroy him. For they feared him, because all the multitude was astonished at his teaching.
Ang mga pangulong pari ug ang mga manunulat sa balaod nakadungog kung unsa ang iyang gisulti, ug gisulayan nila siya sa pagpatay. Kay nangahadlok sila kaniya kay ang tanang katawhan nahibulong man sa iyang pagtulon-an.
19 When evening came, he went out of the city.
Sa matag gabii mobiya sila sa siyudad.
20 As they passed by in the morning, they saw the fig tree withered away from the roots.
Samtang naglakaw sila sayo sa buntag, nakita nila ang kahoy sa igera nga nalaya na hangtod sa iyang mga gamot.
21 Peter, remembering, said to him, “Rabbi, look! The fig tree which you cursed has withered away.”
Nakahinumdom si Pedro ug miingon, “Rabbi, tan-awa! Ang kahoy sa igera nga imong gitunglo nalaya na.”
22 Jesus answered them, “Have faith in God.
Mitubag si Jesus kanila, “Pagtuo sa Dios.
23 For most certainly I tell you, whoever may tell this mountain, ‘Be taken up and cast into the sea,’ and doesn’t doubt in his heart, but believes that what he says is happening, he shall have whatever he says.
Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga moingon niining bukid, 'Hinaot nga ang Dios moalsa kanimo ug moitsa kanimo didto sa dagat,' ug kung wala siya magduhaduha sa iyang kasingkasing apan motuo nga mahitabo kung unsa ang iyang gisulti, mao kadto ang pagabuhaton sa Dios.
24 Therefore I tell you, all things whatever you pray and ask for, believe that you have received them, and you shall have them.
Busa sultihan ko kamo, ang tanan nga pangayoon ninyo diha sa mga pag-ampo, tuohi nga madawat ninyo kini, ug maangkon ninyo kini.
25 Whenever you stand praying, forgive, if you have anything against anyone; so that your Father, who is in heaven, may also forgive you your transgressions.
Sa dihang motindog kamo ug mag-ampo, kinahanglan mopasaylo gayod kamo sa bisan unsa nga anaa kaninyo batok sa uban, aron mopasaylo usab ang inyong Amahan nga anaa sa langit sa inyong mga kalapasan.
26 But if you do not forgive, neither will your Father in heaven forgive your transgressions.”
(Ang labing maayo nga karaang kopya niini nga bersikulo giwala (tan-awa sa Mat. 6: 15)) Mar. 11: 26 Apan kung dili kamo mopasaylo, dili usab mopasaylo sa inyong mga sala ang Amahan ninyo nga atua sa langit.
27 They came again to Jerusalem, and as he was walking in the temple, the chief priests, the scribes, and the elders came to him,
Namalik sila pag-usab sa Jerusalem. Samtang si Jesus naglakaw didto sa templo, ang mga pangulo nga pari, mga manunulat sa balaod, ug ang tanang mga kadagkoan miduol kaniya.
28 and they began saying to him, “By what authority do you do these things? Or who gave you this authority to do these things?”
Gisultihan nila siya, “Pinaagi sa unsang katungod gibuhat mo kining mga butanga, ug kinsa ang naghatag kanimo sa katungod sa pagbuhat niana?”
29 Jesus said to them, “I will ask you one question. Answer me, and I will tell you by what authority I do these things.
Giingnan sila ni Jesus, “Pangutan-on ko kamo sa usa ka pangutana. Sultihi ako ug tug-anan ko usab kamo kung sa unsa nga katungod gibuhat ko kining mga butanga.
30 The baptism of John—was it from heaven, or from men? Answer me.”
Ang bawtismo ni Juan, gikan ba kadto sa langit o gikan sa tawo? Tubaga ako.”
31 They reasoned with themselves, saying, “If we should say, ‘From heaven;’ he will say, ‘Why then did you not believe him?’
Naghisgot sila taliwala sa ilang kaugalingon ug naglalis nga nag-ingon, “Kung moingon kita nga 'Gikan sa langit'—moingon siya nga, 'Nganong wala man lagi kamo motuo kaniya?'
32 If we should say, ‘From men’”—they feared the people, for all held John to really be a prophet.
Apan kung moingon kita nga, 'Gikan sa tawo'”—nangahadlok sila sa katawhan tungod kay giila nila nga si Juan usa ka propeta.
33 They answered Jesus, “We don’t know.” Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
Unya mitubag sila kang Jesus nga miingon, “Wala kami masayod.” Unya misulti si Jesus kanila, “Dili usab ako motug-an kaninyo kung unsa nga katungod gibuhat ko kining mga butanga.”
