Psalms 141

1 A Psalm of David. LORD, I cry to thee: make haste to me; give ear to my voice, when I cry to thee.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Let my prayer be set forth before thee [as] incense; [and] the lifting up of my hands [as] the evening sacrifice.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set a watch, O LORD, before my mouth; keep the door of my lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Incline not my heart to [any] evil thing, to practice wicked works with men that work iniquity: and let me not eat of their dainties.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 Let the righteous smite me; [it shall be] a kindness: and let him reprove me; [it shall be] an excellent oil, [which] shall not break my head: for yet my prayer also [shall be] in their calamities.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 When their judges are overthrown in stony places, they shall hear my words; for they are sweet.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 Our bones are scattered at the grave's mouth, as when one cutteth and cleaveth [wood] upon the earth. (Sheol h7585)

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 But my eyes [are] to thee, O GOD the LORD: in thee is my trust; leave not my soul destitute.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the snare [which] they have laid for me, and the gins of the workers of iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Let the wicked fall into their own nets, whilst I escape.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.