< Proverbs 15 >

1 A soft answer turneth away wrath: but grievous words stir up anger.
جواب ملایم خشم را فرو می‌نشاند، اما جواب تند آن را بر می‌انگیزاند.
2 The tongue of the wise useth knowledge aright: but the mouth of fools poureth out foolishness.
از زبان مرد دانا حکمت می‌چکد، اما از دهان آدم نادان حماقت بیرون می‌آید.
3 The eyes of the LORD [are] in every place, beholding the evil and the good.
خدا همه جا را زیر نظر دارد و ناظر اعمال نیکان و بدان است.
4 A wholesome tongue [is] a tree of life: but perverseness in it [is] a breach in the spirit.
زبان شفابخش درخت حیات است، اما زبان فریبکار روح را در هم می‌شکند.
5 A fool despiseth his father's instruction: but he that regardeth reproof is prudent.
شخص نادان نصیحت پدر خود را خوار می‌شمارد، ولی فرزند عاقل تأدیب پدرش را می‌پذیرد.
6 In the house of the righteous [is] much treasure: but in the revenues of the wicked is trouble.
در خانهٔ شخص درستکار گنج فراوان است، اما دسترنج آدمهای بدکار برای ایشان تلخکامی به بار می‌آورد.
7 The lips of the wise diffuse knowledge: but the heart of the foolish [doeth] not so.
حکمت توسط دانایان منتشر می‌شود نه به‌وسیلۀ جاهلانی که در آنها راستی نیست.
8 The sacrifice of the wicked [is] an abomination to the LORD: but the prayer of the upright [is] his delight.
خداوند از قربانیهای بدکاران نفرت دارد، اما از دعای درستکاران خشنود است.
9 The way of the wicked [is] an abomination to the LORD; but he loveth him that followeth after righteousness.
خداوند از اعمال بدکاران متنفر است، اما پیروان راستی را دوست می‌دارد.
10 Correction [is] grievous to him that forsaketh the way: [and] he that hateth reproof shall die.
کسانی که راه راست را ترک گفته‌اند تنبیه سختی در انتظارشان است و اگر نخواهند تنبیه و اصلاح شوند خواهند مرد.
11 Hell and destruction [are] before the LORD: how much more then the hearts of the children of men? (Sheol h7585)
حتی دنیای مردگان از نظر خداوند پنهان نیست، چه رسد به افکار انسان! (Sheol h7585)
12 A scorner loveth not one that reproveth him: neither will he go to the wise.
کسی که کارش مسخره کردن است از نزدیک شدن به افراد دانا خودداری می‌کند چون دوست ندارد سرزنش آنان را بشنود.
13 A merry heart maketh a cheerful countenance: but by sorrow of the heart the spirit is broken.
دل شاد، چهره را شاداب می‌سازد، اما تلخی دل، روح را افسرده می‌کند.
14 The heart of him that hath understanding seeketh knowledge: but the mouth of fools feedeth on foolishness.
شخص دانا تشنهٔ دانایی است، اما نادان خود را با حماقت سیر می‌کند.
15 All the days of the afflicted [are] evil: but he that is of a merry heart [hath] a continual feast.
انسان وقتی غمگین است همه چیز به نظرش بد می‌آید، اما وقتی دلش شاد است هر چیزی او را خوشحال می‌کند.
16 Better [is] little with the fear of the LORD, than great treasure and trouble with it.
دارایی کم همراه با خداترسی بهتر است از ثروت هنگفت با اضطراب.
17 Better [is] a dinner of herbs where love is, than a stalled ox and hatred with it.
نان خشک خوردن در جایی که محبت هست، بهتر است از غذای شاهانه خوردن در جایی که نفرت وجود دارد.
18 A wrathful man stirreth up strife: but [he that is] slow to anger appeaseth strife.
آدم تندخو نزاع به پا می‌کند، ولی شخص صبور دعوا را فرو می‌نشاند.
19 The way of the slothful [man is] as a hedge of thorns: but the way of the righteous [is] made plain.
راه آدم تنبل با خارها پوشیده است، اما راه شخص درستکار شاهراهی هموار است.
20 A wise son maketh a glad father: but a foolish man despiseth his mother.
فرزند دانا پدرش را خوشحال می‌کند، اما فرزند نادان مادرش را تحقیر می‌نماید.
21 Folly [is] joy to [him that is] destitute of wisdom: but a man of understanding walketh uprightly.
آدم نادان از کارهای ابلهانه لذت می‌برد، اما شخص فهمیده از راه راست منحرف نمی‌شود.
22 Without counsel purposes are disappointed: but in the multitude of counselors they are established.
نقشه‌ای که بدون مشورت کشیده شود، با شکست مواجه می‌گردد، اما مشورت بسیار، باعث موفقیت می‌شود.
23 A man hath joy by the answer of his mouth: and a word [spoken] in due season, how good [it is]!
انسان وقتی جواب درست می‌دهد از آن لذت می‌برد. چه عالی است سخنی که بجا گفته شود!
24 The way of life [is] above to the wise, that he may depart from hell beneath. (Sheol h7585)
راه دانایان به سوی حیات بالا می‌رود و آنها را از فرو رفتن به جهنم باز می‌دارد. (Sheol h7585)
25 The LORD will destroy the house of the proud: but he will establish the border of the widow.
خداوند خانه متکبران را از بین می‌برد، اما ملک بیوه‌زنان را حفظ می‌کند.
26 The thoughts of the wicked [are] an abomination to the LORD: but [the words] of the pure [are] pleasant words.
خداوند از نقشه‌های پلید متنفر است، ولی افکار پاک مورد پسند او می‌باشند.
27 He that is greedy of gain troubleth his own house; but he that hateth gifts shall live.
کسی که دنبال سود نامشروع می‌رود به خانواده‌اش لطمه می‌زند، اما شخصی که از رشوه نفرت دارد زندگی خوبی خواهد داشت.
28 The heart of the righteous studieth to answer: but the mouth of the wicked poureth out evil things.
شخص نیک قبل از جواب دادن فکر می‌کند، اما شریر زود جواب می‌دهد و مشکلات به بار می‌آورد.
29 The LORD [is] far from the wicked: but he heareth the prayer of the righteous.
خداوند از بدکاران دور است، ولی دعای نیکان را می‌شنود.
30 The light of the eyes rejoiceth the heart; [and] a good report maketh the bones fat.
دیدن صورت شاد و شنیدن خبر خوش به انسان شادی و سلامتی می‌بخشد.
31 The ear that heareth the reproof of life abideth among the wise.
کسی که انتقادهای سازنده را بپذیرد، جزو دانایان به حساب خواهد آمد.
32 He that refuseth instruction despiseth his own soul: but he that heareth reproof getteth understanding.
کسی که تأدیب را نپذیرد به خودش لطمه می‌زند، ولی هر که آن را بپذیرد دانایی کسب می‌کند.
33 The fear of the LORD [is] the instruction of wisdom: and before honor is humility.
خداترسی به انسان حکمت می‌آموزد و فروتنی برای او عزت و احترام به بار می‌آورد.

< Proverbs 15 >