< Job 29 >

1 Moreover, Job continued his parable, and said,
Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
2 Oh that I were as [in] months past, as [in] the days [when] God preserved me;
Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
3 When his candle shined upon my head, [and when] by his light I walked [through] darkness;
Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
4 As I was in the days of my youth, when the secret of God [was] upon my tabernacle;
Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
5 When the Almighty [was] yet with me, [when] my children [were] about me;
Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
6 When I washed my steps with butter, and the rock poured me out rivers of oil;
Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
7 When I went out to the gate through the city, [when] I prepared my seat in the street!
Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
8 The young men saw me, and hid themselves: and the aged arose, [and] stood up.
Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
9 The princes refrained talking, and laid [their] hand on their mouth.
Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
10 The nobles held their peace, and their tongue cleaved to the roof of their mouth.
Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
11 When the ear heard [me], then it blessed me; and when the eye saw [me], it gave witness to me:
Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
12 Because I delivered the poor that cried, and the fatherless, and [him that had] none to help him.
Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
13 The blessing of him that was ready to perish came upon me: and I caused the widow's heart to sing for joy.
Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
14 I put on righteousness, and it clothed me: my judgment [was] as a robe and a diadem.
Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
15 I was eyes to the blind, and feet [was] I to the lame.
Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
16 I [was] a father to the poor: and the cause [which] I knew not I searched out.
Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
17 And I broke the jaws of the wicked, and plucked the spoil out of his teeth.
Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
18 Then I said, I shall die in my nest, and I shall multiply [my] days as the sand.
Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
19 My root [was] spread out by the waters, and the dew lay all night upon my branch.
Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
20 My glory [was] fresh in me, and my bow was renewed in my hand.
Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
21 To me [men] gave ear, and waited, and kept silence at my counsel.
Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
22 After my words they spoke not again; and my speech dropped upon them.
Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
23 And they waited for me as for the rain; and they opened their mouth wide [as] for the latter rain.
Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
24 [If] I laughed on them, they believed [it] not; and the light of my countenance they cast not down.
Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
25 I chose out their way, and sat chief, and dwelt as a king in the army, as one [that] comforteth the mourners.
Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

< Job 29 >