Job 39
1 Do you know at what time the wild goats in the rocks bear their young? Can you watch when the deer are having their fawns?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Can you count the months that they gestate? Do you know the time when they bear their young?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 They crouch down and birth their young, and then they finish their labor pains.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Their young ones become strong and grow up in the open fields; they go out and do not come back again.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Who let the wild donkey go free? Who has untied the bonds of the swift donkey,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 whose home I have made in the Arabah, his house in the salt land?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 He laughs in scorn at the noises in the city; he does not hear the driver's shouts.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 He roams over the mountains as his pastures; there he looks for every green plant to eat.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Will the wild ox be happy to serve you? Will he consent to stay by your manger?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Can you use ropes to hold the wild ox in the furrows? Will he harrow the valleys as he follows after you?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Will you trust him because his strength is great? Will you leave your work to him to do?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Will you depend on him to bring your grain home, to gather the grain for your threshing floor?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 The wings of the ostrich wave proudly, but are they the pinions and plumage of love?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 For she leaves her eggs on the earth, and she lets them keep warm in the dust;
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 she forgets that a foot might crush them or that a wild beast might trample them.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 She deals roughly with her young ones as if they were not hers; she does not fear that her labor might have been in vain,
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 because God has deprived her of wisdom and has not given her any understanding.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 When she runs swiftly, she laughs in scorn at the horse and its rider.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Have you given the horse his strength? Did you clothe his neck with his flowing mane?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Have you ever made him jump like a locust? The majesty of his snorting is fearsome.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 He paws in might and rejoices in his strength; he rushes out to meet the weapons.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 He mocks fear and is not dismayed; he does not turn back from the sword.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 The quiver rattles against his flank, along with the flashing spear and the javelin.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 He swallows up ground with fierceness and rage; at the trumpet's sound, he cannot stand in one place.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Whenever the trumpet sounds, he says, 'Aha!' He smells the battle from far away— the thunderous shouts of the commanders and the outcries.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Is it by your wisdom that the hawk soars, that he stretches out his wings for the south?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Is it at your orders that the eagle mounts up and makes his nest in high places?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 He lives on cliffs and makes his home on the peaks of cliffs, a stronghold.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 From there he searches for victims; his eyes see them from very far away.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 His young also drink up blood; where killed people are, there he is.”
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
