Job 14
1 Man, who is born of woman, lives only a few days and is full of trouble.
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 He sprouts from the ground like a flower and is cut down; he flees like a shadow and does not last.
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 Do you look at any of these? Do you bring me into judgment with you?
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 Who can bring something clean out of something unclean? No one.
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 Man's days are determined. The number of his months is with you; you have appointed his limits that he cannot pass.
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 Look away from him that he may rest, so that he may enjoy his day like a hired man if he can do so.
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 There can be hope for a tree; if it is cut down, it might sprout again, so that its tender stalk does not disappear.
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 Though its root grows old in the earth, and its stump dies in the ground,
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 yet even if it only smells water, it will bud and send out branches like a plant.
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 But man dies; he becomes weak; indeed, man stops breathing, and then where is he?
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 As water disappears from a lake, and as a river loses water and dries up,
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 so people lie down and do not rise again. Until the heavens are no more, they will not awake nor be roused out of their sleep.
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 Oh, that you would hide me away in Sheol away from troubles, and that you would keep me in private until your wrath is over, that you would set me a fixed time to stay there and then call me to mind! (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 If a man dies, will he live again? If so, I would wish to wait all my weary time there until my release should come.
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 You would call, and I would answer you. You would have a desire for the work of your hands.
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 You would number and care for my footsteps; you would not keep track of my sin.
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 My transgression would be sealed up in a bag; you would cover up my iniquity.
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 But even mountains fall and come to nothing; even rocks are moved out of their place;
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 the waters wear down the stones; their flooding washes away the dust of the earth. Like this, you destroy the hope of man.
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 You always defeat him, and he passes away; you change his face and send him away to die.
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 If his sons are honored, he does not know it; and if they are brought low, he does not see it.
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 He feels only the pain of his own body, and he mourns for himself.
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
