Acts 3
1 One day, as Peter and John were going up into the Temple Courts for the three o’clock Prayers, a man, who had been lame from his birth, was being carried by.
Екхвар, дэ трито чясо дэ дивэ, дэ вряма мангимахкири, Пётро тай Иоанно джянас дэ храмо.
2 This man used to be set down every day at the gate of the Temple called ‘the Beautiful Gate,’ to beg of those who went in.
Паша храмохкэрэн вударэн, савэнди сля лав «Шукар», бэшэлас мануш, ланго бэнимастар. Кожно диво лэ ачявэнас паша вударэн, и вов мангля хурдимо кодэлэндар, ко заджялас дэ храмо.
3 Seeing Peter and John on the point of entering, he asked them to give him something.
Кала вов удыкхля Петро тай Иоанно, савэ джиле дэ храмо, тунчи мангля и лэндар.
4 Peter fixed his eyes on him, and so did John, and then Peter said: “Look at us.”
Пётро тай Иоанно вхалепэ дэ лэ якхэнца, тай Пётро пхэнда: — Подыкх пэ амэн!
5 The man was all attention, expecting to get something from them;
Мануш ваздэня пэхкэрэ якха, дожутярэлас, со вонэ сось дэна лэсти.
6 but Peter added: “I have no gold or silver, but I give you what I have. In the Name of Jesus Christ of Nazareth I bid you walk.”
Нэ Пётро пхэнда: — Рупь тай совнак нэнай мандэ. Нэ кода, со исин, мэ дав тути. Дэ Лав Исусо Христохкэрэ Назаретостар — вщи тай пхир!
7 Grasping the lame man by the right hand, Peter lifted him up. Instantly the man’s feet and ankles became strong,
Тунчи Пётро лиля лэ пала чячё васт, подрицарда, соб вов тэ вщел, и дэ кодыя ж вряма пурэ тай чянга лангэхкэрэ састиле.
8 and, leaping up, he stood and began to walk about, and then went with them into the Temple Courts, walking, and leaping, and praising God.
Вов всхукля пэ пурэн и ачиля тэ пхирэ. Тунчи вов заджиля лэнца дэ храмо, пхирэлас, хукэлас и ашарэлас Дэвлэ.
9 All the people saw him walking about and praising God;
И всавэрэ мануша дыкхле, со вов пхирэл и ашарэл Дэвлэ.
10 and, when they recognised him as the man who used to sit begging at the Beautiful Gate of the Temple, they were utterly astonished and amazed at what had happened to him.
Вонэ уджянэнас, со када исин мануш, саво бэшэлас и мангэлас хурдимо аврял храмостар, паша Шукар вударэн, и дэнаспэ дыво кодэлэсти, со лэґа тердапэ.
11 While the man still clung to Peter and John, the people all quickly gathered round them in the Colonnade named after Solomon, in the greatest astonishment.
Чёроро рицардапэ пала Петро тай Иоанно, тай всавэрэ мануша дэнаспэ дыво и стидэнаспэ лэндэ всавэрэ ригэндар дэ Соломонохкоро пусынд.
12 On seeing this, Peter said to the people: “Men of Israel, why are you surprised at this? and why do you stare at us, as though we, by any power or piety of our own, had enabled this man to walk?
Пётро удыкхля када и ачиля тэ дэдумэ манушэнди: — Мурша израильтянуря, сости тумэ кади дэнпэ дывости? Сости тумэ дыкхэн пэ амэн кади, сар бы амэ пэхкиря зораґа тай пативаґа тердэ кода, со кадэва мануш пхирэл?
13 The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our ancestors, has done honour to his Servant Jesus — him whom you gave up and disowned before Pilate, when he had decided to set him free.
Дэвэл Авраамохкоро, Исаакохкоро тай Иаковохкоро, Дэвэл амарэ дадэнгоро лошарда Пэхкэрэ Копыле Исусо, Савэ тумэ прэдэне, и Савэстар отпхэндэпэ англа Пилато, кала кодэва камля Лэ тэ отмукэ.
14 You, I say, disowned the Holy and Righteous One, and asked for the release of a murderer!
Нэ тумэ отпхэндэпэ Свэнтонэстар и Пативалэстар и вымангле, соб тумэнди тэ отмукэн прахаре.
15 The very Guide to Life you put to death! But God raised him from the dead — and of that we are ourselves witnesses.
Тумэ умардэ Кодэлэ, Ко дэл джювимо, нэ Дэвэл отджювдярда Лэ мулэндар, и амэ кадэлэсти допхэнимаря.
16 And it is by faith in the Name of Jesus, that this man, whom you all see and know, has — by his Name — been made strong. Yes, it is the faith inspired by Jesus that has made this complete cure of the man, before the eyes of you all.
Лэхкоро Лав дэня зор кадэлэ манушэсти, савэ тумэ дыкхэн и джянэн, и патявимо, саво Лэстар, састярда лэ тумэндэ пэ якхэн.
17 And yet, my Brothers, I know that you acted as you did from ignorance, and your rulers also.
Пхралалэ! Мэ полав, со тумэ и тумарэ пхурэдэра на джянгле, со тердэ.
18 But it was in this way that God fulfilled all that he had long ago foretold, as to the sufferings of his Christ, by the lips of all the Prophets.
Нэ кади Дэвэл терда кода, со Вов пхэнэлас чэрэз всавэрэн англунарен, кала дэдуманя, со Христости трэбуни тэ прылэ кадыя грыжа.
19 Therefore, repent and turn, that your sins may be wiped away; so that happier times may come from the Lord himself,
И кади, ачявэн тумаро бэзимо и рисявэн Дэвлэстэ, соб тумарэ бэзима тэ авэн скхослэ.
20 and that he may send you, in Jesus, your long-appointed Christ.
Соб Раестар тэ авэл вряма тэ отцинявэн, и соб Вов тэ бичявэл тумэнди Кодэлэ, Ка англэ вытидэня, Исусо Христо.
21 But Heaven must be his home, until the days of the Universal Restoration, of which God has spoken by the lips of his holy Prophets from the very first. (aiōn g165)
Нэ Исусости трэбуни тэ ачелпэ дэ болыбэн, кала авэла Лэхкири вряма и кала Дэвэл возтховэла вса; вряма, пала сави Вов думут пхэнэлас чэрэз Пэхкэрэн свэнтонэн англунарен. (aiōn g165)
22 Moses himself said — ‘The Lord your God will raise up from among your brothers a Prophet, as he raised me. To him you will listen whenever he speaks to you.
Сар пхэнда Моисеи: «Тумарэ пхралэндар Рай, тумаро Дэвэл, тховэла тумэнди Англунаре, кацавэ, сар мэ. Тумэнди трэбуни тэ кандэ Лэс дэ всавэрэ, со Вов тумэнди пхэнэла.
23 And it shall be that should any one among the people not listen to that Prophet, he will be utterly destroyed.’
И кожно, ко на кандэла кадэлэ Англунаре, авэла вычиндо кадэлэ манушэндар».
24 Yes, and all the Prophets from Samuel onwards, and all their successors who had a message to deliver, told of these days.
И всавэрэ англунаря, Самуило тай авэр пала лэ, кади ж допхэнэнас пала кадэлэн дивэн.
25 You yourselves are the heirs of the Prophets, and heirs, too, of the Covenant which God made with your ancestors, when he said to Abraham — ‘In your descendants will all the nations of the earth be blessed.’
Тумэ ж англунаренгэрэ чявэ, и тумэ прылиле завето, саво дэня Дэвэл тумарэ дадэнди. Вов пхэнда Авраамости: «Тирэ родостар прылэна бахталимо всавэрэ мануша дэ люмля».
26 For you, first, God raised up his Servant, and sent him to bless you, by turning each one of you from his wicked ways.”
Кала Дэвэл отджювдярда Пэхкэрэ Копыле, Вов англа всавэрэ бичалда Лэ тумэндэ, соб тэ дэ бахталимо и тэ прыакхарэ кожнонэ тумэндар тэ отджян налаче рындостар.
