Romans 9

1 [The] truth I speak in Christ, Not I am lying, while is bearing witness with me the conscience of mine in [the] Spirit Holy,

۱ در مسیح راست می‌گویم و دروغ نی و ضمیر من در روح‌القدس مرا شاهد است،

2 that grief to me is great and unceasing sorrow in the heart of me.

۲ که مرا غمی عظیم و در دلم وجع دائمی است.

3 was wishing for a curse to be [my]self I myself separated from Christ for the brothers of mine the kinsmen of mine according to [the] flesh;

۳ زیرا راضی هم می‌بودم که خود از مسیح محروم شوم در راه برادرانم که بحسب جسم خویشان منند،

4 who are Israelites, whose [is] the divine adoption as sons and the glory and the covenants and the lawgiving and the service and the promises,

۴ که ایشان اسرائیلی‌اند و پسرخواندگی وجلال و عهدها و امانت شریعت و عبادت ووعده‌ها از آن ایشان است؛

5 whose [are] the patriarchs and from whom [is] Christ according to the flesh, who is being over all God blessed to the ages, Amen. (aiōn g165)

۵ که پدران از آن ایشانند و از ایشان مسیح بحسب جسم شد که فوق از همه است، خدای متبارک تا ابدالاباد، آمین. (aiōn g165)

6 [It is] not as however that has failed the word of God. Not for all who [are] of Israel [are] these Israel;

۶ ولکن چنین نیست که کلام خدا ساقط شده باشد؛ زیرا همه که از اسرائیل‌اند، اسرائیلی نیستند،

7 Nor because they are seed of Abraham [are] all children, rather In Isaac will be named to you offspring.

۷ و نه نسل ابراهیم تمام فرزند هستند؛ بلکه نسل تو در اسحاق خوانده خواهند شد.

8 That is not the children of the flesh these [are] children of God, but the children of the promise are regarded as offspring.

۸ یعنی فرزندان جسم، فرزندان خدا نیستند، بلکه فرزندان وعده از نسل محسوب می‌شوند.

9 Of [the] promise for the word [is] this: At time this I will come and there will be to Sarah a son.

۹ زیراکلام وعده این است که موافق چنین وقت خواهم آمد و ساره را پسری خواهد بود.

10 Not only then, but also Rebecca by one conception having Isaac the father of us;

۱۰ و نه این فقط، بلکه رفقه نیز چون از یک شخص یعنی از پدر مااسحاق حامله شد،

11 not yet not yet for having been born nor having done anything good or (evil, *N(k)O*) so that the according to election purpose of God may stand, not of works but of the [One] calling,

۱۱ زیرا هنگامی که هنوز تولدنیافته بودند و عملی نیک یا بد نکرده، تا اراده خدابرحسب اختیار ثابت شود نه از اعمال بلکه ازدعوت کننده

12 it was said to her that The older will serve the younger;

۱۲ بدو گفته شد که «بزرگتر کوچکتر را بندگی خواهد نمود.»

13 (Even as *NK(o)*) it has been written: Jacob I loved, but Esau I hated.

۱۳ چنانکه مکتوب است: «یعقوب را دوست داشتم اما عیسو را دشمن.»

14 What then will we say? Not injustice with God [is there]? Never would it be!

۱۴ پس چه گوییم؟ آیا نزد خدا بی‌انصافی است؟ حاشا!

15 To Moses for He says: I will show mercy to whom maybe I may show mercy and I will have compassion on whom maybe I may have compassion.

۱۵ زیرا به موسی می‌گوید: «رحم خواهم فرمود بر هر‌که رحم کنم و رافت خواهم نمود بر هر‌که رافت نمایم.»

16 So then [it is] not of the [one who is] willing nor of the [one who is] running but of the [one who is] showing mercy of God.

۱۶ لاجرم نه ازخواهش کننده و نه از شتابنده است، بلکه ازخدای رحم کننده.

17 Says for the Scripture to Pharaoh that For this very therefore I have raised up you so that I may show in you the power of Mine and that may be declared the name of Me in all the earth.

۱۷ زیرا کتاب به فرعون می‌گوید: «برای همین تو را برانگیختم تا قوت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود.»

18 So then to whom He wants He shows mercy, whom now He wants He hardens.

۱۸ بنابراین هر‌که را می‌خواهد رحم می‌کند و هر‌که را می‌خواهد سنگدل می‌سازد.

19 You will say to me then: Why (then *NO*) still does He find fault? The for purpose of Him who has been resisting?

۱۹ پس مرا می‌گویی: «دیگر چرا ملامت می‌کند؟ زیرا کیست که با اراده او مقاومت نموده باشد؟»

20 O man, but rather, you yourself who are who is answering against to God? Not will say the thing formed to the [One] having formed [it]; Why me did you make like this?

۲۰ نی بلکه تو کیستی‌ای انسان که با خدا معارضه می‌کنی؟ آیا مصنوع به صانع می‌گوید که چرا مراچنین ساختی؟

21 Or not has authority the potter over the clay out of the same lump to make one indeed unto honor vessel one however unto dishonor?

۲۱ یا کوزه‌گر اختیار بر گل نداردکه از یک خمیره ظرفی عزیز و ظرفی ذلیل بسازد؟

22 What if now desiring God to show the wrath and to make known the power of Him bore with much patience [the] vessels of wrath fitted for destruction,

۲۲ و اگر خدا چون اراده نمود که غضب خود را ظاهر سازد و قدرت خویش را بشناساند، ظروف غضب را که برای هلاکت آماده‌شده بود، به حلم بسیار متحمل گردید،

23 also that He may make known the riches of the glory of Him upon [the] vessels of mercy which He prepared beforehand for glory?

۲۳ و تا دولت جلال خود را بشناساند بر ظروف رحمتی که آنها را ازقبل برای جلال مستعد نمود،

24 whom even He has called us not only out from [the] Jews but also out from [the] Gentiles,

۲۴ و آنها را نیزدعوت فرمود یعنی ما نه از یهود فقط بلکه ازامت‌ها نیز.

25 As also in Hosea He says: I will call that which [is] not people of Mine people of Mine and her who not loved loved.

۲۵ چنانکه در هوشع هم می‌گوید: «آنانی را که قوم من نبودند، قوم خود خواهم خواند و او را که دوست نداشتم محبوبه خود.

26 and It will happen that in the place where it was said to them; Not people of Mine [are] You yourselves, there they will be called sons of God [the] living.

۲۶ و جایی که به ایشان گفته شد که شما قوم من نیستید، در آنجا پسران خدای حی خوانده خواهند شد.»

27 Isaiah also cries out concerning Israel: Though shall be the number of the sons of Israel as the sand of the sea, [only] the (vestige *N(k)O*) will be saved;

۲۷ و اشعیا نیز در حق اسرائیل ندامی کند که «هرچند عدد بنی‌اسرائیل مانند ریگ دریا باشد، لکن بقیه نجات خواهند یافت؛

28 [The] sentence for concluding and bringing swiftly (in righteousness for word brought swiftly *K*) will perform [the] Lord upon the earth.

۲۸ زیراخداوند کلام خود را تمام و منقطع ساخته، برزمین به عمل خواهد آورد.»

29 And even as has foretold Isaiah: only unless [the] Lord of Hosts had left us descendants, like Sodom then we should have become and like Gomorrah then would we have been made.

۲۹ و چنانکه اشعیاپیش اخبار نمود که «اگر رب الجنود برای ما نسلی نمی گذارد، هرآینه مثل سدوم می‌شدیم و مانندغموره می‌گشتیم.»

30 What then will we say? That Gentiles not pursuing righteousness have grasped righteousness, righteousness now that [is] by faith;

۳۰ پس چه گوییم؟ امت هایی که در‌پی عدالت نرفتند، عدالت را حاصل نمودند، یعنی عدالتی که از ایمان است.

31 Israel however pursuing a law of righteousness to [that] law (righteousness *k*) not did attain.

۳۱ لکن اسرائیل که در‌پی شریعت عدالت می‌رفتند، به شریعت عدالت نرسیدند.

32 Because of why? Because [it was] not by faith but as by works (of law; *K*) They stumbled (for *k*) over the stone of stumbling

۳۲ از چه سبب؟ از این جهت که نه از راه ایمان بلکه از راه اعمال شریعت آن را طلبیدند، زیرا که به سنگ مصادم لغزش خوردند.

33 even as it has been written: Behold I lay in Zion a stone of stumbling and a rock of offense, and (everyone *K*) who is believing on Him never will be put to shame.

۳۳ چنانکه مکتوب است که «اینک در صهیون سنگی مصادم و صخره لغزش می‌نهم و هر‌که براو ایمان آورد، خجل نخواهد گردید.»

The Prophet Isaiah