< Romans 8 >

1 No therefore now condemnation to those in Christ Jesus (not according to flesh walk but according to spirit. *K*)
پس هیچ قصاص نیست بر آنانی که درمسیح عیسی هستند.۱
2 For the law of the Spirit of life in Christ Jesus has set free (you *N(K)O*) from the law of sin and of death.
زیرا که شریعت روح حیات در مسیح عیسی مرا از شریعت گناه وموت آزاد گردانید.۲
3 For powerless [being] the law, in that it was weak through the flesh, God His own Son having sent in likeness of flesh of sin and for sin condemned sin in the flesh,
زیرا آنچه از شریعت محال بود، چونکه به‌سبب جسم ضعیف بود، خدا پسرخود را در شبیه جسم گناه و برای گناه فرستاده، برگناه در جسم فتوا داد،۳
4 so that the righteousness of the law may be fulfilled in us not according to [the] flesh walking but according to [the] Spirit.
تا عدالت شریعت کامل گردد در مایانی که نه بحسب جسم بلکه برحسب روح رفتار می‌کنیم.۴
5 Those for according to flesh being the [things] of the flesh mind those however according to Spirit the [things] of the Spirit.
زیرا آنانی که برحسب جسم هستند، درچیزهای جسم تفکر می‌کنند و اما آنانی که برحسب روح هستند در چیزهای روح.۵
6 The for mind of the flesh [is] death, the but mind of the Spirit life and peace.
از آن جهت که تفکر جسم موت است، لکن تفکر روح حیات و سلامتی است.۶
7 because the mind of the flesh [is] hostility toward God; for the law of God not it is subject, nor even for can it [be];
زانرو که تفکر جسم دشمنی خدا است، چونکه شریعت خدا رااطاعت نمی کند، زیرا نمی تواند هم بکند.۷
8 Those now in flesh being God to please not are able;
وکسانی که جسمانی هستند، نمی توانند خدا راخشنود سازند.۸
9 You yourselves now not are in flesh but in Spirit, if indeed if indeed Spirit of God dwells in you. if however anyone [the] Spirit of Christ not has, he not is of Him.
لکن شما در جسم نیستید بلکه در روح، هرگاه روح خدا در شما ساکن باشد؛ وهرگاه کسی روح مسیح را ندارد وی از آن اونیست.۹
10 If now Christ [is] in you, the indeed body [is] dead on account of sin the however Spirit [is] life on account of righteousness.
و اگر مسیح در شما است، جسم به‌سبب گناه مرده است و اما روح، به‌سبب عدالت، حیات‌است.۱۰
11 If now the Spirit of the [One] having raised up (*no*) Jesus out from [the] dead dwells in you, the [One] having raised up (*k*) Christ out from [the] dead (Jesus *O*) will give life also to the mortal bodies of you on account of (the dwelling *N(k)O*) of His (Spirit *N(k)O*) in you.
و اگر روح او که عیسی را ازمردگان برخیزانید در شما ساکن باشد، او که مسیح را از مردگان برخیزانید، بدنهای فانی شمارا نیز زنده خواهد ساخت به روح خود که در شماساکن است.۱۱
12 So then, brothers, debtors we are not to the flesh according to flesh to live;
بنابراین‌ای برادران، مدیون جسم نیستیم تابرحسب جسم زیست نماییم.۱۲
13 If for according to flesh you live, you are about to die; if however by [the] Spirit the deeds of the body you put to death, you will live.
زیرا اگربرحسب جسم زیست کنید، هرآینه خواهید مرد. لکن اگر افعال بدن را بوسیله روح بکشید، همانا خواهید زیست.۱۳
14 As many as for by [the] Spirit of God are led, these sons of God are.
زیرا همه کسانی که از روح خدا هدایت می‌شوند، ایشان پسران خدایند.۱۴
15 Not for you have received a spirit of bondage again to fear, but you have received [the] Spirit of divine adoption as sons by whom we cry; Abba O Father!
از آنرو که روح بندگی را نیافته‌اید تا باز ترسان شوید بلکه روح پسر‌خواندگی را یافته‌اید که به آن ابا یعنی‌ای پدر ندا می‌کنیم.۱۵
16 Himself the Spirit bears witness with the spirit of us that we are children of God.
همان روح برروحهای ما شهادت می‌دهد که فرزندان خداهستیم.۱۶
17 If now children, also heirs; heirs indeed of God joint-heirs however of Christ; if indeed if indeed we suffer with [Him] so that also we shall be glorified together.
و هرگاه فرزندانیم، وارثان هم هستیم یعنی ورثه خدا و هم‌ارث با مسیح، اگر شریک مصیبتهای او هستیم تا در جلال وی نیز شریک باشیم.۱۷
18 I reckon for that not comparable the sufferings of the present time [are] to the coming glory to be revealed to us.
زیرا یقین می‌دانم که دردهای زمان حاضرنسبت به آن جلالی که در ما ظاهر خواهد شد هیچ است.۱۸
19 The for earnest expectation of the creation the revelation of the sons of God awaits;
زیرا که انتظار خلقت، منتظر ظهورپسران خدا می‌باشد،۱۹
20 To the for futility the creation was subjected, not willingly but because of the [One] having subjected [it], in hope
زیرا خلقت، مطیع بطالت شد، نه به اراده خود، بلکه بخاطر او که آن را مطیع گردانید،۲۰
21 for also itself the creation will be set free from the bondage of decay into the freedom of the glory of the children of God.
در امید که خود خلقت نیز از قیدفساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادی جلال فرزندان خدا شریک شود.۲۱
22 We know for that all the creation groans together and it travails together until now;
زیرا می‌دانیم که تمام خلقت تا الان با هم در آه کشیدن و درد زه می‌باشند.۲۲
23 Not only [so] now, but even ourselves the firstfruit of the Spirit having we ourselves also ourselves in ourselves groan divine adoption as sons awaiting, the redemption of the body of us.
و نه این فقط، بلکه ما نیز که نوبر روح را یافته‌ایم، در خود آه می‌کشیم در انتظارپسرخواندگی یعنی خلاصی جسم خود.۲۳
24 In this for hope we were saved; hope however being seen not is hope; what for sees any (why also *KO*) does he hope for [it]?
زیراکه به امید نجات یافتیم، لکن چون امید دیده شد، دیگر امید نیست، زیرا آنچه کسی بیند چرا دیگردر امید آن باشد؟۲۴
25 If however what not we see we hope for, in patience we await.
اما اگر امید چیزی را داریم که نمی بینیم، با صبر انتظار آن می‌کشیم.۲۵
26 Likewise now also the Spirit joins to help (the *N(k)O*) (weakness *N(K)O*) of us; the for things which (we may pray for *NK(o)*) as it behooves not we know, but Himself the Spirit makes intercession (for *k*) (of us *K*) with groanings inexpressible;
و همچنین روح نیز ضعف ما را مددمی کند، زیرا که آنچه دعا کنیم بطوری که می‌بایدنمی دانیم، لکن خود روح برای ما شفاعت می‌کند به ناله هایی که نمی شود بیان کرد.۲۶
27 The [One] now searching hearts knows what [is] the mindset of the Spirit, because according to God He intercedes for [the] saints.
و او که تفحص کننده دلهاست، فکر روح را می‌داند زیراکه او برای مقدسین برحسب اراده خدا شفاعت می‌کند.۲۷
28 We know now that to those loving God all things works together (God *O*) for good, to those according to [His] purpose called being.
و می‌دانیم که بجهت آنانی که خدا رادوست می‌دارند و بحسب اراده او خوانده شده‌اند، همه‌چیزها برای خیریت (ایشان ) با هم در کار می‌باشند.۲۸
29 For those whom He foreknew, also He predestined [to be] conformed to the image of the Son of Him for to be Him firstborn among many brothers;
زیرا آنانی را که از قبل شناخت، ایشان را نیز پیش معین فرمود تا به صورت پسرش متشکل شوند تا او نخست زاده ازبرادران بسیار باشد.۲۹
30 Those whom then He predestined, these also He called; and whom He called, these also He justified; whom then He justified, these also He glorified.
و آنانی را که از قبل معین فرمود، ایشان را هم خواند و آنانی را که خواندایشان را نیز عادل گردانید و آنانی را که عادل گردانید، ایشان را نیز جلال داد.۳۰
31 What then will we say to these things? If God [is] for us, who [can be] against us?
پس به این چیزها چه گوییم؟ هرگاه خدا باما است کیست به ضد ما؟۳۱
32 He who indeed [his] own Son not spared, but for us all gave up Him, how surely also with Him the [things] all us will He grant?
او که پسر خود رادریغ نداشت، بلکه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود، چگونه با وی همه‌چیز را به ما نخواهدبخشید؟۳۲
33 Who will bring an accusation against [the] elect of God? God [is] who is justifying;
کیست که بر برگزیدگان خدا مدعی شود؟ آیا خدا که عادل کننده است؟۳۳
34 Who [is] the [one] condemning? [For it is] Christ (Jesus *NO*) the [one] having died rather now (also *k*) having been raised up (from dead *O*) who also is at [the] right hand of God, who and is interceding for us.
کیست که بر ایشان فتوا دهد؟ آیا مسیح که مرد بلکه نیزبرخاست، آنکه به‌دست راست خدا هم هست وما را نیز شفاعت می‌کند؟۳۴
35 Who us will separate from the love of Christ? Tribulation or distress or persecution or famine or nakedness or danger or sword?
کیست که ما را ازمحبت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا دلتنگی یاجفا یا قحط یا عریانی یا خطر یا شمشیر؟۳۵
36 Even as it has been written that For the sake of you we face death all the day, we were regarded as sheep of slaughter.
چنانکه مکتوب است که «بخاطر تو تمام روزکشته و مثل گوسفندان ذبحی شمرده می‌شویم.»۳۶
37 But in these things all we more than conquer through the [One who] having loved us;
بلکه در همه این امور از حد زیاده نصرت یافتیم، بوسیله او که ما را محبت نمود.۳۷
38 I have been persuaded for that neither death nor life nor angels nor principalities nor things being present nor things to come nor powers
زیرایقین می‌دانم که نه موت و نه حیات و نه فرشتگان و نه روسا و نه قدرتها و نه چیزهای حال و نه چیزهای آینده۳۸
39 nor height nor depth nor any created thing other will be able us to separate from the love of God in Christ Jesus the Lord of us.
و نه بلندی و نه پستی و نه هیچ مخلوق دیگر قدرت خواهد داشت که ما را ازمحبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا سازد.۳۹

< Romans 8 >