Proverbs 11
1 A deceptive balance, is an abomination to Yahweh, but, a full weight, is his delight.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 When pride cometh, then cometh contempt, but, with the modest, is wisdom.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 The integrity of the upright, shall guide them, but, the crookedness of the treacherous, shall be their ruin.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Wealth, shall not profit, in the day of wrath, but, righteousness, shall deliver from death.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 The righteousness of the blameless, shall smooth his way, but, by his own lawlessness, shall the lawless one, fall.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 The righteousness of the upright, shall deliver them, but, by their own craving, shall the treacherous be captured.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 When the lawless man dieth, his expectation, perisheth, and, the hope of strong men, hath vanished.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 The righteous man, out of distress, is delivered, then cometh a lawless man into his place.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 With the mouth, a profane man destroyeth his neighbour, but, through knowledge, shall righteous men be delivered.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 When it is, well with the righteous, the city, exulteth, When the lawless perish, there is a shout of triumph.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 When the upright are blessed, exalted is the city, but, by the mouth of the lawless, it is overthrown.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 He that sheweth contempt for his neighbour, lacketh sense, but, a man of understanding, observeth silence.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 He that goeth about talebearing, revealeth a secret, but, he that is faithful in spirit, concealeth a matter.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 With no guidance, a people will fall, but, safety, lieth in the greatness of the counsellor.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 He that becometh surety for a stranger, goeth to utter ruin, but, he that hateth striking hands, is secure.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A gracious wife, obtaineth honour, but, the diligent, shall obtain wealth.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 The man of lovingkindness, dealeth well with his own soul, but the cruel man, troubleth his own flesh.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 The lawless man, earneth the wages of falsehood, but, he that soweth righteousness, hath the reward of fidelity.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 A righteous son, [turneth] to life, but, he that pursueth wickedness, to his own death.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 The abomination of Yahweh, are they of perverse heart, but, his delight, are the men of blameless life.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 Hand to hand, the wicked man shall not be held innocent, but, the seed of the righteous, hath been delivered.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 As a ring of gold in the snout of a swine, is a woman of beauty who hath abandoned discretion.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 The desire of the righteous, is only good, the expectation of the lawless, is wrath.
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 There is who scattereth, and increaseth yet more, and who withholdeth of what is due, only to come to want.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 The liberal soul, shall be enriched, and, he that refresheth, shall himself also be refreshed.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 He that keepeth back corn, the populace will curse him, but there is, a blessing, for the head of him that selleth.
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 He that diligently seeketh good, aimeth at favour, but, he that studieth mischief, it shall come on himself.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 He that trusteth in his riches, the same, shall fall, but, like the leaf, shall the righteous break forth.
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 He that troubleth his own house, shall inherit the wind, but, a servant, shall the foolish be, to the wise in heart.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 The fruit of the righteous, is a tree of life, and, he that rescueth souls, is wise.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 Lo! the righteous, in the earth shall be recompensed, how much more the lawless and the sinner.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
