Job 19
1 Then responded Job, and said: —
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 How long will ye grieve my soul? or crush me with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 These ten times, have ye reviled me, Shameless ye wrong me.
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 And even if indeed I have erred, with myself lodgeth mine error.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If indeed, against me, ye must needs magnify yourselves, and plead, against me, my reproach.
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Know, then, that, God, hath overthrown me, and, within his net, enclosed me.
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Lo! I cry—out: Violence! but receive no answer, I cry aloud, but there is no vindication;
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 My way, hath he walled up, that I cannot pass, and, upon my paths, hath he made darkness rest;
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 My glory—from off me, hath he stripped, and hath removed the crown of my head;
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He hath ruined me on every side, and I am gone, and he hath taken away—like a tree—my hope;
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 Yea he hath kindled against me his anger, and accounted me towards him like unto his adversaries;
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 Together, enter his troops and have cast up, against me, their mound, and have encamped all around my tent;
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 My Brethren—from beside me, hath he moved far away, and, mine acquaintance, are wholly estranged from me;
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 Failed me, have my near of kin, and, mine intimate acquaintances, have forgotten me;
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Ye guests of my house and my maidens, A stranger, have ye accounted me, An alien, have I become in their eyes;
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 To mine own servant, I called, and he would not answer, With mine own mouth, I kept entreating him;
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My breath, is strange to my wife, and I am loathsome to the sons of my own mother;
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Even young children, despise me, I rise up, and they speak against me;
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 All the men of mine intimate circle abhor me, and, these whom I loved, have turned against me;
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 Unto my skin and unto my flesh, have my bones cleaved, and I have escaped with the akin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Pity me! pity me! ye, my friends, for, the hand of GOD, hath stricken me!
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Wherefore should ye persecute me as GOD? and, with my flesh, should not he satisfied?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Oh, then, that my words, could be written, Oh that, in a record, they could be inscribed:
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 That, with a stylus of iron and [with] lead, for all time—in the rock, they could be graven!
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 But, I, know that, my redeemer, liveth, and, as the Last over [my] dust, will he arise;
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And, though, after my skin is struck off, this [followeth], yet, apart from my flesh, shall I see GOD:
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Whom, I myself, shall see, on my side, and, mine own eyes, [shall] have looked upon, and not those of a stranger. Exhausted are my deepest desires in my bosom!
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 Surely ye should say—Why should we persecute him? seeing, the root of the matter, is found in me.
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Be ye afraid—on your part—of the face of the sword, because, wrath, [bringeth] the punishments of the sword, to the end ye may know the Almighty.
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
