Psalms 44
1 “For the leader of the music. A psalm of the sons of Korah.” O God! we have heard with our ears, Our fathers have told us, What deeds thou didst in their days, In the days of old.
Guð, við höfum heyrt um máttarverk þín á dögum forfeðra okkar. Þeir hafa sagt:
2 With thine own hand didst thou drive out the nations, And plant our fathers; Thou didst destroy the nations, And cause our fathers to flourish.
Hann rak heiðnu þjóðirnar úr landinu og gaf okkur það, lét Ísrael setjast hér að.
3 For not by their own swords did they gain possession of the land, Nor did their own arms give them victory; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance; For thou didst favor them!
Ekki sigruðu þeir af eigin krafti, heldur vegna máttar þíns og velþóknunar þinnar á þeim.
4 Thou art my king, O God! O send deliverance to Jacob!
Þú ert konungur minn og Guð. Láttu þjóð þína vinna sigur!
5 Through thee we may cast down our enemies; Through thy name we may trample upon our adversaries!
Aðeins í þínum krafti og nafni sigrum við óvininn.
6 I trust not in my bow, Nor can my sword save me.
Vopnin duga skammt, þau tryggja ekki sigur.
7 But it is thou only who savest us from our enemies, And puttest to shame those who hate us!
Aðeins með þinni hjálp getum við sigrað.
8 In God will we glory continually; Yea, we will praise thy name for ever! (Pause)
Guð, aftur og aftur hrósa ég mér af þér. Hvernig get ég þakkað þér sem skyldi!
9 Yet now thou hast cast us off, and put us to shame; Thou goest not forth with our armies.
En þó hefur þú, Drottinn, nú um stund yfirgefið okkur og ekki stutt í orustum.
10 Thou makest us turn back from the enemy, And they who hate us make our goods their prey.
Já, þú hefur barist gegn okkur og við höfum flúið. Óvinir okkar gerðu árás. Þeir rændu og rupluðu.
11 Thou makest us like sheep destined for food, And scatterest us among the nations.
Þú hefur farið með okkur eins og sláturfé, tvístrað okkur meðal þjóðanna.
12 Thou sellest thy people for nought, And increasest not thy wealth by their price.
Þú selur þjóð þína fyrir lítið, metur hana einskis virði.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, A scorn and a derision to those who are around us.
Nágrannarnir hæða okkur og spotta vegna alls sem þú lætur á okkur dynja.
14 Thou makest us a byword among the nations, And causest the people to shake their heads at us.
Þín vegna er „Gyðingur!“háðsyrði og hneyksli meðal þjóðanna, öllum til ama.
15 My ignominy is continually before me, And shame covereth my face,
Ég verð fyrir stöðugum skömmum,
16 On account of the voice of the scoffer and the reviler, And on account of the enemy and the avenger.
mér er formælt og ég fyrirlitinn af hefnigjörnum óvinum.
17 All this hath come upon us; Yet have we not forgotten thee, Nor have we been false to thy covenant.
Og þetta hefur gerst, Drottinn, þrátt fyrir tryggð okkar við þig. Sáttmála þinn höfum við ekki rofið.
18 Our hearts, have not wandered from thee, Nor have our feet gone out of thy path;
Ekki höfum við snúið okkur gegn þér, ekki vikið eitt skref af vegi þínum!
19 Though thou hast crushed us in a land of jackals, And covered us with thick darkness.
Væri svo, gætum við skilið refsingu þína, landauðn og niðdimmu dauðans.
20 If we had forgotten the name of our God, Or stretched forth our hands to a strange God,
Ef við hefðum hætt að tilbiðja Guð og snúið okkur að hjáguðadýrkun,
21 Surely God would search it out; For he knoweth the secrets of the heart.
hefði honum þá ekki verið kunnugt um það? Hann sem þekkir alla hluti og leyndarmál mannanna.
22 But for thy sake we are killed all the day; We are counted as sheep for the slaughter.
En það höfum við ekki gert. Við erum í dauðans hættu fyrir það eitt að þjóna þér! Við erum eins og lömb leidd til slátrunar!
23 Awake! why sleepest thou, O Lord? Arise! cast us not off for ever!
Vakna þú! Rís þú á fætur! Hvers vegna sefur þú, Drottinn? Hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt?
24 Wherefore dost thou hide thy face, And forget our affliction and oppression?
Hvers vegna horfir þú í aðra átt? Af hverju er þér sama um sorg okkar og neyð?
25 Our soul is bowed down to the dust; Our body cleaveth to the earth.
Við erum fallnir og liggjum hér endilangir.
26 Arise, O thou, our strength! And deliver us, for thy mercy's sake!
Rís þú upp, Drottinn, komdu og hjálpaðu okkur! Frelsaðu okkur vegna eilífrar elsku þinnar.
