< Proverbs 29 >

1 He who, being often reproved, hardeneth his neck, Shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 When the righteous are powerful, the people rejoice; But when the wicked beareth rule, the people mourn.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 He who loveth wisdom rejoiceth his father; But he who is a companion of harlots destroyeth his substance.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 A king by equity establisheth a land; But he who receiveth gifts overthroweth it.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 A man who flattereth his neighbor Spreadeth a net for his feet.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 In the transgression of a wicked man there is a snare; But the righteous shall sing and rejoice.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 A righteous man careth for the cause of the poor; A wicked man discerneth not knowledge.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Scoffers kindle a city into a flame; But wise men pacify wrath.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 If a wise man contend in a cause with a fool, Whether he rage or laugh, there will be no rest.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 The bloodthirsty man hateth the upright; But the righteous seek to preserve his life.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 A fool letteth all his anger come out; But a wise man keepeth it back.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 If a ruler listen to words of falsehood, All his servants become wicked.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 The poor man and the oppressor meet together: The LORD giveth light to the eyes of them both.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 The king that judgeth the poor with uprightness, His throne shall be established for ever.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 The rod and reproof give wisdom; But a child left to himself bringeth shame to his mother.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 When the wicked are powerful, transgression increaseth; But the righteous shall see their fall.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Chastise thy son, and he will give thee rest; Yea, he will give delight to thy soul.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Where there is no vision, the people become unruly; But he that keepeth the law, happy is he.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 A servant will not be corrected by words; For, though he understand, he will not obey.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Seest thou a man hasty in his words? There is more hope of a fool than of him.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 He that bringeth up his servant delicately from childhood Shall have him become a son at the last.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 An angry man stirreth up strife, And a passionate man aboundeth in transgression.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 A man's pride will bring him low; But he that is of a humble spirit shall obtain honor.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 He who shareth with a thief hateth himself: He heareth the curse, but maketh no discovery.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 The fear of man bringeth a snare; But whoso putteth his trust in the LORD shall be safe.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Many are they who seek the ruler's favor; But every man's judgment cometh from the LORD.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 As the unjust man is an abomination to the righteous, So the upright in his way is an abomination to the wicked.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

< Proverbs 29 >