Mark 3
1 And he entered again into a synagogue; and there was a man there having a withered hand;
อนนฺตรํ ยีศุ: ปุน รฺภชนคฺฤหํ ปฺรวิษฺฏสฺตสฺมินฺ สฺถาเน ศุษฺกหสฺต เอโก มานว อาสีตฺฯ
2 and they watched him, whether he would heal him on the sabbath, that they might accuse him.
ส วิศฺรามวาเร ตมโรคิณํ กริษฺยติ นเวตฺยตฺร พหวสฺตมฺ อปวทิตุํ ฉิทฺรมเปกฺษิตวนฺต: ฯ
3 And he saith to the man having the withered hand, Stand up in the midst.
ตทา ส ตํ ศุษฺกหสฺตํ มนุษฺยํ ชคาท มธฺยสฺถาเน ตฺวมุตฺติษฺฐฯ
4 And he saith to them, Is it lawful to do good on the sabbath, or to do evil? to save life, or to kill? But they were silent.
ตต: ปรํ ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ วิศฺรามวาเร หิตมหิตํ ตถา หิ ปฺราณรกฺษา วา ปฺราณนาศ เอษำ มเธฺย กึ กรณียํ? กินฺตุ เต นิ: ศพฺทาสฺตสฺถุ: ฯ
5 And looking round on them with anger, being grieved for the hardness of their hearts, he saith to the man, Stretch forth thy hand. And he stretched it forth; and his hand was restored.
ตทา ส เตษามนฺต: กรณานำ กาฐินฺยาทฺเธโต รฺทุ: ขิต: โกฺรธาตฺ จรฺตุทโศ ทฺฤษฺฏวานฺ ตํ มานุษํ คทิตวานฺ ตํ หสฺตํ วิสฺตารย, ตตเสฺตน หเสฺต วิสฺตฺฤเต ตทฺธโสฺต'นฺยหสฺตวทฺ อโรโค ชาต: ฯ
6 And the Pharisees went forth, and immediately had a consultation with the Herodians against him, how they might destroy him.
อถ ผิรูศิน: ปฺรสฺถาย ตํ นาศยิตุํ เหโรทีไย: สห มนฺตฺรยิตุมาเรภิเรฯ
7 And Jesus withdrew with his disciples to the lake; and a great multitude from Galilee, and from Judaea followed;
อเตอว ยีศุสฺตตฺสฺถานํ ปริตฺยชฺย ศิไษฺย: สห ปุน: สาครสมีปํ คต: ;
8 and from Jerusalem, and from Idumaea, and from beyond the Jordan, and the people about Tyre and Sidon, a great multitude, when they heard what great things he was doing, came to him.
ตโต คาลีลฺยิหูทา-ยิรูศาลมฺ-อิโทมฺ-ยรฺทนฺนทีปารสฺถาเนโภฺย โลกสมูหสฺตสฺย ปศฺจาทฺ คต: ; ตทนฺย: โสรสีทโน: สมีปวาสิโลกสมูหศฺจ ตสฺย มหากรฺมฺมณำ วารฺตฺตํ ศฺรุตฺวา ตสฺย สนฺนิธิมาคต: ฯ
9 And he gave direction to his disciples, that a boat should be in readiness for him because of the multitude, that they might not throng him.
ตทา โลกสมูหศฺเจตฺ ตโสฺยปริ ปตติ อิตฺยาศงฺกฺย ส นาวเมกำ นิกเฏ สฺถาปยิตุํ ศิษฺยานาทิษฺฏวานฺฯ
10 For he had healed many, so that as many as had plagues pressed upon him to touch him.
ยโต'เนกมนุษฺยาณามาโรคฺยกรณาทฺ วฺยาธิคฺรสฺตา: สรฺเวฺว ตํ สฺปฺรษฺฏุํ ปรสฺปรํ พเลน ยตฺนวนฺต: ฯ
11 And the unclean spirits, when they saw him, fell down before him, and cried out, saying, Thou art the Son of God.
อปรญฺจ อปวิตฺรภูตาสฺตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตจฺจรณโย: ปติตฺวา โปฺรไจ: โปฺรจุ: , ตฺวมีศฺวรสฺย ปุตฺร: ฯ
12 And he strictly charged them that they should not make him known.
กินฺตุ ส ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปฺย สฺวํ ปริจายิตุํ นิษิทฺธวานฺฯ
13 And he goeth up into the mountain, and calleth to him whom he would; and they came to him.
อนนฺตรํ ส ปรฺวฺวตมารุหฺย ยํ ยํ ปฺรติจฺฉา ตํ ตมาหูตวานฺ ตตเสฺต ตตฺสมีปมาคตา: ฯ
14 And he appointed twelve to be with him, and whom he might send forth to preach,
ตทา ส ทฺวาทศชนานฺ เสฺวน สห สฺถาตุํ สุสํวาทปฺรจาราย เปฺรริตา ภวิตุํ
15 and to have authority to cast out demons. And he appointed the twelve,
สรฺวฺวปฺรการวฺยาธีนำ ศมนกรณาย ปฺรภาวํ ปฺราปฺตุํ ภูตานฺ ตฺยาชยิตุญฺจ นิยุกฺตวานฺฯ
16 and Simon he surnamed Peter;
เตษำ นามานีมานิ, ศิโมนฺ สิวทิปุโตฺร
17 and James the son of Zebedee, and John the brother of James; and he surnamed them Boanerges, that is, Sons of thunder;
ยากูพฺ ตสฺย ภฺราตา โยหนฺ จ อานฺทฺริย: ผิลิโป พรฺถลมย: ,
18 and Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alphaeus, and Thaddaeus, and Simon of Cana,
มถี โถมา จ อาลฺผียปุโตฺร ยากูพฺ ถทฺทีย: กินานีย: ศิโมนฺ ยสฺตํ ปรหเสฺตษฺวรฺปยิษฺยติ ส อีษฺกริโยตียยิหูทาศฺจฯ
19 and Judas Iscariot, who betrayed him. And he cometh into the house.
ส ศิโมเน ปิตร อิตฺยุปนาม ทเทา ยากูโพฺยหนฺภฺยำ จ พิเนริคิศฺ อรฺถโต เมฆนาทปุตฺราวิตฺยุปนาม ทเทาฯ
20 And again a multitude cometh together, so that they could not so much as eat bread.
อนนฺตรํ เต นิเวศนํ คตา: , กินฺตุ ตตฺราปิ ปุนรฺมหานฺ ชนสมาคโม 'ภวตฺ ตสฺมาตฺเต โภกฺตุมปฺยวกาศํ น ปฺราปฺตา: ฯ
21 And his relations hearing of it went out to lay hold of him; for they said, He is beside himself.
ตตสฺตสฺย สุหฺฤโลฺลกา อิมำ วารฺตฺตำ ปฺราปฺย ส หตชฺญาโนภูทฺ อิติ กถำ กถยิตฺวา ตํ ธฺฤตฺวาเนตุํ คตา: ฯ
22 And the scribes who came down from Jerusalem said, He hath Beelzebul; and, He casteth out the demons through the prince of the demons.
อปรญฺจ ยิรูศาลม อาคตา เย เย'ธฺยาปกาเสฺต ชคทุรยํ ปุรุโษ ภูตปตฺยาพิษฺฏเสฺตน ภูตปตินา ภูตานฺ ตฺยาชยติฯ
23 And calling them to him, he said to them in parables: How can Satan cast out Satan?
ตตสฺตานาหูย ยีศุ รฺทฺฤษฺฏานฺไต: กถำ กถิตวานฺ ไศตานฺ กถํ ไศตานํ ตฺยาชยิตุํ ศกฺโนติ?
24 And if a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand;
กิญฺจน ราชฺยํ ยทิ สฺววิโรเธน ปฺฤถคฺ ภวติ ตรฺหิ ตทฺ ราชฺยํ สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติฯ
25 and if a house be divided against itself, that house will not be able to stand;
ตถา กสฺยาปิ ปริวาโร ยทิ ปรสฺปรํ วิโรธี ภวติ ตรฺหิ โสปิ ปริวาร: สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติฯ
26 and if Satan rise up against himself, he is divided, and cannot stand, but hath an end.
ตทฺวตฺ ไศตานฺ ยทิ สฺววิปกฺษตยา อุตฺติษฺฐนฺ ภินฺโน ภวติ ตรฺหิ โสปิ สฺถิรํ สฺถาตุํ น ศกฺโนติ กินฺตูจฺฉินฺโน ภวติฯ
27 Moreover, no one can enter into a strong man's house, and plunder his goods, unless he first bind the strong man; and then he will plunder his house.
อปรญฺจ ปฺรพลํ ชนํ ปฺรถมํ น พทฺธา โกปิ ตสฺย คฺฤหํ ปฺรวิศฺย ทฺรวฺยาณิ ลุณฺฐยิตุํ น ศกฺโนติ, ตํ พทฺไวฺวว ตสฺย คฺฤหสฺย ทฺรวฺยาณิ ลุณฺฐยิตุํ ศกฺโนติฯ
28 Truly do I say to you, All sins will be forgiven the sons of men, and the blasphemies wherewith they shall blaspheme;
อโตเหโต รฺยุษฺมภฺยมหํ สตฺยํ กถยามิ มนุษฺยาณำ สนฺตานา ยานิ ยานิ ปาปานีศฺวรนินฺทาญฺจ กุรฺวฺวนฺติ เตษำ ตตฺสรฺเวฺวษามปราธานำ กฺษมา ภวิตุํ ศกฺโนติ,
30 Because they said, He hath an unclean spirit.
ตสฺยาปวิตฺรภูโต'สฺติ เตษาเมตตฺกถาเหโต: ส อิตฺถํ กถิตวานฺฯ
31 And his mother and his brothers came; and, standing without, sent to him, to call him.
อถ ตสฺย มาตา ภฺราตฺฤคณศฺจาคตฺย พหิสฺติษฺฐนโต โลกานฺ เปฺรษฺย ตมาหูตวนฺต: ฯ
32 And a multitude was sitting about him; and they say to him, Lo! thy mother and thy brothers and thy sisters are without, seeking for thee.
ตตสฺตตฺสนฺนิเธา สมุปวิษฺฏา โลกาสฺตํ พภาษิเร ปศฺย พหิสฺตว มาตา ภฺราตรศฺจ ตฺวามฺ อนฺวิจฺฉนฺติฯ
33 And he answering saith to them, Who is my mother, and my brothers?
ตทา ส ตานฺ ปฺรตฺยุวาจ มม มาตา กา ภฺราตโร วา เก? ตต: ปรํ ส สฺวมีโปปวิษฺฏานฺ ศิษฺยานฺ ปฺรติ อวโลกนํ กฺฤตฺวา กถยามาส
34 And looking round on those who sat about him, he saith, Behold my mother and my brothers.
ปศฺยไตเต มม มาตา ภฺราตรศฺจฯ
35 Whoever shall do the will of God, he is my brother, and sister, and mother.
ย: กศฺจิทฺ อีศฺวรเสฺยษฺฏำ กฺริยำ กโรติ ส เอว มม ภฺราตา ภคินี มาตา จฯ
