Luke 20
1 It happened on one of those days, as he was teaching the people in the temple and preaching the Good News, that the chief priests and scribes came to him with the elders.
১অথৈকদা যীশু ৰ্মনিদৰে সুসংৱাদং প্ৰচাৰযন্ লোকানুপদিশতি, এতৰ্হি প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাঃ প্ৰাঞ্চশ্চ তন্নিকটমাগত্য পপ্ৰচ্ছুঃ
2 They asked him, "Tell us: by what authority do you do these things? Or who is giving you this authority?"
২কযাজ্ঞযা ৎৱং কৰ্ম্মাণ্যেতানি কৰোষি? কো ৱা ৎৱামাজ্ঞাপযৎ? তদস্মান্ ৱদ|
3 He answered them, "I also will ask you one question. Tell me:
৩স প্ৰত্যুৱাচ, তৰ্হি যুষ্মানপি কথামেকাং পৃচ্ছামি তস্যোত্তৰং ৱদত|
4 the baptism of John, was it from heaven, or from man?"
৪যোহনো মজ্জনম্ ঈশ্ৱৰস্য মানুষাণাং ৱাজ্ঞাতো জাতং?
5 They reasoned with themselves, saying, "If we say, 'From heaven,' he will say, 'Why did you not believe him?'
৫ততস্তে মিথো ৱিৱিচ্য জগদুঃ, যদীশ্ৱৰস্য ৱদামস্তৰ্হি তং কুতো ন প্ৰত্যৈত স ইতি ৱক্ষ্যতি|
6 But if we say, 'From man,' all the people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet."
৬যদি মনুষ্যস্যেতি ৱদামস্তৰ্হি সৰ্ৱ্ৱে লোকা অস্মান্ পাষাণৈ ৰ্হনিষ্যন্তি যতো যোহন্ ভৱিষ্যদ্ৱাদীতি সৰ্ৱ্ৱে দৃঢং জানন্তি|
7 They answered that they did not know where it was from.
৭অতএৱ তে প্ৰত্যূচুঃ কস্যাজ্ঞযা জাতম্ ইতি ৱক্তুং ন শক্নুমঃ|
8 Jesus said to them, "Neither will I tell you by what authority I do these things."
৮তদা যীশুৰৱদৎ তৰ্হি কযাজ্ঞযা কৰ্ম্মাণ্যেতাতি কৰোমীতি চ যুষ্মান্ ন ৱক্ষ্যামি|
9 He began to tell the people this parable. "A man planted a vineyard, and rented it out to some farmers, and went on a journey for a long time.
৯অথ লোকানাং সাক্ষাৎ স ইমাং দৃষ্টান্তকথাং ৱক্তুমাৰেভে, কশ্চিদ্ দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰং কৃৎৱা তৎ ক্ষেত্ৰং কৃষীৱলানাং হস্তেষু সমৰ্প্য বহুকালাৰ্থং দূৰদেশং জগাম|
10 At the proper season, he sent a servant to the farmers to collect his share of the fruit of the vineyard. But the farmers beat him, and sent him away empty.
১০অথ ফলকালে ফলানি গ্ৰহীতু কৃষীৱলানাং সমীপে দাসং প্ৰাহিণোৎ কিন্তু কৃষীৱলাস্তং প্ৰহৃত্য ৰিক্তহস্তং ৱিসসৰ্জুঃ|
11 He sent yet another servant, and they also beat him, and treated him shamefully, and sent him away empty.
১১ততঃ সোধিপতিঃ পুনৰন্যং দাসং প্ৰেষযামাস, তে তমপি প্ৰহৃত্য কুৱ্যৱহৃত্য ৰিক্তহস্তং ৱিসসৃজুঃ|
12 He sent yet a third, and they also wounded him, and threw him out.
১২ততঃ স তৃতীযৱাৰম্ অন্যং প্ৰাহিণোৎ তে তমপি ক্ষতাঙ্গং কৃৎৱা বহি ৰ্নিচিক্ষিপুঃ|
13 The lord of the vineyard said, 'What am I to do? I will send my beloved son. It may be that they will respect him.'
১৩তদা ক্ষেত্ৰপতি ৰ্ৱিচাৰযামাস, মমেদানীং কিং কৰ্ত্তৱ্যং? মম প্ৰিযে পুত্ৰে প্ৰহিতে তে তমৱশ্যং দৃষ্ট্ৱা সমাদৰিষ্যন্তে|
14 "But when the farmers saw him, they reasoned among themselves, saying, 'This is the heir. Let us kill him, that the inheritance may be ours.'
১৪কিন্তু কৃষীৱলাস্তং নিৰীক্ষ্য পৰস্পৰং ৱিৱিচ্য প্ৰোচুঃ, অযমুত্তৰাধিকাৰী আগচ্ছতৈনং হন্মস্ততোধিকাৰোস্মাকং ভৱিষ্যতি|
15 They threw him out of the vineyard, and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?
১৫ততস্তে তং ক্ষেত্ৰাদ্ বহি ৰ্নিপাত্য জঘ্নুস্তস্মাৎ স ক্ষেত্ৰপতিস্তান্ প্ৰতি কিং কৰিষ্যতি?
16 He will come and destroy these farmers, and will give the vineyard to others." When they heard it, they said, "May it never be."
১৬স আগত্য তান্ কৃষীৱলান্ হৎৱা পৰেষাং হস্তেষু তৎক্ষেত্ৰং সমৰ্পযিষ্যতি; ইতি কথাং শ্ৰুৎৱা তে ঽৱদন্ এতাদৃশী ঘটনা ন ভৱতু|
17 But he looked at them, and said, "Then what is this that is written, 'The stone which the builders rejected, the same was made the chief cornerstone?'
১৭কিন্তু যীশুস্তানৱলোক্য জগাদ, তৰ্হি, স্থপতযঃ কৰিষ্যন্তি গ্ৰাৱাণং যন্তু তুচ্ছকং| প্ৰধানপ্ৰস্তৰঃ কোণে স এৱ হি ভৱিষ্যতি| এতস্য শাস্ত্ৰীযৱচনস্য কিং তাৎপৰ্য্যং?
18 Everyone who falls on that stone will be broken to pieces; but on whomever it falls, it will crush him."
১৮অপৰং তৎপাষাণোপৰি যঃ পতিষ্যতি স ভংক্ষ্যতে কিন্তু যস্যোপৰি স পাষাণঃ পতিষ্যতি স তেন ধূলিৱচ্ চূৰ্ণীভৱিষ্যতি|
19 The chief priests and the scribes sought to lay hands on him that very hour, but they feared the people—for they knew he had spoken this parable against them.
১৯সোস্মাকং ৱিৰুদ্ধং দৃষ্টান্তমিমং কথিতৱান্ ইতি জ্ঞাৎৱা প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ তদৈৱ তং ধৰ্তুং ৱৱাঞ্ছুঃ কিন্তু লোকেভ্যো বিভ্যুঃ|
20 They watched him, and sent out spies, who pretended to be righteous, that they might trap him in something he said, so as to deliver him up to the power and authority of the governor.
২০অতএৱ তং প্ৰতি সতৰ্কাঃ সন্তঃ কথং তদ্ৱাক্যদোষং ধৃৎৱা তং দেশাধিপস্য সাধুৱেশধাৰিণশ্চৰান্ তস্য সমীপে প্ৰেষযামাসুঃ|
21 They asked him, "Teacher, we know that you say and teach what is right, and are not partial to anyone, but truly teach the way of God.
২১তদা তে তং পপ্ৰচ্ছুঃ, হে উপদেশক ভৱান্ যথাৰ্থং কথযন্ উপদিশতি, কমপ্যনপেক্ষ্য সত্যৎৱেনৈশ্ৱৰং মাৰ্গমুপদিশতি, ৱযমেতজ্জানীমঃ|
22 Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?"
২২কৈসৰৰাজায কৰোস্মাভি ৰ্দেযো ন ৱা?
23 But he perceived their craftiness, and said to them,
২৩স তেষাং ৱঞ্চনং জ্ঞাৎৱাৱদৎ কুতো মাং পৰীক্ষধ্ৱে? মাং মুদ্ৰামেকং দৰ্শযত|
24 "Show me a denarius. Whose image and inscription are on it?" They answered, "Caesar's."
২৪ইহ লিখিতা মূৰ্তিৰিযং নাম চ কস্য? তেঽৱদন্ কৈসৰস্য|
25 He said to them, "Then give to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's."
২৫তদা স উৱাচ, তৰ্হি কৈসৰস্য দ্ৰৱ্যং কৈসৰায দত্ত; ঈশ্ৱৰস্য তু দ্ৰৱ্যমীশ্ৱৰায দত্ত|
26 They weren't able to trap him in his words before the people. And amazed at his answer, they fell silent.
২৬তস্মাল্লোকানাং সাক্ষাৎ তৎকথাযাঃ কমপি দোষং ধৰ্তুমপ্ৰাপ্য তে তস্যোত্তৰাদ্ আশ্চৰ্য্যং মন্যমানা মৌনিনস্তস্থুঃ|
27 Some of the Sadducees came to him, those who deny that there is a resurrection.
২৭অপৰঞ্চ শ্মশানাদুত্থানানঙ্গীকাৰিণাং সিদূকিনাং কিযন্তো জনা আগত্য তং পপ্ৰচ্ছুঃ,
28 They asked him, "Teacher, Moses wrote to us that if a man's brother dies having a wife, and he is childless, his brother should take the wife, and raise up children for his brother.
২৮হে উপদেশক শাস্ত্ৰে মূসা অস্মান্ প্ৰতীতি লিলেখ যস্য ভ্ৰাতা ভাৰ্য্যাযাং সত্যাং নিঃসন্তানো ম্ৰিযতে স তজ্জাযাং ৱিৱহ্য তদ্ৱংশম্ উৎপাদযিষ্যতি|
29 There were therefore seven brothers. The first took a wife, and died childless.
২৯তথাচ কেচিৎ সপ্ত ভ্ৰাতৰ আসন্ তেষাং জ্যেষ্ঠো ভ্ৰাতা ৱিৱহ্য নিৰপত্যঃ প্ৰাণান্ জহৌ|
30 The second and
৩০অথ দ্ৱিতীযস্তস্য জাযাং ৱিৱহ্য নিৰপত্যঃ সন্ মমাৰ| তৃতীযশ্চ তামেৱ ৱ্যুৱাহ;
31 the third took her, and likewise the seven all left no children, and died.
৩১ইত্থং সপ্ত ভ্ৰাতৰস্তামেৱ ৱিৱহ্য নিৰপত্যাঃ সন্তো মম্ৰুঃ|
32 Afterward the woman also died.
৩২শেষে সা স্ত্ৰী চ মমাৰ|
33 Therefore in the resurrection whose wife of them will she be? For the seven had her as a wife."
৩৩অতএৱ শ্মশানাদুত্থানকালে তেষাং সপ্তজনানাং কস্য সা ভাৰ্য্যা ভৱিষ্যতি? যতঃ সা তেষাং সপ্তানামেৱ ভাৰ্য্যাসীৎ|
৩৪তদা যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, এতস্য জগতো লোকা ৱিৱহন্তি ৱাগ্দত্তাশ্চ ভৱন্তি (aiōn g165)
35 But those who are regarded as worthy of a place in that age and the resurrection from the dead neither marry nor are given to someone to marry. (aiōn g165)
৩৫কিন্তু যে তজ্জগৎপ্ৰাপ্তিযোগ্যৎৱেন গণিতাং ভৱিষ্যন্তি শ্মশানাচ্চোত্থাস্যন্তি তে ন ৱিৱহন্তি ৱাগ্দত্তাশ্চ ন ভৱন্তি, (aiōn g165)
36 For they cannot die any more, for they are like the angels, and are children of God, being children of the resurrection.
৩৬তে পুন ৰ্ন ম্ৰিযন্তে কিন্তু শ্মশানাদুত্থাপিতাঃ সন্ত ঈশ্ৱৰস্য সন্তানাঃ স্ৱৰ্গীযদূতানাং সদৃশাশ্চ ভৱন্তি|
37 But that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord 'The God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.'
৩৭অধিকন্তু মূসাঃ স্তম্বোপাখ্যানে পৰমেশ্ৱৰ ঈব্ৰাহীম ঈশ্ৱৰ ইস্হাক ঈশ্ৱৰো যাকূবশ্চেশ্ৱৰ ইত্যুক্ত্ৱা মৃতানাং শ্মশানাদ্ উত্থানস্য প্ৰমাণং লিলেখ|
38 Now he is not the God of the dead, but of the living, for all are alive to him."
৩৮অতএৱ য ঈশ্ৱৰঃ স মৃতানাং প্ৰভু ৰ্ন কিন্তু জীৱতামেৱ প্ৰভুঃ, তন্নিকটে সৰ্ৱ্ৱে জীৱন্তঃ সন্তি|
39 Some of the scribes answered, "Teacher, you speak well."
৩৯ইতি শ্ৰুৎৱা কিযন্তোধ্যাপকা ঊচুঃ, হে উপদেশক ভৱান্ ভদ্ৰং প্ৰত্যুক্তৱান্|
40 They did not dare to ask him any more questions.
৪০ইতঃ পৰং তং কিমপি প্ৰষ্টং তেষাং প্ৰগল্ভতা নাভূৎ|
41 He said to them, "Why do they say that the Christ is David's son?
৪১পশ্চাৎ স তান্ উৱাচ, যঃ খ্ৰীষ্টঃ স দাযূদঃ সন্তান এতাং কথাং লোকাঃ কথং কথযন্তি?
42 David himself says in the scroll of Psalms, 'The Lord said to my Lord, "Sit at my right hand,
৪২যতঃ মম প্ৰভুমিদং ৱাক্যমৱদৎ পৰমেশ্ৱৰঃ| তৱ শত্ৰূনহং যাৱৎ পাদপীঠং কৰোমি ন| তাৱৎ কালং মদীযে ৎৱং দক্ষপাৰ্শ্ৱ উপাৱিশ|
43 until I make your enemies the footstool of your feet."'
৪৩ইতি কথাং দাযূদ্ স্ৱযং গীতগ্ৰন্থেঽৱদৎ|
44 "David therefore calls him Lord, so how is he his son?"
৪৪অতএৱ যদি দাযূদ্ তং প্ৰভুং ৱদতি, তৰ্হি স কথং তস্য সন্তানো ভৱতি?
45 In the hearing of all the people, he said to his disciples,
৪৫পশ্চাদ্ যীশুঃ সৰ্ৱ্ৱজনানাং কৰ্ণগোচৰে শিষ্যানুৱাচ,
46 "Beware of the scribes, who like to walk in long robes, and love greetings in the marketplaces, the best seats in the synagogues, and the best places at feasts;
৪৬যেঽধ্যাপকা দীৰ্ঘপৰিচ্ছদং পৰিধায ভ্ৰমন্তি, হট্টাপণযো ৰ্নমস্কাৰে ভজনগেহস্য প্ৰোচ্চাসনে ভোজনগৃহস্য প্ৰধানস্থানে চ প্ৰীযন্তে
47 who devour widows' houses, and for a pretense make long prayers: these will receive greater condemnation."
৪৭ৱিধৱানাং সৰ্ৱ্ৱস্ৱং গ্ৰসিৎৱা ছলেন দীৰ্ঘকালং প্ৰাৰ্থযন্তে চ তেষু সাৱধানা ভৱত, তেষামুগ্ৰদণ্ডো ভৱিষ্যতি|
