Luke 19
1 He entered and was passing through Jericho.
১যদা যীশু ৰ্যিৰীহোপুৰং প্ৰৱিশ্য তন্মধ্যেন গচ্ছংস্তদা
2 And look, there was a man named Zacchaeus. He was a chief tax collector, and he was rich.
২সক্কেযনামা কৰসঞ্চাযিনাং প্ৰধানো ধনৱানেকো
3 He was trying to see who Jesus was, and could not because of the crowd, because he was short.
৩যীশুঃ কীদৃগিতি দ্ৰষ্টুং চেষ্টিতৱান্ কিন্তু খৰ্ৱ্ৱৎৱাল্লোকসংঘমধ্যে তদ্দৰ্শনমপ্ৰাপ্য
4 He ran on ahead, and climbed up into a sycamore tree to see him, for he was to pass that way.
৪যেন পথা স যাস্যতি তৎপথেঽগ্ৰে ধাৱিৎৱা তং দ্ৰষ্টুম্ উডুম্বৰতৰুমাৰুৰোহ|
5 And as he came to the place, looking up, Jesus saw him, and said to him, "Zacchaeus, hurry and come down, for today I must stay at your house."
৫পশ্চাদ্ যীশুস্তৎস্থানম্ ইৎৱা ঊৰ্দ্ধ্ৱং ৱিলোক্য তং দৃষ্ট্ৱাৱাদীৎ, হে সক্কেয ৎৱং শীঘ্ৰমৱৰোহ মযাদ্য ৎৱদ্গেহে ৱস্তৱ্যং|
6 He hurried, came down, and received him joyfully.
৬ততঃ স শীঘ্ৰমৱৰুহ্য সাহ্লাদং তং জগ্ৰাহ|
7 And when they saw it, they all murmured, saying, "He has gone in to lodge with a man who is a sinner."
৭তদ্ দৃষ্ট্ৱা সৰ্ৱ্ৱে ৱিৱদমানা ৱক্তুমাৰেভিৰে, সোতিথিৎৱেন দুষ্টলোকগৃহং গচ্ছতি|
8 And Zacchaeus stood and said to the Lord, "Look, Lord, half of my goods I give to the poor. If I have wrongfully exacted anything of anyone, I restore four times as much."
৮কিন্তু সক্কেযো দণ্ডাযমানো ৱক্তুমাৰেভে, হে প্ৰভো পশ্য মম যা সম্পত্তিৰস্তি তদৰ্দ্ধং দৰিদ্ৰেভ্যো দদে, অপৰম্ অন্যাযং কৃৎৱা কস্মাদপি যদি কদাপি কিঞ্চিৎ মযা গৃহীতং তৰ্হি তচ্চতুৰ্গুণং দদামি|
9 Jesus said to him, "Today, salvation has come to this house, because he also is a son of Abraham.
৯তদা যীশুস্তমুক্তৱান্ অযমপি ইব্ৰাহীমঃ সন্তানোঽতঃ কাৰণাদ্ অদ্যাস্য গৃহে ত্ৰাণমুপস্থিতং|
10 For the Son of Man came to seek and to save that which was lost."
১০যদ্ হাৰিতং তৎ মৃগযিতুং ৰক্ষিতুঞ্চ মনুষ্যপুত্ৰ আগতৱান্|
11 As they heard these things, he went on and told a parable, because he was near Jerusalem, and they supposed that the Kingdom of God would be revealed immediately.
১১অথ স যিৰূশালমঃ সমীপ উপাতিষ্ঠদ্ ঈশ্ৱৰৰাজৎৱস্যানুষ্ঠানং তদৈৱ ভৱিষ্যতীতি লোকৈৰন্ৱভূযত, তস্মাৎ স শ্ৰোতৃভ্যঃ পুনৰ্দৃষ্টান্তকথাম্ উত্থাপ্য কথযামাস|
12 He said therefore, "A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.
১২কোপি মহাল্লোকো নিজাৰ্থং ৰাজৎৱপদং গৃহীৎৱা পুনৰাগন্তুং দূৰদেশং জগাম|
13 He called ten servants of his, and gave them ten mina coins, and told them, 'Conduct business until I come.'
১৩যাত্ৰাকালে নিজান্ দশদাসান্ আহূয দশস্ৱৰ্ণমুদ্ৰা দত্ত্ৱা মমাগমনপৰ্য্যন্তং ৱাণিজ্যং কুৰুতেত্যাদিদেশ|
14 But his citizens hated him, and sent an envoy after him, saying, 'We do not want this man to reign over us.'
১৪কিন্তু তস্য প্ৰজাস্তমৱজ্ঞায মনুষ্যমেনম্ অস্মাকমুপৰি ৰাজৎৱং ন কাৰযিৱ্যাম ইমাং ৱাৰ্ত্তাং তন্নিকটে প্ৰেৰযামাসুঃ|
15 "It happened when he had come back again, having received the kingdom, that he commanded these servants, to whom he had given the money, to be called to him, that he might know what they had gained by conducting business.
১৫অথ স ৰাজৎৱপদং প্ৰাপ্যাগতৱান্ একৈকো জনো বাণিজ্যেন কিং লব্ধৱান্ ইতি জ্ঞাতুং যেষু দাসেষু মুদ্ৰা অৰ্পযৎ তান্ আহূযানেতুম্ আদিদেশ|
16 The first came before him, saying, 'Lord, your mina has made ten more minas.'
১৬তদা প্ৰথম আগত্য কথিতৱান্, হে প্ৰভো তৱ তযৈকযা মুদ্ৰযা দশমুদ্ৰা লব্ধাঃ|
17 "And he said to him, 'Well done, good servant. Because you were faithful with very little, you will have authority over ten cities.'
১৭ততঃ স উৱাচ ৎৱমুত্তমো দাসঃ স্ৱল্পেন ৱিশ্ৱাস্যো জাত ইতঃ কাৰণাৎ ৎৱং দশনগৰাণাম্ অধিপো ভৱ|
18 "The second came, saying, 'Your mina, Lord, has made five minas.'
১৮দ্ৱিতীয আগত্য কথিতৱান্, হে প্ৰভো তৱৈকযা মুদ্ৰযা পঞ্চমুদ্ৰা লব্ধাঃ|
19 "So he said to him, 'And you are to be over five cities.'
১৯ততঃ স উৱাচ, ৎৱং পঞ্চানাং নগৰাণামধিপতি ৰ্ভৱ|
20 Another came, saying, 'Lord, look, your mina, which I kept laid away in a handkerchief,
২০ততোন্য আগত্য কথযামাস, হে প্ৰভো পশ্য তৱ যা মুদ্ৰা অহং ৱস্ত্ৰে বদ্ধ্ৱাস্থাপযং সেযং|
21 for I feared you, because you are an exacting man. You take up that which you did not lay down, and reap that which you did not sow.'
২১ৎৱং কৃপণো যন্নাস্থাপযস্তদপি গৃহ্লাসি, যন্নাৱপস্তদেৱ চ ছিনৎসি ততোহং ৎৱত্তো ভীতঃ|
22 "He said to him, 'Out of your own mouth will I judge you, you wicked servant. You knew that I am an exacting man, taking up that which I did not lay down, and reaping that which I did not sow.
২২তদা স জগাদ, ৰে দুষ্টদাস তৱ ৱাক্যেন ৎৱাং দোষিণং কৰিষ্যামি, যদহং নাস্থাপযং তদেৱ গৃহ্লামি, যদহং নাৱপঞ্চ তদেৱ ছিনদ্মি, এতাদৃশঃ কৃপণোহমিতি যদি ৎৱং জানাসি,
23 Then why did you not deposit my money in the bank, and at my coming, I might have earned interest on it?'
২৩তৰ্হি মম মুদ্ৰা বণিজাং নিকটে কুতো নাস্থাপযঃ? তযা কৃতেঽহম্ আগত্য কুসীদেন সাৰ্দ্ধং নিজমুদ্ৰা অপ্ৰাপ্স্যম্|
24 He said to those who stood by, 'Take the mina away from him, and give it to him who has the ten minas.'
২৪পশ্চাৎ স সমীপস্থান্ জনান্ আজ্ঞাপযৎ অস্মাৎ মুদ্ৰা আনীয যস্য দশমুদ্ৰাঃ সন্তি তস্মৈ দত্ত|
25 "They said to him, 'Lord, he has ten minas.'
২৫তে প্ৰোচুঃ প্ৰভোঽস্য দশমুদ্ৰাঃ সন্তি|
26 'For I tell you that to everyone who has, will more be given; but from him who does not have, even that which he has will be taken away.
২৬যুষ্মানহং ৱদামি যস্যাশ্ৰযে ৱদ্ধতে ঽধিকং তস্মৈ দাযিষ্যতে, কিন্তু যস্যাশ্ৰযে ন ৱৰ্দ্ধতে তস্য যদ্যদস্তি তদপি তস্মান্ নাযিষ্যতে|
27 But bring those enemies of mine who did not want me to reign over them here, and kill them before me.'"
২৭কিন্তু মমাধিপতিৎৱস্য ৱশৎৱে স্থাতুম্ অসম্মন্যমানা যে মম ৰিপৱস্তানানীয মম সমক্ষং সংহৰত|
28 Having said these things, he went on ahead, going up to Jerusalem.
২৮ইত্যুপদেশকথাং কথযিৎৱা সোগ্ৰগঃ সন্ যিৰূশালমপুৰং যযৌ|
29 It happened, when he drew near to Bethphage and Bethany, at the mountain that is called Olivet, he sent two of the disciples,
২৯ততো বৈৎফগীবৈথনীযাগ্ৰামযোঃ সমীপে জৈতুনাদ্ৰেৰন্তিকম্ ইৎৱা শিষ্যদ্ৱযম্ ইত্যুক্ত্ৱা প্ৰেষযামাস,
30 saying, "Go your way into the village on the other side, in which, as you enter, you will find a colt tied, whereon no one ever yet sat. Untie it, and bring it.
৩০যুৱামমুং সম্মুখস্থগ্ৰামং প্ৰৱিশ্যৈৱ যং কোপি মানুষঃ কদাপি নাৰোহৎ তং গৰ্দ্দভশাৱকং বদ্ধং দ্ৰক্ষ্যথস্তং মোচযিৎৱানযতং|
31 If anyone asks you, 'Why are you untying it?' say to him: 'Because the Lord needs it.'"
৩১তত্ৰ কুতো মোচযথঃ? ইতি চেৎ কোপি ৱক্ষ্যতি তৰ্হি ৱক্ষ্যথঃ প্ৰভেৰত্ৰ প্ৰযোজনম্ আস্তে|
32 Those who were sent went away, and found things just as he had told them.
৩২তদা তৌ প্ৰৰিতৌ গৎৱা তৎকথানুসাৰেণ সৰ্ৱ্ৱং প্ৰাপ্তৌ|
33 As they were untying the colt, its owners said to them, "Why are you untying the colt?"
৩৩গৰ্দভশাৱকমোচনকালে তৎৱামিন ঊচুঃ, গৰ্দভশাৱকং কুতো মোচযথঃ?
34 They said, "Because the Lord needs it."
৩৪তাৱূচতুঃ প্ৰভোৰত্ৰ প্ৰযোজনম্ আস্তে|
35 They brought it to Jesus. They threw their cloaks on the colt, and set Jesus on them.
৩৫পশ্চাৎ তৌ তং গৰ্দভশাৱকং যীশোৰন্তিকমানীয তৎপৃষ্ঠে নিজৱসনানি পাতযিৎৱা তদুপৰি যীশুমাৰোহযামাসতুঃ|
36 As he went, they spread their cloaks in the way.
৩৬অথ যাত্ৰাকালে লোকাঃ পথি স্ৱৱস্ত্ৰাণি পাতযিতুম্ আৰেভিৰে|
37 As he was now getting near, at the descent of the Mount of Olives, the whole crowd of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works which they had seen,
৩৭অপৰং জৈতুনাদ্ৰেৰুপত্যকাম্ ইৎৱা শিষ্যসংঘঃ পূৰ্ৱ্ৱদৃষ্টানি মহাকৰ্ম্মাণি স্মৃৎৱা,
38 saying, "Blessed is the King who comes in the name of the Lord. Peace in heaven, and glory in the highest."
৩৮যো ৰাজা প্ৰভো ৰ্নাম্নাযাতি স ধন্যঃ স্ৱৰ্গে কুশলং সৰ্ৱ্ৱোচ্চে জযধ্ৱনি ৰ্ভৱতু, কথামেতাং কথযিৎৱা সানন্দম্ উচৈৰীশ্ৱৰং ধন্যং ৱক্তুমাৰেভে|
39 Some of the Pharisees from the crowd said to him, "Teacher, rebuke your disciples."
৩৯তদা লোকাৰণ্যমধ্যস্থাঃ কিযন্তঃ ফিৰূশিনস্তৎ শ্ৰুৎৱা যীশুং প্ৰোচুঃ, হে উপদেশক স্ৱশিষ্যান্ তৰ্জয|
40 He answered them, "I tell you that if these were silent, the stones would cry out."
৪০স উৱাচ, যুষ্মানহং ৱদামি যদ্যমী নীৰৱাস্তিষ্ঠন্তি তৰ্হি পাষাণা উচৈঃ কথাঃ কথযিষ্যন্তি|
41 When he drew near, he saw the city and wept over it,
৪১পশ্চাৎ তৎপুৰান্তিকমেত্য তদৱলোক্য সাশ্ৰুপাতং জগাদ,
42 saying, "If you, even you, had known today the things that make for peace. But now, they are hidden from your eyes.
৪২হা হা চেৎ ৎৱমগ্ৰেঽজ্ঞাস্যথাঃ, তৱাস্মিন্নেৱ দিনে ৱা যদি স্ৱমঙ্গলম্ উপালপ্স্যথাঃ, তৰ্হ্যুত্তমম্ অভৱিষ্যৎ, কিন্তু ক্ষণেস্মিন্ তত্তৱ দৃষ্টেৰগোচৰম্ ভৱতি|
43 For the days will come on you, when your enemies will throw up a barricade against you, surround you, hem you in on every side,
৪৩ৎৱং স্ৱত্ৰাণকালে ন মনো ন্যধত্থা ইতি হেতো ৰ্যৎকালে তৱ ৰিপৱস্ত্ৱাং চতুৰ্দিক্ষু প্ৰাচীৰেণ ৱেষ্টযিৎৱা ৰোৎস্যন্তি
44 and will dash you and your children within you to the ground. They will not leave in you one stone on another, because you did not know the time of your visitation."
৪৪বালকৈঃ সাৰ্দ্ধং ভূমিসাৎ কৰিষ্যন্তি চ ৎৱন্মধ্যে পাষাণৈকোপি পাষাণোপৰি ন স্থাস্যতি চ, কাল ঈদৃশ উপস্থাস্যতি|
45 And he entered into the temple, and began to drive out those who were selling and buying in it,
৪৫অথ মধ্যেমন্দিৰং প্ৰৱিশ্য তত্ৰত্যান্ ক্ৰযিৱিক্ৰযিণো বহিষ্কুৰ্ৱ্ৱন্
46 saying to them, "It is written, 'And my house will be a house of prayer,' but you have made it a 'den of robbers'."
৪৬অৱদৎ মদ্গৃহং প্ৰাৰ্থনাগৃহমিতি লিপিৰাস্তে কিন্তু যূযং তদেৱ চৈৰাণাং গহ্ৱৰং কুৰুথ|
47 He was teaching daily in the temple, but the chief priests and the scribes and the leaders among the people sought to destroy him.
৪৭পশ্চাৎ স প্ৰত্যহং মধ্যেমন্দিৰম্ উপদিদেশ; ততঃ প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাঃ প্ৰাচীনাশ্চ তং নাশযিতুং চিচেষ্টিৰে;
48 They could not find what they might do, for all the people hung on to every word that he said.
৪৮কিন্তু তদুপদেশে সৰ্ৱ্ৱে লোকা নিৱিষ্টচিত্তাঃ স্থিতাস্তস্মাৎ তে তৎকৰ্ত্তুং নাৱকাশং প্ৰাপুঃ|
