2 Corinthians 12
1 It is necessary to boast, though it is not profitable. But I will come to visions and revelations of the Lord.
អាត្មឝ្លាឃា មមានុបយុក្តា កិន្ត្វហំ ប្រភោ រ្ទឝ៌នាទេឝានាម៑ អាខ្យានំ កថយិតុំ ប្រវត៌្តេ។
2 I know a man in Messiah, fourteen years ago (whether in the body, I do not know, or whether out of the body, I do not know; God knows), such a one was caught up into the third heaven.
ឥតឝ្ចតុទ៌ឝវត្សរេភ្យះ បូវ៌្វំ មយា បរិចិត ឯកោ ជនស្ត្ឫតីយំ ស្វគ៌មនីយត, ស សឝរីរេណ និះឝរីរេណ វា តត៑ ស្ថានមនីយត តទហំ ន ជានាមិ កិន្ត្វីឝ្វរោ ជានាតិ។
3 I know such a man (whether in the body, or apart from the body, I do not know; God knows),
ស មានវះ ស្វគ៌ំ នីតះ សន៑ អកថ្យានិ មត៌្ត្យវាគតីតានិ ច វាក្យានិ ឝ្រុតវាន៑។
4 how he was caught up into Paradise, and heard unspeakable words, which it is not lawful for a human to utter.
កិន្តុ តទានីំ ស សឝរីរោ និះឝរីរោ វាសីត៑ តន្មយា ន ជ្ញាយតេ តទ៑ ឦឝ្វរេណៃវ ជ្ញាយតេ។
5 On behalf of such a one I will boast, but on my own behalf I will not boast, except in my weaknesses.
តមធ្យហំ ឝ្លាឃិឞ្យេ មាមធិ នាន្យេន កេនចិទ៑ វិឞយេណ ឝ្លាឃិឞ្យេ កេវលំ ស្វទៅព៌្ពល្យេន ឝ្លាឃិឞ្យេ។
6 For if I would desire to boast, I will not be foolish; for I will speak the truth. But I refrain, so that no one may think more of me than that which he sees in me, or hears from me.
យទ្យហម៑ អាត្មឝ្លាឃាំ កត៌្តុម៑ ឥច្ឆេយំ តថាបិ និព៌្ពោធ ឥវ ន ភវិឞ្យាមិ យតះ សត្យមេវ កថយិឞ្យាមិ, កិន្តុ លោកា មាំ យាទ្ឫឝំ បឝ្យន្តិ មម វាក្យំ ឝ្រុត្វា វា យាទ្ឫឝំ មាំ មន្យតេ តស្មាត៑ ឝ្រេឞ្ឋំ មាំ យន្ន គណយន្តិ តទត៌្ហមហំ តតោ វិរំស្យាមិ។
7 And because of the surpassing greatness of the revelations, therefore, to keep me from exalting myself, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan to pound away at me, to keep me from exalting myself.
អបរម៑ ឧត្ក្ឫឞ្ដទឝ៌នប្រាប្តិតោ យទហម៑ អាត្មាភិមានី ន ភវាមិ តទត៌្ហំ ឝរីរវេធកម៑ ឯកំ ឝូលំ មហ្យម៑ អទាយិ តត៑ មទីយាត្មាភិមាននិវារណាត៌្ហំ មម តាឌយិតា ឝយតានោ ទូតះ។
8 Concerning this thing, I pleaded with the Lord three times that it might depart from me.
មត្តស្តស្យ ប្រស្ថានំ យាចិតុមហំ ត្រិស្តមធិ ប្រភុមុទ្ទិឝ្យ ប្រាត៌្ហនាំ ក្ឫតវាន៑។
9 He has said to me, "My grace is sufficient for you, for power is made perfect in weakness." Most gladly therefore I will rather glory in my weaknesses, that the power of Messiah may rest on me.
តតះ ស មាមុក្តវាន៑ មមានុគ្រហស្តវ សវ៌្វសាធកះ, យតោ ទៅព៌្ពល្យាត៑ មម ឝក្តិះ បូណ៌តាំ គច្ឆតីតិ។ អតះ ខ្រីឞ្ដស្យ ឝក្តិ រ្យន្មាម៑ អាឝ្រយតិ តទត៌្ហំ ស្វទៅព៌្ពល្យេន មម ឝ្លាឃនំ សុខទំ។
10 Therefore I take pleasure in weaknesses, in injuries, in necessities, in persecutions, in distresses, for Messiah's sake. For when I am weak, then am I strong.
តស្មាត៑ ខ្រីឞ្ដហេតោ រ្ទៅព៌្ពល្យនិន្ទាទរិទ្រតាវិបក្ឞតាកឞ្ដាទិឞុ សន្តុឞ្យាម្យហំ។ យទាហំ ទុព៌្ពលោៜស្មិ តទៃវ សពលោ ភវាមិ។
11 I have become foolish. You compelled me, for I ought to have been commended by you, for in nothing was I inferior to the very best apostles, though I am nothing.
ឯតេនាត្មឝ្លាឃនេនាហំ និព៌្ពោធ ឥវាភវំ កិន្តុ យូយំ តស្យ ការណំ យតោ មម ប្រឝំសា យុឞ្មាភិរេវ កត៌្តវ្យាសីត៑។ យទ្យប្យម៑ អគណ្យោ ភវេយំ តថាបិ មុខ្យតមេភ្យះ ប្រេរិតេភ្យះ កេនាបិ ប្រការេណ នាហំ ន្យូនោៜស្មិ។
12 Truly the signs of an apostle were worked among you in all patience, in signs and wonders and mighty works.
សវ៌្វថាទ្ភុតក្រិយាឝក្តិលក្ឞណៃះ ប្រេរិតស្យ ចិហ្នានិ យុឞ្មាកំ មធ្យេ សធៃយ៌្យំ មយា ប្រកាឝិតានិ។
13 For what is there in which you were made inferior to the rest of the churches, unless it is that I myself was not a burden to you? Forgive me this wrong.
មម បាលនាត៌្ហំ យូយំ មយា ភារាក្រាន្តា នាភវតៃតទ៑ ឯកំ ន្យូនត្វំ វិនាបរាភ្យះ សមិតិភ្យោ យុឞ្មាកំ កិំ ន្យូនត្វំ ជាតំ? អនេន មម ទោឞំ ក្ឞមធ្វំ។
14 Look, for the third time I am ready to come to you, and I will not be a burden to you; for I seek not what is yours, but you. For the children ought not to save up for the parents, but the parents for the children.
បឝ្យត ត្ឫតីយវារំ យុឞ្មត្សមីបំ គន្តុមុទ្យតោៜស្មិ តត្រាប្យហំ យុឞ្មាន៑ ភារាក្រាន្តាន៑ ន ករិឞ្យាមិ។ យុឞ្មាកំ សម្បត្តិមហំ ន ម្ឫគយេ កិន្តុ យុឞ្មានេវ, យតះ បិត្រោះ ក្ឫតេ សន្តានានាំ ធនសញ្ចយោៜនុបយុក្តះ កិន្តុ សន្តានានាំ ក្ឫតេ បិត្រោ រ្ធនសញ្ចយ ឧបយុក្តះ។
15 I will most gladly spend and be spent for your souls. If I love you more abundantly, am I loved the less?
អបរញ្ច យុឞ្មាសុ ពហុ ប្រីយមាណោៜប្យហំ យទិ យុឞ្មត្តោៜល្បំ ប្រម លភេ តថាបិ យុឞ្មាកំ ប្រាណរក្ឞាត៌្ហំ សានន្ទំ ពហុ វ្យយំ សវ៌្វវ្យយញ្ច ករិឞ្យាមិ។
16 But be it so, I did not myself burden you. But, being crafty, I caught you with deception.
យូយំ មយា កិញ្ចិទបិ ន ភារាក្រាន្តា ឥតិ សត្យំ, កិន្ត្វហំ ធូត៌្តះ សន៑ ឆលេន យុឞ្មាន៑ វញ្ចិតវាន៑ ឯតត៑ កិំ កេនចិទ៑ វក្តវ្យំ?
17 Did I take advantage of you by anyone of them whom I have sent to you?
យុឞ្មត្សមីបំ មយា យេ លោកាះ ប្រហិតាស្តេឞាមេកេន កិំ មម កោៜប្យត៌្ហលាភោ ជាតះ?
18 I exhorted Titus, and I sent the brother with him. Did Titus take any advantage of you? Did not we walk in the same spirit? Did not we walk in the same steps?
អហំ តីតំ វិនីយ តេន សាទ៌្ធំ ភ្រាតរមេកំ ប្រេឞិតវាន៑ យុឞ្មត្តស្តីតេន កិម៑ អត៌្ហោ លព្ធះ? ឯកស្មិន៑ ភាវ ឯកស្យ បទចិហ្នេឞុ ចាវាំ កិំ ន ចរិតវន្តៅ?
19 Have you been thinking all this time that we have been defending ourselves before you? In the sight of God we speak in Messiah; and all things, beloved, are for your edifying.
យុឞ្មាកំ សមីបេ វយំ បុន រ្ទោឞក្ឞាលនកថាំ កថយាម ឥតិ កិំ ពុធ្យធ្វេ? ហេ ប្រិយតមាះ, យុឞ្មាកំ និឞ្ឋាត៌្ហំ វយមីឝ្វរស្យ សមក្ឞំ ខ្រីឞ្ដេន សវ៌្វាណ្យេតានិ កថយាមះ។
20 For I am afraid that by any means, when I come, I might find you not the way I want to, and that I might be found by you as you do not desire; that by any means there would be strife, jealousy, outbursts of anger, factions, slander, whisperings, proud thoughts, riots;
អហំ យទាគមិឞ្យាមិ, តទា យុឞ្មាន៑ យាទ្ឫឝាន៑ ទ្រឞ្ដុំ នេច្ឆាមិ តាទ្ឫឝាន៑ ទ្រក្ឞ្យាមិ, យូយមបិ មាំ យាទ្ឫឝំ ទ្រឞ្ដុំ នេច្ឆថ តាទ្ឫឝំ ទ្រក្ឞ្យថ, យុឞ្មន្មធ្យេ វិវាទ ឦឞ៌្យា ក្រោធោ វិបក្ឞតា បរាបវាទះ កណ៌េជបនំ ទប៌ះ កលហឝ្ចៃតេ ភវិឞ្យន្តិ;
21 that again when I come my God would humble me before you, and I would mourn for many of those who have sinned before now, and not repented of the uncleanness and sexual immorality and lustfulness which they committed.
តេនាហំ យុឞ្មត្សមីបំ បុនរាគត្យ មទីយេឝ្វរេណ នមយិឞ្យេ, បូវ៌្វំ ក្ឫតបាបាន៑ លោកាន៑ ស្វីយាឝុចិតាវេឝ្យាគមនលម្បដតាចរណាទ៑ អនុតាបម៑ អក្ឫតវន្តោ ទ្ឫឞ្ដ្វា ច តានធិ មម ឝោកោ ជនិឞ្យត ឥតិ ពិភេមិ។
